Γιατί κάποιοι παραξενεύονται για την κάθοδο στις ευρωεκλογές του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου και αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ Μάριου Πελεκάνου με το ψηφοδέλτιο του ΕΛΑΜ, του εδώ Παραρτήματος της φασιστικής «Χρυσής Αυγής»; Αλλά και από την ταύτιση του Μάριου Ματσάκη, πρώην βουλευτή κι ευρωβουλευτή του ΔΗΚΟ με πλείστες θέσεις του κόμματος της ακροδεξιάς;
Τα ίδια με την «Μπουμπουλίνα της Κύπρου», την Ελένη Θεοχάρους. Από το ΔΗΚΟ μεταπήδησε στο Συναγερμό και ενώ απολαύανε τα προνόμια του κυβερνώντος κόμματος κατακεραύνωνε τους πρώην συμ-πατριώτες της του ΔΗΚΟ τους οποίους χαρακτήριζε «ασπόνδυλους γυμνοσάλιαγκες» που «επεδίωκαν την πολιτική της εξόντωση»… Παρέμεινε εκεί για 15 χρόνια κι όταν δεν κατάφερε να κερδίσει την προεδρία έφτιαξε ένα ολόδικο της εθνικιστικό κόμμα, την «Αλληλεγγύη» και μετά το ΕΥΡΩΚΟ με συναρχηγούς το Δημήτρη Συλλούρη και το Ρίκκο Ερωτοκρίτου και δήλωνε πρόθυμη να αυτοπυρποληθεί στην πλατεία Συντάγματος, εάν αυτό είναι αρκετό ώστε να γίνει η Ένωση»… Τώρα επανήλθε στο ΔΗΚΟ αλλά αυτή ξεγέλασε της Κίρκης και δεν την μεταμόρφωσε σε «σαλιγκάρι» ή άλλο ερπετό…
Μήπως ξεχάσατε;
Θυμάστε την περιβόητη μεταπολίτευση στην Ελλάδα με τη γνωστή λαϊκή ρήση «Τι Χούντα, τι Καραμανλής;» ή το δικό μας «τι Σαμψών, τι Κληρίδης;»
Μικρή ως ανύπαρκτη η απόσταση που «χωρίζει», αν χωρίζει ιδεολογικο-πολιτικά, τα κόμματα της Δεξιάς και Ακροδεξιάς.
Οι ακροδεξιοί πηγαινοέρχονται από το ένα κόμμα της Δεξιάς στο άλλο, τα οποία ψαρεύουν στην δεξαμενή των φουστανελάδων.
Για τον Μάριο Πελεκάνο, θυμίζουμε πως όταν διορίστηκε κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ πολλοί του καταμαρτυρούσαν πως οι θέσεις του είναι τόσο εθνικιστικές που προσήγγιζαν εκείνες του εθνικιστικού – ακροδεξιού ΕΛΑΜ. Τότε, Προεδρικό και Συναγερμός επιχειρούσαν να μας πείσουν για το αντίθετο, πως επρόκειτο για ένα… εκλεκτό τέκνο του ΔΗΣΥ πως δεν υιοθετεί ούτε στο Κυπριακό, ούτε σε άλλα ζητήματα ακραίες, εθνικιστικές θέσεις.
