Διακήρυξη του Γυναικείου Κινήματος της ΠΟΓΟ για την 8η του Μάρτη, Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας:
8η Μαρτίου, Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας. Μια μέρα η οποία έχει τις ρίζες της σε μια σημαντική στιγμή της παγκόσμιας ιστορίας, πίσω στο 1857, στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, όπου οι γυναίκες έκλεισαν τις μηχανές και διεκδίκησαν ισότητα στην εργασία. Παρόλα αυτά, 167 χρόνια μετά, το μήνυμα της απεργίας τους παραμένει άκρως επίκαιρο γιατί στον καπιταλισμό δεν μπορεί να αποδοθεί ισοτιμία στην εργασία. Η γυναικεία ανισοτιμία έχει καθαρά χαρακτήρα ταξικό.
Τιμώντας αυτή την επέτειο, καθιερώθηκε το 1910 στη Β’ Διεθνή Διάσκεψη των Σοσιαλιστριών Γυναικών, η Διεθνής Μέρα για να μας θυμίζει, αλλά και να καθορίζει ότι οι αγώνες των γυναικών δεν μπορούν να εκλείψουν όσο οι γυναίκες υφίστανται την εκμετάλλευση στην εργασία, τις επιπτώσεις της ακρίβειας και των πολέμων, την ανισοτιμία στο σπίτι και στη ζωή. Την ώρα που η 8η Μαρτίου μας υπενθυμίζει τους αγώνες που δώσαμε και θα συνεχίσουμε να δίνουμε μέχρις ότου να εξαλείψουμε κάθε μορφή ανισότητας, δεν μπορούμε να μην στρέφουμε το βλέμμα μας σε ότι συμβαίνει γύρω μας.
Δυστυχώς, η περιοχή μας μυρίζει μπαρούτι και θάνατο. Αυτό από μόνο του επισκιάζει κάθε επέτειο και κάθε δραστηριότητα. Οι νεκροί στην Παλαιστίνη έχουν ξεπεράσει τις 25000, εκ των οποίων το 70% είναι γυναίκες και παιδιά. Την ίδια ώρα η σύρραξη που είναι σε εξέλιξη στην Ουκρανία συμπλήρωσε δύο χρόνια, με την ένταση να είναι αμείωτη και τις συνέπειες να είναι έκδηλες στην καθημερινότητα όλων μας. Ταυτόχρονα η σκέψη μας είναι σε κάθε γωνιά του πλανήτη όπου οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι γυναίκες, βιώνουν την φτώχεια και την εξαθλίωση, πληρώνουν με τίμημα την ίδια τους τη ζωή τη μανία της φύσης, ζουν τη λύσσα του κεφαλαίου το οποίο εκμεταλλεύεται το καθετί για να επιβιώσει.
Την ίδια ώρα τα βλέμματα μας επαγρυπνούν συνεχώς για όσα βιώνουμε και στην ίδια μας την χώρα. Η Κύπρος δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση στον παγκόσμιο χάρτη. Μια μικρή χώρα, η οποία επί 50 χρόνια αντιμετωπίζει τις συνέπειες της συνεχιζόμενης κατοχής, την ίδια ώρα που έχει να αντιμετωπίσει και τις συνέπειες που αφήνουν πίσω τους οι καταστροφικές πολιτικές της 10ετούς διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ. Πολιτικές οι οποίες βρίσκουν έδαφος και συνεχίζονται από την παρούσα διακυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη. Πολιτικές οι οποίες έχουν στο στόχαστρο τα λαϊκά στρώματα και έχουν φέρει τις γυναίκες σε δυσμενή θέση, πολιτικές οι οποίες συρρικνώνουν το κοινωνικό κράτος και έχουν σπρώξει χιλιάδες γυναίκες στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Η ακρίβεια θερίζει, η ενεργειακή φτώχεια ισοπεδώνει την ποιότητα ζωής, οι πανευρωπαϊκοί και παγκόσμιοι δείκτες ισότητας φανερώνουν την εκμετάλλευση και την αδικία που βιώνουν οι γυναίκες όχι μόνο σε κάθε χώρα ξεχωριστά, αλλά μέσα και στο ίδιο τους το σπίτι.
