Στην πράξη αποδεικνύεται πως ο Νίκος Χριστοδουλίδης ο οποίος ως υπουργός Εξωτερικών των κυβερνήσεων Ν. Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ, κατάφερε να οδηγήσει την Κύπρο σε πλήρη ανυποληψία στα διπλωματικά σαλόνια, με τα πρώτα δείγματα γραφής που δίνει τώρα ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις εκείνων που διέβλεπαν πως επί των ημερών του θα ολοκληρωθεί το θάψιμο του Κυπριακού!
Στήριξε την προεκλογική του εκστρατεία και την πολιτική του από τη μέρα που εξελέγη Πρόεδρος στο παραμύθιασμα πως όπου νάναι έρχεται ο «μεσσίας» που ακούει στο όνομα «Ευρωπαίος απεσταλμένος» και με το μαγικό ραβδί του θα επιβάλει λύση του Κυπριακού, το περιεχόμενο της οποίας όμως απέφευγε, όπως «ο διάβολος το λιβάνι» να περιγράψει για να μην προκαλεί ενδοκυβερνητικές τριβές αφού οι εταίροι του ακούνε για διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και «βγάζουν σπυράκια»…
Αντί διπλωματικών κινήσεων προς τα Ηνωμένα ΄Εθνη, και σε επίπεδο Γραμματείας αλλά και μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας με σαφέστατες θέσεις για επανέναρξη των συνομιλιών από το σημείο που σταμάτησαν στο Κραν Μοντανά και στη βάση του πλαισίου του Αντώνιο Γκουτέρες, ο Χριστοδουλίδης ασκεί πολική για εσωτερική κατανάλωση. Όχι μόνο δεν πείθει για την πολιτική του βούληση, προφανώς γιατί αντιμετωπίζει ενδοκυβερνητικά προβλήματα με τους εταίρους του στην κυβέρνηση, αλλά προβαίνει και σε εχθρικές ενέργειες εναντίον των δυο (Ρωσίας – Κίνας) από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας!
Γι’ αυτό και του ήταν βολικό το παραμύθιασμα περί «ευρωπαίου απεσταλμένου», μέχρι που ήλθαν τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και προσγείωσαν ανώμαλα το Χριστοδουλίδη. Καμιά αναφορά δεν γίνεται για… διορισμό απεσταλμένου της ΕΕ για το Κυπριακό, ούτε υπάρχει αναφορά για ενεργό εμπλοκή της ΕΕ στο Κυπριακό, όπως προνοεί η πρόταση του Προέδρου.
Το κείμενο είναι ξεκάθαρο. Όχι μόνο δεν υπάρχει πρωτοβουλία από την Ε.Ε. για το Κυπριακό αλλά απεναντίας υποδεικνύεται πως η Ε.Ε. είναι έτοιμη να υποστηρίξει μια πρωτοβουλία του ΟΗΕ.
Κανονική ψυχρολουσία δέχτηκε ο Νίκος Χριστοδουλίδη με τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όμως δεν λέει να αναθεωρήσει την πολιτική του που εξυπηρετεί αποκλειστικά επικοινωνιακές ανάγκες για εσωτερική κατανάλωση, μένοντας εκτός των διαβουλεύσεων για το Κυπριακό στην έδρα του ΟΗΕ, την ώρα που οργιάζει στην κυριολεξία η τουρκική διπλωματία, αφήνοντας εκτός παιχνιδιού τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη και τις διπλωματικές υπηρεσίες του να παρακολουθούν παθητικά τα όσα διαδραματίζονται…
Ήταν αναμενόμενο πως μετά τις εκλογές στην Τουρκία και την Ελλάδα θα ξεκινούσαν διερευνητικές, παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για το Κυπριακό. Όμως, ο Νίκος Χριστοδουλίδης ζει στον κόσμο του και η κυβέρνηση του δείχνει παντελώς απροετοίμαστη ή επιλέγει να αφήνει τα πράγματα ως έχουν, όπως αφέθηκαν στο «έλεος του χρόνου» και στα προηγούμενα χρόνια που ενεργούσε ως υπουργός Εξωτερικών με αποτέλεσμα η Τουρκία να εκμεταλλεύεται το διαπραγματευτικό κενό και χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα να δημιουργεί νέα τετελεσμένα και στη στεριά και στη θάλασσα σε βάρος της Κύπρου.