Τώρα τι έχουν να μας πουν ο τότε πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου και η νυν προεδρίνα του κόμματος της Δεξιάς κι ακροδεξιάς Αννίτα Δημητρίου;
Όμως, ο Μάριος Πελεκάνος δεν είναι το μοναδικό ανώτατο, ηγετικό στέλεχος του ΔΗΣΥ το οποίο «μυρώθηκε» από την ακροδεξιά.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Ο ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΛΗΡΙΔΗΣ…
Οι παλαιότεροι ξέχασαν και οι νεότεροι δεν έμαθαν ότι ο Συναγερμός, κόμμα που ίδρυσε ο Γλαύκος Κληρίδης μετά το 1974 ως συνέχεια του προπραξικοπηματικού «Ενιαίου Κόμματος», στέγασε και πολιτικοποίησε τους πραξικοπηματίες, τους ανθρώπους που υπήρξαν μέλη της προδοτικής ΕΟΚΙΑ Β΄ του Γρίβα, του Ολετήρα της Κύπρου και έστρεψαν τα όπλα εναντίον της Δημοκρατίας, δολοφονούσαν δημοκρατικούς πολίτες εν ψυχρώ, ανατίναζαν αστυνομικούς σταθμούς και οικήματα του ΑΚΕΛ και του Λαϊκού Κινήματος;
Ανάμεσα σ’ αυτούς που ντύθηκαν με το κοστούμι του Συναγερμού είναι και μέλη της πραξικοπηματικής κυβέρνησης του Οκταήμερου «προέδρου» της Χούντας Νίκου Σαμψών, όπως ο Παναγιώτης Δημητρίου ο οποίος εξελέγη και ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ και εκπροσωπούσε τη χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έτσι για να γνωρίζουν οι δήθεν δημοκρατικοί του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ποιά είναι η ιδεολογία του εδώ αδελφού κόμματος τους…
ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΕΙΩΜΟ Η ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ
Ξεχνούν κάποιοι τα μνημόσυνα του Γρίβα, του αρχηγού της προδοτικής ΕΟΚΑ Β΄ στα οποία κάθε χρόνο δίνουν την παρουσία τους χέρι – χέρι οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΕΛΑΜ;
Θυμίζουμε μάλιστα πως ενίοτε οργανωμένοι των δυο κομμάτων τσακώνονται πάνω από τον τάφο του Ολετήρα της Κύπρου και ξελαρυγγίζονται ποιος είναι ο πιο γνήσιος επίγονος του!
Να θυμίσουμε τους όρκους πίστης του αναπληρωτή προέδρου του ΔΗΣΥ Ευθύμιου Δίπλαρου με τη συνοδεία «γαλάζιων παιδιών» της ΝΕΔΗΣΥ πάνω από το μνήμα του ιστορικού αρχηγού της φασιστικής παράταξης στην Κύπρο; Ή τις τοποθετήσεις του ίδιου στο μεταναστευτικό που δεν διαφέρουν από τις θέσεις του ΕΛΑΜ και του Νίκου Νουρή, πρώην υπουργού Εσωτερικών επί διακυβέρνησης ΔΗΣΥ και πρώην αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ;
Δεν είναι υποκρισία κα Αννίτα Δημητρίου να κατακεραυνώνετε τον Μάριο Πελεκάνο γιατί θα κατέλθει στις ευρωεκλογές με το ψηφοδέλτιο του ΕΛΑΜ έχοντας δίπλα σας, στην ανώτατη ηγεσία του ΔΗΣΥ άτομα που διένυσαν ανάλογη πορεία χέρι – χέρι με τους ακραίους εθνικιστές από τα φοιτητικά τους χρόνια και εξακολουθούν να ανταγωνίζονται τους ΕΛΑΜίτες σε εθνικιστικές τοποθετήσεις;
Να θυμίσουμε τις πολεμοχαρείς δηλώσεις της ευρωβουλεύτριας του ΔΗΣΥ Ελένης Σταύρου Σταύρου Σύρου για την ένωση και τις πόζες της μπροστά από τον τάφου του αρχηγού της προδοτικής ΕΟΚΑ Β’;
Θυμίζουμε ότι η τότε βουλεύτρια Λεμεσού του ΔΗΣΥ, με ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανέφερε πως «Δεν είναι σάρκα ο ΔΙΓΕΝΗΣ για να τον φάει το χώμα είναι ιδέα Υψηλή! Αθάνατος !!!!! Ελλάδα – Κύπρος – Ένωσις. Η Κύπρος είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ – Η Μακεδονία είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ».
Η τότε δήλωση της προκάλεσε θύελλα συζητήσεων με τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο επί κυβέρνησης Αναστασιάδη (29.01.2019), Πρόδρομο Προδρόμου να… επιχειρεί να ρίξει το θέμα στα μαλακά λέγοντας πως «πλέον η ένωση με την Ελλάδα, δεν αποτελεί στόχο». Αυτό ήταν για την κυβέρνηση του Συναγερμού το θέμα. Οι ακροδεξιές τοποθετήσεις ποσώς δεν τους απασχολούσαν…
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΟ ΣΦΙΚΤΑΓΓΑΛΙΑΣΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ
Και μην σκεφτεί κανείς πως όλα αυτά είναι προσωπικές επιλογές;
Η ακροδεξιά στην Κύπρο είναι «σάρκα από τη σάρκα» της Δεξιάς. Και δεν είναι τυχαία η κοινή πορεία τους.