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δημοσιοποίησε την ετήσια έκθεση του για το έμφυλο χάσμα για το έτος 2023. Η έκθεση αυτή αφορά 146 χώρες παγκόσμια και στηρίζεται σε 4 πυλώνες: α) Μορφωτικό επίπεδο β) Πολιτική ενδυνάμωση γ) Υγεία – Επιβίωση και δ) Οικονομική συμμετοχή. Δυστυχώς πρόκειται για μία ακόμη έκθεση που επιβεβαιώνει το μακρύ δρόμο που έχει να διανύσει η Κύπρος έτσι ώστε να πετύχει την έμφυλη ισότητα και ισοτιμία. Η χώρα μας βρίσκεται στην 106η θέση από τις 146 χώρες που περιλαμβάνονται στην έκθεση, 13 θέσεις πιο κάτω από πέρσι. Την ίδια ώρα στην εν λόγω έκθεση η Κύπρος καταλαμβάνει την τελευταία θέση ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η σημαντικότερη οπισθοχώρηση καταγράφεται στον πυλώνα της πολιτικής ενδυνάμωσης όπου η Κύπρος από την 101η που ήταν πέρσι φέτος βρίσκεται στην 117η θέση, κυρίως λόγω της μείωσης των γυναικών στο Κυπριακό Κοινοβούλιο.
Με την ευκαιρία της 8ης Μαρτίου, το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ απευθύνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό σε κάθε γυναίκα που ζει στη Κύπρο, Ελληνοκύπρια, Τουρκοκύπρια, Αρμένισσα, Μαρωνίτισσα, Λατίνα, προσφύγισσα, μετανάστρια. Στις μαθήτριες, τις φοιτήτριες, τις εργαζόμενες, τις αγρότισσες, τις οικοκυρές, τις μονογονιούς, τις συνταξιούχες, τις άνεργες. Απευθύνει κάλεσμα συστράτευσης και συσπείρωσης στις γραμμές της συλλογικής μας δράσης. Είναι αναγκαίο να δώσουμε ΜΑΖΙ τον αγώνα για εξάλειψη των ανισοτήτων, για διεκδίκηση της ισοτιμίας των φύλων, για χειραφέτηση, για εξάλειψη της οποιασδήποτε μορφής βίας, τον αγώνα για επανένωση του τόπου και του λαού μας. Ο αγώνας αυτός δεν είναι αποσπασματικός, ούτε υπόθεση μιας μέρας. Είναι αγώνας διαρκείας!
Μέχρι να φτάσουμε στον τελικό μας στόχο χρειάζεται να διανύσουμε πολλά χιλιόμετρα και να σφυρηλατήσουμε χιλιάδες συνειδήσεις. Έχουμε υποχρέωση να αγωνιζόμαστε ακούραστα, με φάρο τους αγώνες που έδωσαν χιλιάδες πρωτοπόρες γυναίκες, για να ζήσουμε τις μέρες που οραματιζόμαστε, τις ημέρες εκείνες όπου θα εξαλειφθεί κάθε είδους εκμετάλλευση, ανισότητα, φτώχεια. Τις ημέρες όπου θα κυριαρχεί στον κόσμο η ειρήνη και θα επικρατούν οι αξίες της ανιδιοτέλειας, του αμοιβαίου σεβασμού και της αλληλεγγύης.
Οι αγώνες μας δεν είναι γένους θηλυκού. Είναι αγώνες ταξικοί και κοινωνικοί, είναι αγώνες ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο γεννά και αναπαράγει τις ανισότητες τόσο στην εργασία όσο και ανάμεσα στα φύλα, καταδικάζοντας τη γυναίκα να ζει κάτω από συνθήκες πολλαπλής καταπίεσης. Είναι αγώνες στους οποίους δεν περισσεύει καμιά και κανένας.
Σήμερα υπάρχουν όλα τα εχέγγυα για κάθε γυναίκα έτσι ώστε να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις, να οργανώνεται και να διεκδικεί αυτό που δικαιούται: μόρφωση, υγεία, δουλειά με δικαιώματα, ρόλο στην κοινωνία, στην οικογένεια και στην πολιτεία. Τιμούμε λοιπόν τη φετινή 8η Μαρτίου, κάνοντας πράξη το σύνθημα μας: «Οι γυναίκες μπροστά! Μαζί! Για κοινωνίες ανθρώπινες και σύγχρονες. Για Ευρώπη Κοινωνικά Δίκαιη, Δημοκρατική και Ειρηνική»