Έβαλε όλα τ’ αυγά του στο ίδιο καλάθι, στήριξε όλες τις ελπίδες του στους Δυτικούς αναμασώντας τα περί «ευρωπαίου απεσταλμένου» αλλά και ενόψει της Συνόδου του ΝΑΤΟ, εξέφρασε προσδοκίες για παρέμβαση των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ προς ενίσχυση της θέσης του, για να δεχτεί εντός λίγων μόνο ημερών ένα ακόμη πιο δυνατό, δυστυχώς για την Κύπρο, χαστούκι από τους ΝΑΤΟϊκούς.
Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
ΚΑΙ Η ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν πρόλαβε καλά – καλά να προπαγανδίσει το νέο παραμύθι περί συντονισμού των ενεργειών του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Ε.Ε., για υποβοήθηση της επανέναρξης των συνομιλιών των οποίων, όπως τόνισε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ηγούνται τα Ηνωμένα Έθνη, ήλθε ως κεραυνός εν αιθρία πρόταση του ΝΑΤΟ για να διαγράψουν, μετά από απαίτηση της Τουρκίας, από τους χάρτες της Συμμαχίας την Κυπριακή Δημοκρατία!
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ενόψει και της Συνόδου Κορυφής της Συμμαχίας, στις 11-12 Ιουλίου, στο Βίλνιους της Λιθουανίας και αναμένοντας, μεταξύ άλλων, την Άγκυρα να συναινέσει στην ένταξη της Σουηδίας, επιστρατεύουν τη γνωστή τακτική του εξευμενισμού της.
Όπως έγινε γνωστό, για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο στην ενεργοποίηση των νέων επιχειρησιακών χαρτών για ασκήσεις και αποστολές του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, οι Αμερικανοί διαμόρφωσαν μια «συμβιβαστική» πρόταση σύμφωνα με την οποία αφήνεται στην Άγκυρα το δικαίωμα να προσδιορίζει τα Στενά ως «Τουρκικά» και για όποιο άλλο κράτος-μέλος επιθυμεί να κάνει χρήση των όρων της σύμβασης του Μοντρέ, δηλαδή Στενά δίχως προσδιορισμό.
Επιπρόσθετα, σύμφωνα με την «Καθημερινή», από τους χάρτες απαλείφονται ονομασίες εκτός ΝΑΤΟ, όπως η Κυπριακή Δημοκρατία και οι θαλάσσιες ζώνες, και αντικαθίστανται με συντεταγμένες οι οποίες παραπέμπουν σε συγκεκριμένα σημεία.
- Με αυτό τον τρόπο γίνεται αποδεκτό το αφήγημα της τουρκικής πλευράς περί «εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας» το οποίο ανέπτυξε ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν το 2014 και στη συνέχεια το είδαμε σε επίσημα έγγραφα της Τουρκίας στην Ε.Ε.
Για μια δεκαετία η τουρκική διπλωματία «κτίζει» στην πολιτική αποδόμησης της Κυπριακής Δημοκρατίας προβάλλοντας συνάμα τη θέση όπως με επιμονή διατυπώνεται από τον Ερσίν Τατάρ για «κυριαρχική ισότητα» που παραπέμπει σε λύση δυο κρατών τα οποία θα συγκροτήσουν το «νέο κράτος». Όλο αυτό το διάστημα οι κυβερνήσεις της Δεξιάς και επί Νίκου Αναστασιάδη με υπουργούς Εξωτερικών τους Γ.Κασουλίδη και Ν. Χριστοδουλίδη και η σημερινή με Πρόεδρο τον Ν. Χριστοδουλίδη, όχι μόνο δεν ενεργούσαν προληπτικά αλλά διευκόλυναν την τουρκική διπλωματία άλλοτε με τις θέσεις για χαλαρή, άλλως αποκεντρωμένη ομοσπονδία, την άλλη για «δυο κράτη» και την παράλλη για «ΑΟΖ» των κατεχομένων!
