O Πλωτάρχης και εκπρόσωπος Τύπου του Λιμενικού Σώματος, Ν. Αλεξίου μιλώντας στην ΕΡΤ είπε: «Αυτό που αντίκρυσαν οι συνάδελφοί μου όταν πήγαν στο σημείο, αποδεικνύει ότι το πλοίο ήταν υπερφορτωμένο, αφού οι άνθρωποι ήταν στοιβαγμένοι στο κατάστρωμα. Δεν μπορεί να δοθεί ακριβής αριθμός με ασφάλεια, αλλά σίγουρα το νούμερο είναι πολύ μεγάλο», είπε.
«Το εξωτερικό τμήμα του πλοίου ήταν γεμάτο με κόσμο, το ίδιο εικάζουμε και για το εσωτερικό».
Στο μεταξύ, δυστυχώς, λιγοστεύουν, ώρα με την ώρα, οι ελπίδες για την ανεύρεση επιζώντων.
Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση 79 είναι οι νεκροί μετανάστες.
Πρόκειται για ένα από τα πιο πολύνεκρα ναυάγια που έχουν συμβεί στη Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια και αυτό καθώς σύμφωνα με πληροφορίες και μαρτυρίες, στο πλοίο επέβαιναν 550 με 750 άτομα, με τις γυναίκες και τα παιδιά να βρίσκονταν στα αμπάρια του.
Όπως αναφέρουν πηγές οι μετανάστες που βρίσκονταν στο αλιευτικό σκάφος δεν ήξεραν κολύμπι ενώ κανείς από τους διασωθέντες δεν έφερε σωσίβιο.
Oι μετανάστες – 104 εκ των οποίων έχουν διασωθεί – που επέβαιναν στο αλιευτικό ήταν από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Συρία και την Παλαιστίνη.
Το χρονικό
Το αλιευτικό είχε ξεκινήσει από το Τομπρούκ της Λιβύης με προορισμό την Ιταλία και για πρώτη φορά εντοπίστηκε περίπου στις 8 το απόγευμα της Τρίτης. Τότε ήταν που προσεγγίστηκε από σκάφος της Frontex αλλά και του Λιμενικού και προσφέρθηκε βοήθεια στους μετανάστες καθώς το σκάφος ήταν γεμάτο όπως διαπιστώθηκε και από drone της Frontex που πέταξε στο σημείο.
Σύμφωνα με υπηρεσιακούς παραγοντες του υπουργείου Ναυτιλίας το παλιό αιγυπτιακό αλιευτικό ακινητοποιήθηκε λόγω μηχανικής βλάβης, μέσα στο σκοτάδι και οι Έλληνες λιμενικοί που βρίσκονταν σε σχετικά μικρή απόσταση, άκουγαν φωνές διαμαρτυρίας των επιβατών πιθανόν προς το πλήρωμα αλλά κι ανησυχία για τους ελαφρείς κλυδωνισμούς στο ακίνητο πλέον σκάφος.
Φαίνεται αυτή η αναστάτωση να προκάλεσε μετακίνηση δεκάδων μεταναστών στο υπερφορτωμένο σκάφος, μήκους 25 μέτρων χωρίς να υπάρχει προφανώς φορτίο με αλιεύματα κλπ που θα υποβοηθούσε στην ευστάθεια του. Αυτή η επονομαζόμενη μετατόπιση του «ανθρωπινού φορτίου» σε ένα ακίνητο σκάφος με ευάλωτη ισορροπία και ψηλό κέντρο βάρους οδήγησε στην ανατροπή του.
Από το αλιευτικό ακούσθηκαν ξαφνικά μετά τις φωνές διαμαρτυρίας, κραυγές πανικού από τους άτυχους ανθρώπους που έπεφταν στο νερό, που εγκλωβίζονταν στο κουφάρι του πλοίου. Οι λιμενικοί μιλούν για έναν πραγματικό εφιάλτη με τις κραυγές απόγνωσης, με τις υπόκωφες φωνές από το αναποδογυρισμένο πλοίο.
«Δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν»
Σύμφωνα με τους ίδιους παράγοντες, το σκάφος στα ανοικτά της Πύλου βυθίστηκε μέσα σε 15 περίπου λεπτά, παρασέρνοντας στον βυθό το 70-80% των επιβατών του -που δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν και παγιδεύθηκαν από κάτω του κι ακολούθησαν την μοιραία πορεία του προς την άβυσσο σε εκείνο το σημείο της Μεσογείου.
Σύμφωνα με μαρτυρίες διασωθέντων, όλοι είχαν πληρώσει περίπου 4.000 – 5.000 ευρώ ξεκινώντας από την Λιβύη για να πάνε μόνο στην Ιταλία και πουθενα αλλού.
Πρόκειται δηλαδή για ένα ταξίδι που μπορεί να απέφερε κέρδη της τάξης των 3.000.000 ευρώ στους δουλεμπόρους με την χρήση ενός σκάφους – φερέτρου αξίας 10.000-15.000 ευρώ!
ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΑΓΩΝΙΩΔΩΝ
ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ!
Με ανάρτησή της στο Facebook η ακτιβίστρια Nawal Soufi, η οποία ήταν η πρώτη που επικοινώνησε με τους επιβάτες του πλοίου όπως αναφέρει το Alarm Phone, εξουσιοδοτεί τους δημοσιογράφους να μεταδώσουν τη μαρτυρία της από την επικοινωνία που είχε με τους πρόσφυγες τις κρίσιμες ώρες πριν από το ναυάγιο. Όπως αναφέρει, όχι όχι μόνο δεν αρνήθηκαν βοήθεια, όπως ισχυρίζεται το Λιμενικό, αλλά τη ζητούσαν πάση θυσία.
Όπως περιγράφει το σκάφος είχε μείνει χωρίς οδηγό – καθώς το είχε εγκαταλείψει – και οι επιβάτες του δεν μπορούσαν πλέον να κατευθυνθούν προς Ιταλία καθώς δεν γνώριζαν πώς να φτάσουν εκεί. Σημειώνει μάλιστα πως αν της είχαν εκφράσει την επιθυμία να συνεχίσουν προς Ιταλία χωρίς συνδρομή βοήθειας η ίδια προφανώς θα ενημέρωνε εκ νέου τις ιταλικές, μαλτέζικες και ελληνικές αρχές για το αίτημά τους.
Ακόμα είναι χαρακτηριστική η εικόνα που μεταφέρει, όταν ένα παραπλέον πλοίο πλησίασε το αλιευτικό, το έδεσε με δύο σχοινιά και άρχισε να πετά νερά – προφανώς για βοήθεια – με τους πρόσφυγες να φοβούνται ότι η μετακίνηση των επιβατών για να φτάσουν τα νερά μπορεί να αναποδογυρίσει το υπερφορτωμένο πλεούμενο για αυτό και απομακρύνθηκαν ελαφρώς προκειμένου να προλάβουν τα χειρότερα.
