- Αποτελούν και τα πιο πάνω στοιχεία που πρέπει να προσεχτούν, όμως το κύριο που έπρεπε να απασχολεί, είναι το περιεχόμενο της εκπαίδευσης και σε τι στοχεύουμε.
Οι πληροφορίες είναι σημαντικές αλλά μπορεί κάποιος εύκολα να τις βρει, ειδικά σήμερα, με το διαδίκτυο. Το κυριότερο είναι το πώς θα γίνουν τα παιδιά σωστοί άνθρωποι και μετά πώς να βρίσκουν τις πληροφορίες.
Στόχος πρέπει να είναι πως θα πάψει η παιδεία να καλλιεργεί τον ατομισμό, τον εθνικισμό, το ρατσισμό, την ξενοφοβία και το μίσος στην διαφορετικότητα, με πρόσχημα τη διαφύλαξη της εθνικής ταυτότητας ή της θρησκείας μας.
- Θα πρέπει να αποκαλυφθούν και αφαιρεθούν από την εκπαίδευση τα ψέματα, η παραπληροφόρηση, η απόκρυψη της αλήθειας και οι μισές αλήθειες.
Η ιστορία μας, τουλάχιστον από την κήρυξη της Δημοκρατίας το 1960 και μετά, έδειξε ότι η παρεχόμενη παιδεία στα σχολεία και όχι μόνο, όχι μόνο δεν ωφέλησε την κοινωνία, αλλά αντίθετα υπήρξε πολύ σημαντικός παράγοντας που συνέδραμε στην καταστροφή του 1974.
Τα ιδεολογήματα του παρελθόντος, που μόνο μίση και ακρότητες προωθούσαν πρέπει να εγκαταλειφτούν και να προωθηθούν, μαζί με την αγάπη προς την πατρίδα, η αγάπη προς τον άνθρωπο και τη ζωή, ο ανθρωπισμός και οι επιστήμες.
Καλή παιδεία σημαίνει κατ’ αρχήν καλοί εκπαιδευτικοί. Άρα σημαντικό ρόλο έχουν πρώτα από όλους τα πανεπιστήμια που εκπαιδεύουν ή δεν εκπαιδεύουν τους εκπαιδευτικούς.
Επιπλέον η ποιότητα της παιδείας ή καλύτερα η Παιδεία είναι εικόνα της κοινωνίας. Εκτός από το σχολείο πρέπει να κοιτάξουμε το περιβάλλον που μεγαλώνουν τα σημερινά παιδιά και τις δυνατότητες που τους δίνουμε.
Αυτό σημαίνει πως πέραν του σχολείου που φέρει ίσως την μεγαλύτερη ευθύνη, ρόλο έχουν η οικογένεια, τα ΜΜΕ (τηλεόραση και ίντερνετ), η Βουλή, οι πολιτικές της κυβέρνησης, οι χώροι διασκέδασης και απασχόλησης των νέων.
Η επιστροφή στο παρελθόν δε θα μας οδηγήσει στο μέλλον, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απορρίπτουμε τα καλα στοιχεία που ενδεχόμενα υπάρχουν σε πρακτικές προηγούμενων χρόνων.
Η Παιδεία μας έχει προβλήματα γιατί σταμάτησε η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση προς τη σωστή κατεύθυνση που με κόπο πολύ από πολλούς (ειδικούς, πανεπιστημιακούς, τεχνοκράτες, υπουργούς, εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές) είχε ξεκινήσει πριν 10-15 χρόνια αλλά διακόπηκε βίαια από την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Δεν περιμένω πως η σημερινή κυβέρνηση θα επαναφέρει μια σωστή εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Θα πρέπι όμως τουλάχιστο να σταματήσει την διολίσθηση που παρατηρείται τα τελευταία 10 χρόνια.