Με αυτό το «ιστορικό» στο χέρι, η αμερικανική αντιπροσωπεία, που μετέβη στις Βρυξέλλες, για να κλείσει το θέμα δεν είχε ενδοιασμούς για το πώς θα ξεπερνιόταν το «πρόβλημα». Όταν ο Τούρκος αντιπρόσωπος αντέδρασε βλέποντας στο χάρτη την Κυπριακή Δημοκρατία, είχαν έτοιμη την απάντηση, ανέσυραν το μαχαίρι και «έσφαξαν την Κυπριακή Δημοκρατία» προς εξευμενισμό του «θηρίου»!
Για τους Αμερικανούς, για το ΝΑΤΟ, προέχει προφανώς η ενεργοποίηση των νέων χαρτών για τα σχέδια (regional plans) καθώς θεωρούνται επιχειρησιακά κρίσιμα και πολύ χρήσιμα.
Η Λευκωσία δεν έχει, ως μη κράτος-μέλος, τη δυνατότητα αντίδρασης. Διαθέτει, ασφαλώς, κάποια εργαλεία, έστω και περιορισμένα.
- Μπορεί για παράδειγμα να προειδοποιήσει με την άσκηση βέτο σε όποιες αποφάσεις στην Ε.Ε. αφορούν τη συνεργασία ΝΑΤΟ – Ε.Ε. Διαθέτει όμως την πολιτική βούληση η κυβέρνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη;
Από την άλλη, η Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, που μετέχει στο ΝΑΤΟ, έχει δυνατότητα παρέμβασης… Θα αντιδράσει προστατεύοντας την Κυπριακή Δημοκρατία; Έστω αναλογιζόμενοι πως η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους της Λιθουανίας θα πραγματοποιείται αυτές τις μέρες που εδώ στην Κύπρο έχουμε τις μαύρες επετείους με τις θύμισες για το ρόλο και της Ελληνικής Χούντας και των εταίρων της Ελλάδας στην Κυπριακή τραγωδία να ζωντανεύουν έντονα καθώς οι πληγές από το δίδυμο ιμπεριαλιστικό έγκλημα είναι ακόμα ανοικτές. Το ένα τρίτο της χώρας στενάζει ακόμα κάτω από την μπότα του «συμμαχικού» τους τουρκικού στρατού!
- Πικρές μνήμες, ιστορικά παθήματα τα οποία δυστυχώς δεν έγιναν για το Νίκο Χριστοδουλίδη και τους υποτακτικούς του, μαθήματα. Όμως πλέον είναι Πρόεδρος και τα όσα πράττει ή δεν πράττει υπάρχει ο κίνδυνος να αφήνουν ανενόχλητη την Τουρκία σιγά – σιγά να μετακινεί την ταφόπλακα πάνω στο κορμί της Κύπρου!
Ας ανοίξουν επιτέλους τα μάτια τους κι ας δουν ότι το ΝΑΤΟ και η Δύση ήταν διαχρονικά η κακοδαιμονία της Κύπρου. Να εγκαταλείψουν τα παραμυθιάσματα και ο Πρόεδρος να ανταποκριθεί χθες στην έκκληση του Γ.Γ. του ΟΗΕ, πιθανώς την τελευταία του Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος καλεί τους ηγέτες των δυο Κυπριακών Κοινοτήτων (η Τουρκία μένει έξω από το κάδρο των ευθυνών) να βρουν τον τρόπο να συνομιλήσουν μεταξύ τους, να αναζητήσουν κοινό έδαφος και να καταλήξουν σε συμφωνία για να διορίσει ειδικό απεσταλμένο για το Κυπριακό και να επαναρχίσουν συνομιλίες.
Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης συχνά λέει πως θα είναι ο Πρόεδρος της λύσης. Όσο κι αν μιμείται τον πολιτικό του μέντορα που αυτοανακηρύχθηκε σε «ηγέτη της κρίσης» και σκόρπισε καταστροφές και δυστυχία, ευχόμαστε ο σημερινός Πρόεδρος να εγκαταλείψει τις πολιτικές για εσωτερική κατανάλωση και ν’ αναλάβει τις ιστορικές του ευθύνες έναντι του κράτους και των πολιτών του, μακριά από καιροσκοπισμούς, προσωπικές και παραταξιακές φιλοδοξίες. Καλείται να θέσει πάνω απ’ όλα την Κύπρο.