Θυμίζουμε πως η πρώτη πολιτική πράξη αμέσως μετά την εκλογή του τότε προέδρου του ΔΗΣΥ Γλαύκου Κληρίδη στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν η επαναπρόσληψη των «62» δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι είχαν απολυθεί από την κυβέρνηση Μακαρίου για λόγους δημοσίου συμφέροντος για ενέργειες τους κατά την προπραξικοπηματική περίοδο που στρέφονταν εναντίον του κράτους.
Στη συνέχεια, ως κυβερνών κόμμα ο ΔΗΣΥ με τις αντιλαϊκές πολιτικές του, είχε πολιτική φθορά και παρατηρούνταν φυγόκεντρες τάσεις, γεγονός που δημιούργησε το έδαφος για τη συγκρότηση και εδώ ως πολιτικής ομάδας του εθνικιστικού – ακροδεξιού ΕΛΑΜ, το οποίο λειτουργεί ως παραδεξάμενο του μεγάλου κόμματος της Δεξιάς. Μαζεύει τους δυσαρεστημένους του ΔΗΣΥ και όταν φθάνει η ώρα της μάχης για την εκτελεστική εξουσία, τις προεδρικές εκλογές, ο ΔΗΣΥ έχει έτοιμη τη ρεζέρβα.
Αυτό αποδείχθηκε με τις δυο εκλογικές νίκες του Νίκου Αναστασιάδη. Εξελέγη πρόεδρος με τα δεκανίκια του ΕΛΑΜ και σε όλη την δεκαετή διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ το κόμμα της ακροδεξιάς διαδραμάτιζε αυτό το ρόλο. Το ίδιο κάνει και σήμερα με την κυβέρνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη. Το βλέπουμε κυρίως στη Βουλή με τη ψήφιση των πλέον αντιδραστικών νομοθετημάτων και κατά την έγκριση των ετήσιων Κρατικών Προϋπολογισμών μέσα από τους οποίους στην πράξη η κυβέρνηση περνά τις οικονομικο-κοινωνικές πολιτικές της.
Και το πιο πρόσφατο κραυγαλέο παράδειγμα συνδιαλλαγής των δυο κομμάτων ήταν η συνεργασία ΔΗΣΥ – ΕΛΑΜ για την ψήφιση της κας Αννίτας Δημητρίου στην προεδρία της Βουλής όταν οι βουλευτές του ακροδεξιού κόμματος υπάκουσαν στην υπόδειξη του Αβέρωφ Νεοφύτου και με ένα νεύμα του, σήκωσαν το χέρι και την ψήφισαν! Η συνδιαλλαγή συνεχίστηκε με την κατανομή των επιτροπών της Βουλής με τον ΔΗΣΥ να ευνοεί το ακροδεξιό μόρφωμα!
Είναι κατά συνέπεια ένα και το αυτό ΔΗΣΥ και ΕΛΑΜ όσο κι αν η κα Αννίτα Δημητρίου δηλώνει πως… «δεν υπάρχει καμιά πολιτική ταύτιση με το ΕΛΑΜ». Κι αν αυτή την περίοδο αψιμαχούν οι ηγεσίες τους το κάνουν ελέω ευρωεκλογών. Η μάχη μεταξύ τους είναι για την καρέκλα, ποιος θα κερδίσει τη δεύτερη έδρα που «παραδοσιακά» καταλαμβάνει η Δεξιά – Ακροδεξιά. Και όσο παράδοξο κι αν ακούγεται η ηγεσία του ΔΗΣΥ με τη στάση της διευκολύνει το ΕΛΑΜ φροντίζοντας να δίνει το μήνυμα στους διάφορους «παραπονεμένους» οπαδούς της ποιο κόμμα είναι πολιτικά και ιδεολογικά το πλησιέστερο στην παράταξη τους. Τους θέλει εκεί, στο παραδεξάμενο του ΔΗΣΥ για να μην ξεφύγουν και αναβαφτιστούν σε άλλους πολιτικούς χώρους… Θα έλθουν και πάλι προεδρικές εκλογές και θα χρειαστούν τα δεκανίκια του κόμματος της ακροδεξιάς!
