Το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση, σημειώνει, πραγματώνεται στο πλαίσιο του σχολικού προγράμματος, είτε αυτό γίνεται εντός είτε εκτός του χώρου του σχολείου. Επομένως, η διατάραξη της ομαλής λειτουργίας του σχολείου, για οποιονδήποτε λόγο, δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του παιδιού. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση, αναφέρει, δεν περιορίζεται στο θέμα της πρόσβασης των παιδιών στο σχολείο, αλλά αφορά και καλύπτει το περιεχόμενο της εκπαίδευσης που αυτά λαμβάνουν. «Τα παιδιά έχουν δικαίωμα σε ένα δημοκρατικό και ανθρωποκεντρικό σχολείο. Ένα σχολείο το οποίο θεμελιώνεται, προάγει και καλλιεργεί το δημοκρατικό διάλογο στη βάση επιχειρημάτων και με πλήρη σεβασμό προς την αντίθετη άποψη σε αυτόν/αυτήν που τη πρεσβεύει. Τα παιδιά έχουν δικαίωμα σε ένα παιδοκεντρικό σχολείο. Ένα σχολείο, το οποίο δίνει στον κάθε μαθητή και στην κάθε μαθήτρια, τα εργαλεία και τη γνώση για να διαμορφώνουν ελεύθερα, με κριτικό τρόπο, την άποψή τους για τα θέματα που τα αφορούν και το δίαυλο και τα μέσα για να την εκφράσουν», προσθέτει.
Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, αναφέρει η κ. Κουρσουμπά, αφορά πρωτίστως και κύρια τα παιδιά. «Με λύπη και έντονο προβληματισμό, παρατηρώ, ότι, παρά το γεγονός πως η κυπριακή πολιτεία επιχειρεί, τα τελευταία, τουλάχιστο δέκα χρόνια, να μεταρρυθμίσει και να εκσυγχρονίσει το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας, δεν έχει καταφέρει, αλλά, δυστυχώς ούτε και έχει πραγματικά επιδιώξει, να εμπλέξει ουσιαστικά και ενεργά τα παιδιά στη διαδικασία αυτή», προσθέτει.
Σε καμιά περίπτωση, συνεχίζει, δεν αναμένεται τα παιδιά να σχεδιάσουν τα νέα ωρολόγια ή τα νέα αναλυτικά προγράμματα. Ωστόσο, σημειώνει, τα παιδιά κατέχουν, ως μαθητές και μαθήτριες, μια μοναδική εμπειρία την οποία, κανένας ειδικός και κανένας εμπειρογνώμονας δεν κατέχει. «Προκειμένου να διαμορφώσουμε, ως κοινωνία, ένα σχολείο που να απαντά στις ανάγκες και τις συνθήκες, και να εξυπηρετεί το συμφέρον των παιδιών του σήμερα, οφείλουμε να αναζητούμε και να αξιολογούμε, σε διαρκή βάση, την εμπειρία αυτή των παιδιών. Αν, όντως, μας ενδιαφέρει, πρώτα και πάνω απ’ όλα, το συμφέρον των παιδιών μας, οφείλουμε να αναθεωρήσουμε τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνουμε και προωθούμε πολιτικές που αφορούν τα παιδιά.
Οφείλουμε να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε ότι καμιά πολιτική, όσο φιλόδοξη και εμπεριστατωμένη και αν είναι, δεν μπορεί να θεωρηθεί παιδοκεντρική, αν δεν ενσωματώνει μια κριτική αξιολόγηση της άποψης των παιδιών επί του θέματος που καλύπτει», καταλήγει στην τοποθέτηση της, η Επίτροπος Κουρσουμπά.
