Η Κεντρική Τράπεζα υπολογίζει κάθε τριμηνία το επιτόκιο αναφοράς το οποίο δημοσιεύετε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Για την τριμηνία που μας πέρασε το επιτόκιο αναφοράς για σκοπούς του άρθρου 314Α (τοκογλυφία) υπολογίστηκε στο 11,46%.
Σύμφωνα με το νόμο, πρόσωπο το οποίο κατά την παροχή οποιουδήποτε δανείου λαμβάνει, εισπράττει, χρεώνει ή παίρνει για τον εαυτό του ή για τρίτον οικονομικό όφελος που υπερβαίνει το επιτόκιο αναφοράς, διαπράττει αδίκημα και, σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα πέντε χρόνια ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις €30000 ή και στις δύο αυτές ποινές.
Και εδώ μπαίνει το μέγα ερώτημα γιατί τα τραπεζικά ιδρύματα ΔΕΝ συμπεριλαμβάνονται στον περί τοκογλυφίας νόμο;
Τα επιτόκια που χρεώνουν φτάνουν μέχρι το 12% αν δε κάποιος προσθέσει και τις διάφορες άλλες χρεώσεις τους φτάνει μέχρι το 16,78% ενώ τα κυπριακά δικαστήρια ακόμα εκδικάζουν υποθέσεις που παραπέμφηκαν από τις τράπεζες και φέρουν επιτόκιο μέχρι 14%. ΄Ετσι για την ιστορία η τροπολογία εξαίρεσης των τραπεζών από τον εν λόγω νόμο ψηφίστηκε στις 8/12/2011 με τις ψήφους της τότε κυβερνώσας βουλής Δήσυ/Δήκο, ενώ στις 9/2/2015 όταν το Ακέλ προσπάθησε ξανά στην συμπερίληψη και των τραπεζών οι της Κεντρικής Τράπεζας επικαλέστηκαν πρόνοια της μνημονιακής σύμβασης (τώρα δεν είμαστε σε μνημόνιο) ενώ ο σύνδεσμος τραπεζών κουνούσε το δάκτυλο και παρέπεμε στο …. ευρωπαϊκό κεκτημένο. Καιρός είναι η Βουλή των Αντιπροσώπων να τροποποιήσει τον σχετικό νόμο ούτως ώστε να συμπεριλαμβάνει και τους σύγχρονους τοκογλύφους
