- Στις ΗΠΑ ντύθηκε Τράμπ και Μπάϊντεν, στην Ουγγαρία Όρμπαν, στην Ιταλία Μελόνι, στην Αγγλία Σούνακ, στην Κύπρο ετοιμάζεται να ντυθεί Χριστοδουλίδης, άντε Αβέρωφ.
Στην μεταβατική αυτή εποχή το σύστημα εξουσίας αλλάζει περιτύλιγμα όχι όμως και ουσία. Είναι το ίδιο ή και χειρότερα εκμεταλλευτικό, πολεμοκάπηλο, ξενόδουλο, διεφθαρμένο. Γιατί οι μάζες δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν τη μαζικότητα που απαιτείται για την ανατροπή. Και αν το καταφέρουν έρχονται αντιμέτωπες με τη υπερέχουσα βία των κρατούντων. Και γιατί όσοι ως ηγέτες θα μπορούσαν να φέρουν μια κάποια αλλαγή δεν τα καταφέρνουν πάντα απέναντι σε τράπεζες, ΜΜΕ, αστυνομία, στρατό, και βεβαίως τις επιχειρήσεις με το χρήμα τους.
Το σύστημα έχει πολλές δυνάμεις. Από την άλλη υπάρχουν οι χιλιάδες των φτωχών, των ανέργων, των περιθωριοποιημένων των συνειδησιακά εξεγερμένων. Ενώ ο παγκόσμιος πλούτος πολλαπλασιάστηκε σχεδόν επτά φορές, στη διάρκεια του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα και συνεχίζει, η φτώχεια δεν είχε ανάλογη μείωση. Αυτό συμβαίνει και στην μικρή μας χώρα.
- Οι λίγοι αύξησαν τον πλούτο τους και οι πολλοί έχασαν από όσα είχαν. Οι δε νέοι ζουν και θα ζήσουν χειρότερα από τους γονιούς τους.
Η σημερινή κρίση του καπιταλισμού, πέραν των πολεμικών συγκρούσεων και την αντίθεση μεταξύ της παραγωγής της αξίας από τους εργαζόμενους και της κλοπής της από τον καπιταλίστα, έγκειται και στην αλλαγή παραγωγικού μοντέλου όπου ο ανθρώπινος παράγοντας στις τεχνολογικά αναπτυγμένες χώρες θα έχει λόγω της ρομποτικής όλο και λιγότερη συμμετοχή στην παραγωγή, ενώ στις φτωχότερες η εκμετάλλευση θα είναι αγριότατη.
Αυτό οδηγεί τους φτωχούς να μεταναστεύουν στις πλουσιότερες χώρες. Το σύστημα στην αρχή βολεύεται με τα φτηνά εργατικά χέρια, αλλά αυτό θα φέρει και τριγμούς στα θεμέλιά του από την οργή των ίδιων των καταπιεσμένων.
Αυτό που μένει να απαντηθεί, είναι εάν οι σημερινές οδύνες, είναι οδύνες ενός νέου τοκετού, ή της μεταμόρφωσης του τέρατος σε κάτι πιο ανεκτό ως την επόμενη φορά.
- Ακόμα και στον μικρόκοσμο της μικρής Κύπρου θα έχουμε να απαντήσουμε σε λιγότερο από τέσσερεις μήνες, αν θα βαδίσουμε στην νεοφιλελεύθερη τροχιά, είτε με Χριστοδουλίδη, είτε με Αβέρωφ Νεοφύτου, της ίδιας κάστας γέννα, ή αν θα επιτύχουμε την ανατροπή.
Πάντως το παιγνίδι αν και παίζεται επί άνισοις όροις, παίζεται ακόμα και όταν ο λαός θελήσει να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, μπορεί να οδηγήσει σε ανατροπές.
