Αποτελεί αξίωμα ότι δεν μπορούμε να μιλούμε για το σήμερα, δίχως να κοιτάζουμε στο αύριο και δίχως να λαμβάνουμε υπόψιν το χθες. Και βεβαίως δεν μπορεί να διαμορφωθεί άποψη χωρίς να εξετάζεται η θέση της Κύπρου στην περιοχή και στα όσα συμβαίνουν στον περίγυρο αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το ΑΚΕΛ μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά και να επικροτηθεί για άλλα τόσα. Μόνο για ένα πράγμα δεν μπορεί να κατηγορηθεί. Για έλλειψη συνέπειας.
Το ΑΚΕΛ είναι το μόνο πολιτικό κόμμα που παραμένει σταθερό από το 1974 στη μορφή λύσης του Κυπριακού.
Κανένας δεν αμφισβητεί πως το πρόβλημα της Κύπρου μετά το 1974 είναι κατά κύριο λόγο πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Το ΑΚΕΛ δεν ασπάζεται την άποψη ότι το κυπριακό προκλήθηκε απλά και μόνο λόγω των διακοινοτικών διαφορών. Ή ότι ήταν αποτέλεσμα μόνο αυτών. Δεν παραγράφει, όπως κάνουν πολλοί καιροσκοπικά, το ότι πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε η Δύση, οι ΗΠΑ, οι μυστικές υπηρεσίες αυτών των χωρών.
Όλοι αυτοί υποδαύλισαν τις εσωτερικές διαμάχες, τις διαμάχες μεταξύ των δύο κοινοτήτων που οδήγησαν στο πραξικόπημα της χούντας και της ΕΟΚΑ Β και στην τουρκική εισβολή του 1974.
Συνεπώς το κυπριακό δεν είναι μόνο πρόβλημα εσωτερικής διαμάχης, ούτε πρόβλημα μόνο εισβολής και κατοχής. Άλλωστε αν ήταν έτσι, δεν θα μιλούσε κανείς για την εσωτερική και την εξωτερική πτυχή του Κυπριακού.
Σήμερα έχει αποδειχθεί στην πράξη η θέση του ΑΚΕΛ ότι οι επιλογές που υπάρχουν στο Κυπριακό είναι δύο και όχι περισσότερες. Είναι η ομοσπονδιακή λύση στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας και η άλλη είναι η διχοτόμηση με τη μορφή της συνομοσπονδίας ή των δύο κρατών, θέση που προβάλλει πλέον ανοικτά η Τουρκία.
Το ΑΚΕΛ δεν παλινδρόμησε στο κυπριακό. Αντίθετα όταν βρέθηκε στην εξουσία είχαμε την παραγωγή των συγκλίσεων Χριστόφια-Ταλάτ που αποτελούν την μόνη διέξοδο για ομοσπονδιακή λύση.
- Πολεμήθηκαν αυτές οι συγκλίσεις απ’ όλα τα κόμματα πλην του ΑΚΕΛ. Ο κυβερνών σήμερα ΔΗΣΥ και ο Ν. Αναστασιάδης είχαν πρωτοστατήσει από το 2010 και μετά εναντίον των συγκλίσεων.
Το ΑΚΕΛ παρά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν, για πολύ συγκεκριμένους λόγους, όχι μόνο δεν σταμάτησε την προσπάθεια για λύση, αλλά οδήγησε στις συγκλίσεις, όπως αναφέραμε πιο πάνω.
Ήταν το μόνο κόμμα που στήριξε την πολιτική Αναστασιάδη όταν για τέσσερα χρόνια ο σημερινός πρόεδρος βάδιζε προς τη σωστή πορεία. Και προειδοποιούσε για όλα αυτά που έχουμε βρει σήμερα μπροστά μας.
Επιστροφή στο κοινωνικό κράτος
Πάγια θέση του ΑΚΕΛ από της ίδρυσης του ήταν και παραμένει η άνοδος του βιοτικού επιπέδου του λαού και πάλεψε για τις εργατικές κατακτήσεις.
Στα πέντε χρόνια διακυβέρνησης του, μέσα στη δίνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης προσπάθησε με νύχια και με δόντια να κρατήσει αυτά τα δικαιώματα. Βρήκε όμως ισχυρό ανάχωμα από τα κόμματα της τότε αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα από τον ΔΗΣΥ και το ΔΗΚΟ που με εκβιαστικά διλήμματα οδήγησαν στην αναστολή μιας σειράς δικαιωμάτων.
- Η κατάσταση χειροτέρεψε με την άνοδο στην εξουσία του Ν. Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ με ιδεολογικό προσανατολισμό προσκολλημένο στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο που στόχο και σκοπό έχει τη λιτότητα και την εξυπηρέτηση των λίγων και όχι των πολλών.
Στα οκτώ χρόνια διακυβέρνησης Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ, το ΑΚΕΛ απέδειξε με στοιχεία τα όσα συμβαίνουν στον τόπο μας με τους κυβερνώντες να απαντούν με δείκτες και στατιστικές που ωστόσο δεν έχουν καμία σχέση με τα όσα πραγματικά συμβαίνουν μέσα στη κοινωνία.
- Οι κυβερνώντες βλέπουν μόνο τους αριθμούς και όχι τους ανθρώπους. Ενδιαφέρονται για τα κέρδη που πάνε σε λίγους και αδιαφορούν για τις ζημιές που τις φορτώνουν στους πολλούς.
- Η αρπαχτή αναδείχθηκε από την κυβέρνηση του ΔΗΣΥ σε επιστήμη δημιουργώντας μια οικονομία με ξύλινα πόδια και μια σειρά από φούσκες που μετά από ένα διάστημα ξεφουσκώνουν και τις επιπτώσεις τις φορτώνονται οι πολλοί, ο λαός.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ κατάργησε το κοινωνικό κράτος και κουρέλιασε την αξιοπρέπεια των πολιτών που έχουν ανάγκη με την εισαγωγή του Ε.Ε.Ε και την κατάργηση μιας σειράς επιδομάτων.
