«Κάλλιον αργά παρά ποτέ»…. Μια δεκαετία και αφού οι τράπεζες κατακλέβουν πλέον με το χειρότερο τρόπο, ως σύγχρονοι τοκογλύφοι, τον κόσμο, ήλθαν στα λόγια του ΑΚΕΛ και εκφράζουν πρόθεση να αλλάξουν το νόμο για να τιθασεύσουν τους τραπεζίτες. Εξαίρεση ο ΔΗΣΥ και το ΕΛΑΜ…
Αναφερόμαστε στο Περί Τοκογλυφίας Νόμο για τον οποίο γράφουμε από το 2015.
Σημειώνουμε ότι η Κεντρική Τράπεζα υπολογίζει κάθε τριμηνία το επιτόκιο αναφοράς το οποίο δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Για το τελευταίο τρίμηνο του 2023 το επιτόκιο αναφοράς για σκοπούς του ΄Αρθρου 314Α (τοκογλυφία) υπολογίστηκε στο 11,46%.
Σύμφωνα με το Νόμο, πρόσωπο το οποίο κατά την παροχή οποιουδήποτε δανείου λαμβάνει, εισπράττει, χρεώνει ή παίρνει για τον εαυτό του ή για τρίτον οικονομικό όφελος που υπερβαίνει το επιτόκιο αναφοράς, διαπράττει αδίκημα και, σε περίπτωση καταδίκης υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα πέντε χρόνια ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις €30000 ή και στις δύο αυτές ποινές.
- Βάσει του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου οι τράπεζες εξαιρούνται από την εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν το αδίκημα της τοκογλυφίας και συμπεριφέρονται ως ψυχροί και σύγχρονοι τοκογλύφοι που πατούν τους πελάτες τους μέσα στον λαιμό.
Για την ιστορία, σημειώνουμε ότι η τροπολογία εξαίρεσης των τραπεζών από τον εν λόγω νόμο ψηφίστηκε στις 8/12/2011 με τις ψήφους της τότε κυβερνώσας βουλής ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ και όταν στις 9/2/2015 το ΑΚΕΛ προσπάθησε ξανά στην συμπερίληψη και των τραπεζών η Κεντρική Τράπεζα επικαλέστηκε πρόνοια της μνημονιακής σύμβασης ενώ ο Σύνδεσμος Τραπεζών κουνούσε το δάκτυλο και παρέπεμπε στον μπαμπούλα του… ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Τώρα που οι τράπεζες μας έχουν γονατίσει γιατί είναι ανεξέλεγκτες με τον τρόπο που υπολογίζουν τα επιτόκια τους, τις χρεώσεις και προμήθειες που εισπράττουν, και μετά την κατακραυγή των πολιτών, όλα τα κόμματα πλην του ΔΗΣΥ και της ουράς τους, των ακατανόμαστων του ΕΛΑΜ, ήρθαν στα λόγια του ΑΚΕΛ και προωθείται η ψήφιση σε νόμο της συμπερίληψης των τραπεζών στον Περί Τοκογλυφίας Νόμο!
Σχετικά, οικονομικοί παράγοντες τονίζουν την ανάγκη όπως στον εν λόγω νόμο συμπεριληφθούν και οι Εταιρείες Εξαγοράς Πιστώσεων, τα γνωστά κοράκια, που είναι το ένα και το αυτό με τις τράπεζες, που πέρασαν στα χέρια τους δάνεια ύψους €23 δισεκατομμυρίων.
ΠΟΛΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ…
Η τροπολογία του Νόμου μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους, και πολύ άργησαν, αλλά μας γεννιούνται πολλά ερωτήματα. Βάσει του σημερινού επιτοκίου αναφοράς που καθορίστηκε από την Κεντρική Τράπεζα μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου 2023 αυτό υπολογίστηκε στο 11,46%.
