Κάποτε είχε μοιραστεί ένα όνειρο για μια Ευρωπαϊκή Ένωση της ευημερίας, χωρίς εθνικά σύνορα και με αποδυναμωμένους τους εθνικισμούς που στο παρελθόν οδήγησαν τους λαούς σε αμέτρητα δεινά. Σήμερα η κυβερνώμενη από τις πολυεθνικές και τις τράπεζες ΕΕ, κατάφερε ακριβώς το αντίθετο. Κατήργησε μεν τα εθνικά σύνορα για να διευκολύνει τις πολυεθνικές με ελεύθερη διακίνηση φτηνού εργατικού δυναμικού, εμπορευμάτων και πλούτου αλλά ύψωσε ψηλά ταξικά οικονομικάτείχη ανάμεσα στους λαούς και εκκολάπτει επικίνδυνα εθνικιστικά τείχη μεταξύ τους.
- Ο βάρβαρος καπιταλισμός δεν μπορεί να συμβιβάσει την απληστία για περισσότερα κέρδη των μεγάλων εταιρειών με την ειρηνική συνύπαρξη και ευημερία των λαών.
Στο όνομα της πράσινης μετάβασης, βγάζουν χρήμα από νέας μορφής τεχνολογίες, αλλά πάντα από την δουλειά των εργαζομένων.
Οι κοινωνικές ανισότητες, το αγροτικό πρόβλημα, οι μειώσεις των μισθών με όπλο πίεσης τους μισθούς ψίχουλα που αναγκαστικά αποδέχονται οι μετανάστες από τις πτωχές χώρες ή τις χώρες που βρίσκονται σε πόλεμο, ευνοούν την άνοδο των ακροδεξιών και φασιστικών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη.
Οι εθνικισμοί υποθάλπονται, από όσους έχουν στρατηγικά συμφέροντα και συμφέροντα οικονομικής φύσης όπως οι αγωγοί του φυσικού αερίου (ΗΠΑ, Γερμανία, Τουρκία κλπ). Μέχρι και τον γερμανικό αγωγό φυσικού αερίου ανατίναξαν στην Βαλτική για να σταματήσουν την ροή από τον ένα (Ρωσία) για να πουλήσουν οι άλλοι (ΗΠΑ).
Μέσα από τη στάχτη λοιπόν, των παλιών εθνικισμών και συγκρούσεων αναγεννιέται ένας κόσμος που πιστέψαμε πως ανήκε οριστικά στο κακό παρελθόν. Αλίμονο! Στα πλαίσια της νέας τάξης πραγμάτων η εθνική κυριαρχία των μικρότερων κυρίως κρατών περιορίζεται, ο πλούτος τους ληστεύεται (φυσικός πλούτος, κρατική περιουσία και οργανισμοί) και η ταξική καταπίεση αναβαθμίζεται.
Οι μικροαστοί προλεταριοποιούνται και ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων ξεπέφτει σε κατάσταση μιζέριας και επιβιώνει με πολιτικές ελεημοσύνης.
- Η Κύπρος δεν αποτελεί εξαίρεση από τα δίκτυα της γενικότερης αναδιάταξης και από τα αρπακτικά της αγοράς που μόνο στόχο έχουν τη διάσωση των τραπεζών και των κερδοσκόπων και όχι των δανειζομένων και των πεινασμένων.
Ο λαός γίνεται όλο και πιο φτωχός. Όλο και περισσότεροι δεν μπορούν πια να αποκτήσουν δικό τους σπίτι ή διαμέρισμα. Οι οικονομικά μεσαίοι κινούνται προς τα κάτω. Το ζητούμενο για μας είναι να διεκδικήσουμε και να μην συμπεριφερόμαστε ως οι «καλοί» και υπάκουοι ιθαγενείς, γιατί κανένας δε θα νοιαστεί για όσους δέχονται από μόνοι τους να είναι σκλάβοι.
ΧριΣ