Έθεσε σε εφαρμογή το σύστημα του εθελοντισμού για να ρίχνει στάχτη στα μάτια του κόσμου και να αντικαταστήσει το κοινωνικό κράτος με την εθελοντική προσφορά. Άφησαν το κράτος χωρίς υποδομές ούτε για τα στοιχειώδη.
Συμπίεσαν τους μισθούς προς τα κάτω ενώ έδωσαν υπερεξουσίες στις τράπεζες και το δικαίωμα στην εργοδοτική πλευρά να συμπεριφέρεται όπως η ίδια θέλει, καταπατώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Σήψη και διαφθορά
Οι κυβερνώντες ανήγαγαν σε επιστήμη τη σήψη και τη διαφθορά με εμπλοκή μάλιστα σε ανώτατο επίπεδο. Δεν έμεινε τομέας που να μην λεηλατηθεί ενώ στο θέμα των πολιτογραφήσεων έστησαν πάρτι εκατομμυρίων.
Ακόμα και η Ερευνητική Επιτροπή που οι ίδιοι διόρισαν δεν μπόρεσε να συγκαλύψει τα όσα έγιναν με τις πολιτογραφήσεις και αναγκάστηκε να δώσει στη δημοσιότητα το ενδιάμεσο πόρισμα της που αποτελεί ένα πραγματικό κόλαφο για την κυβέρνηση. Κι ενώ το ενδιάμεσο πόρισμα αναφέρεται σε παρανομίες στην πλειοψηφία των υποθέσεων παραχώρησης υπηκοοτήτων, η κυβέρνηση μιλά για… παρατυπίες!
- Επιχειρούν να συγκαλύψουν τα πράγματα και να θολώσουν τα νερά προκειμένου να απεκδυθούν τις βαρύτατες ευθύνες που πέφτουν στους ώμους τους.
Στο βωμό των προσωπικών και παραταξιακών συμφερόντων θυσίασαν το περιβάλλον, την ιστορία του τόπου, ατομικά και συλλογικά δικαιώματα, την κοινωνία ολόκληρη. Έχουμε δυσφημιστεί παγκόσμια για τα κρούσματα διαφθοράς και διαπλοκής, με τους δείκτες και τις αξιολογήσεις διεθνών οργανισμών να μας δαχτυλοδείχνουν.
Και βεβαίως ούτε λόγος για ανάληψη ευθυνών. Αντίθετα προσπαθούν να μετακυλίσουν τις ευθύνες σε δημόσιους υπάλληλους κι άλλους παράγοντες της κρατικής μηχανής.
Υγεία και Παιδεία
Η έλευση της πανδημίας του κορωνοϊού δικαίωσε το ΑΚΕΛ που για οκτώ χρόνια αντιδρούσε και αντιστεκόταν στην απορρύθμιση των δημόσιων νοσηλευτηρίων. Οι εισηγήσεις του ΑΚΕΛ για ενίσχυση της δημόσιας υγείας δεν εισακουόταν ενώ μετά από έντονες πιέσεις η κυβέρνηση αναγκάστηκε να υιοθετήσει και να εφαρμόσει το ΓεΣΥ για το οποίο κοκορεύεται και παρουσιάζει ως δικό της δημιούργημα. Μόνο που αποκρύβει ότι ακόμα και τώρα η προτίμηση της είναι η μετατροπή του ΓεΣΥ σε όργανο εξυπηρέτησης της δημόσιας κι όχι της δημόσιας ιατρικής.
Επιχείρησαν να οικειοποιηθούν τις θυσίες που κάνει για ένα χρόνο ο λαός για την αντιμετώπιση της πανδημίας αλλά όταν διαπίστωσαν ότι απέτυχαν και σε αυτό τον τομέα, μέσα από την εξαγγελία και εφαρμογή παράλογων και αντιφατικών διαταγμάτων, επιχειρούν και πάλι να μετακυλίσουν τις ευθύνες στο λαό.
Αλλά ούτε στην Παιδεία κατάφεραν κάποιο αποτέλεσμα. Φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε χιλιάδες εκπαιδευτικούς να κατεβαίνουν στους δρόμους και να εναντιώνονται στις ετσιθελικές πολιτικές της κυβέρνησης που οδηγούσαν στην αποδυνάμωση του δημόσιου σχολείου.
- Η επίθεση της κυβέρνησης και των ΜΜΕ που την στηρίζουν εναντίον των εκπαιδευτικών ήταν καταιγιστική και πλήρως απαξιωτική.
- Όπως καταιγιστική και απαξιωτική ήταν για τους νοσηλευτές και το ιατρικό προσωπικό των δημόσιων νοσηλευτηρίων.
Πραγματικά, αν κάποιος επιχειρήσει να καταγράψει ένα προς ένα τα ατοπήματα της κυβέρνησης θα χρειαστεί τόμους ολόκληρους.
Όπως θα χρειαστεί κι άλλους τόσους τόμους για να καταγράψει τις προτάσεις και τις εισηγήσεις του ΑΚΕΛ για να αλλάξει η κατάσταση. Να στηριχθεί ο δημόσιος τομέας και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα.
Για να ισορροπήσει η κατάσταση στην οικονομία αλλά και στο Κυπριακό.
Μόνο και μόνο τα όσα καταγράψαμε οδηγούν στην μοναδική επιλογή που έχουμε όλοι ενώπιον μας:
- Ψήφο στο ΑΚΕΛ και στους υποψήφιους του.