Βάσει του νόμου που θα ισχύει πλέον και για τις τράπεζες το επιτόκιο αναφοράς θα σημαίνει τον μέσο όρο των ετήσιων επιτοκίων, συμπεριλαμβανομένων προμηθειών, εξόδων και άλλων επιβαρύνσεων που χρεώνουν, με ελάχιστη αύξηση πέντε ποσοστιαίες μονάδες και μέγιστη μέχρι δέκα, Τι μέλλει γενέσθαι με τα επιτόκια που χρεώνουν μέχρι 11,25% αν δε κάποιος προσθέσει και τις διάφορες άλλες χρεώσεις τους ξεπερνά το 17%;
Μόνο για τις πιστωτικές κάρτες που θεωρούνται καταναλωτικό είδος (δανεισμός) χρεώνουν μηνιαίο επιτόκιο μέχρι 11,25% αν δε δεν εξοφληθεί ολόκληρο το οφειλόμενο ποσό του προηγούμενου μήνα το πραγματικό ετήσιο επιτόκιο που χρεώνουν φτάνει το 16,78%.
Παρ’ όλον που το συμφωνηθέν επιτόκιο είναι καθορισμένο, στη συμφωνία ενός εκάστου δανείου πολλές φορές το επιτόκιο που επιβαρύνονται οι δανειολήπτες είναι πολύ μεγαλύτερο.
Αυτό οφείλεται στα διάφορα έξοδα, προμήθειες που χρεώνουν οι τράπεζες κάθε τριμηνία, τα έξοδα διαχείρισης λογαριασμών, τα έξοδα εξέτασης αιτήσεων, ακόμα και έξοδα ετοιμασίας των ήδη τυποποιημένων συμβολαίων τους, αλλά αυτό που αυξάνει το υπόλοιπο ενός δανείου είναι το δικαίωμα ανατοκισμού του που γίνεται δύο φορές τον χρόνο.
Ανατοκισμός είναι η επιβολή τόκου επί των τόκων δηλαδή η κεφαλαιοποίηση των οφειλόμενων τόκων. ΄Ετσι απλά, κάθε τριμηνία στο υπόλοιπο ενός δανείου προστίθεται ο τριμηνιαίος τόκος ο οποίος ανατοκίζεται δύο φορές τον χρόνο.
Χιλιάδες δάνεια που έχουν καταλήξει στα δικαστήρια παρουσιάζουν παραφουσκωμένα υπόλοιπα καθ’ ότι οι πλείστοι δανειολήπτες δεν γνωρίζουν το δικαίωμα τους να ζητήσουν την αφαίρεση όλων των αυξημένων τόκων, χρεώσεων και υπερχρεώσεων, που αν το έπρατταν το οφειλόμενο ποσό προς την τράπεζα θα ήταν αισθητά μειωμένο, ενώ τα δικαστήρια από την άλλη εκδικάζουν υποθέσεις με βάσει του ότι τους παρουσιάζουν οι τράπεζες, ακόμη και με υποθέσεις που φέρουν τόκο 14%-15%.
- Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι κυβερνήσεις Αναστασιάδη/Χριστοδουλίδη έχουν μεγάλη ευθύνη ή καλύτερα είναι οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος της τοκογλυφίας των τραπεζών που σώθηκαν από τον φορολογούμενο πολίτη.
Γι’ αυτό οι νομοθέτες με τις αλεπούδες (τράπεζες) πρέπει να το παίξουν αλεπού γιατί θα βρουν τρόπο να ξεγλυστρούν και να συνεχίζουν να βγάζουν υπερκέρδη (δεν μιλούμε για κέρδη γιατί αυτή είναι η δουλειά τους). Πρέπει πάση θυσία να βρεθεί τρόπος να ελέγχονται για να μην μπορούν να χρεώνουν περισσότερα από το νόμιμο επιτόκιο για προάσπιση και αποκατάσταση των αδικιών των τελευταίων έντεκα χρόνων. Το μέγα ερώτημα είναι εάν θα υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες ή οι τράπεζες θα συνεχίσουν να κάνουν τα δικά τους κόλπα ή θα επικαλεστούν το…. ευρωπαϊκό κεκτημένο;
ΠΑΥΛΙΝΑ ΠΑΥΛΟΥ
