Στη Λευκωσία πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στο εμπορικό κέντρο της πόλης και ακολούθησε πορεία κατά μήκος των εμπορικών δρόμων Λήδρας και Ονασαγόρου. Επικεφαλής της πορείας ήταν ο Γ.Γ της Κ.Ε τους ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου και ο Γ.Γ ΠΕΟ Πάμπης Κυρίτσης.
ΟΜΙΛΙΑ Π. ΚΥΡΙΤΣΗ
Ανέφερε στην ομιλία του στη συγκέντρωση ο Πάμπης Κυρίτσης:
Mέσα σε συνθήκες φόβου και εργασιακής ανασφάλειας που προκαλούν οι κρίσεις και η απειλή της ανεργίας την τελευταία δεκαετία οι εργαζόμενοι βιώνουν μια συνεχή υποβάθμιση των συνθηκών ζωής και δουλειάς γι’αυτούς και τις οικογένειες τους.
Όχι με δικούς μας ισχυρισμούς αλλά με στοιχεία της Eurostad, η Κύπρος έχει καταστεί εδώ και χρόνια, πρωταθλήτρια στην μείωση των μισθών και στην διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Αρκεί να δει κάποιος τις τεράστιες ανατροπές που υπήρξαν από το 2013 και εντεύθεν στην ίδια την σύνθεση του εθνικού εισοδήματος. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Από το 56% που ήταν το μερίδιο των μισθών στην πίττα του Εθνικού εισοδήματος έχει φτάσει στο 46% ενώ τα εισοδήματα από κέρδη και προσόδους έχουν πάει από το 45% στο 58%.
Είναι λοιπόν προφανές, ότι ο λογαριασμός των κρίσεων φορτώθηκε με διάφορους τρόπους μονόπλευρα και άδικα στους πολλούς και τους αδύνατους, ενώ οι λίγοι και οι ισχυροί όχι μόνο βγαίνουν αλώβητοι αλλά φαίνεται να βγαίνουν και κερδισμένοι.
Γνωρίζουμε βέβαια ότι τους λίγους και ισχυρούς, τους προστατεύει με πολλούς και διάφορους τρόπους ο τρόπος που λειτουργεί το οικονομικό σύστημα το οποίο χρησιμοποιεί την κρίση ως εργαλείο για να αναπαράγει τον κύκλο του. Γνωρίζουμε όμως ότι τους έχει προστατεύσει και συνεχίζει να τους προστατεύει και το ίδιο το κράτος, η πολιτική εξουσία, η κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ. Αυτή η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια δείχνει μια απίστευτη αποφασιστικότητα όταν είναι να προστατεύσει και να ξελασπώσει τις τράπεζες, και να φορτώσει στην πλάτη της κοινωνίας ζημιές δισεκατομμυρίων, όταν είναι να καταργήσει και να υποσκάψει κοινωνικές κατακτήσεις όπως ο Συνεργατισμός, όπως η Επιτροπή Σιτηρών και άλλους θεσμούς που δημιουργήθηκαν για να υπερασπιστούν το κοινωνικό συμφέρον έναντι των ιδιωτικών, όταν τα Ταμεία Προνοίας, σώνει και καλά, αποφασίζουν να τα ισοπεδώσουν με τα προϊόντα των Ασφαλιστικών Εταιρειών και να τα αποσυνδέσουν από τις συλλογικές συμβάσεις.
Όταν όμως πρόκειται για την προστασία των πολλών και αδυνάτων, όταν πρόκειται για την ανάγκη παρέμβασης ώστε να κατοχυρωθούν ελάχιστα δικαιώματα για τους εργαζόμενους, ώστε να καταστεί υποχρεωτική η εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων και να προστατευτεί και στηριχτεί έτσι το σύστημα των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων, όταν πρόκειται για θέματα που έχουν να κάμουν με τις τιμές των αγαθών πρώτης ανάγκης και τη προστασία των καταναλωτών, εκεί η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης εξαφανίζεται και ο ρόλος της περιορίζεται σε ευχολόγια και σε πομπώδεις μεγαλοστομίες χωρίς αντίκρισμα.
Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαία που σήμερα σε όλη την Κύπρο είμαστε στους δρόμους με την απαίτηση το κράτος να πάρει ουσιαστικά και αποφασιστικά μέτρα για να αντιμετωπίσει την ακρίβεια και τον επερχόμενο πληθωρισμό.
Είναι γιατί μέσα από τη διαδικασία της μείωσης της αγοραστικής δύναμης του πενιχρού εισοδήματος των νοικοκυριών και ιδιαίτερα των ευάλωτων όπως οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι νέοι, οι οικογένειες με πολλά παιδιά, με φοιτητές, οι ανάπηροι βλέπουμε τώρα να εξελίσσεται ένα νέο κύμα υπόσκαψης του ήδη υποβαθμισμένου βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων.
Είναι φανερό ότι ήδη ο φαύλος κύκλος έχει ξεκινήσει. Τα καύσιμα και η ενέργεια, τα μεταφορικά, τα σιτηρά, οι πρώτες ύλες που με τη σειρά τους οδηγούν σε αυξήσεις και τα είδη πρώτης ανάγκης.
Σε αυτό το έργο που το έχουμε ξαναδεί, η κυβέρνηση είναι κυριολεκτικά θεατής..
Έργα τα οποία θα μπορούσαν να περιορίσουν σημαντικά τις επιπτώσεις, όπως π.χ. η αντικατάσταση του μαζούτ με φυσικό αέριο, για την παραγωγή πιο φτηνού αλλά και περιβαλλοντικά πιο καθαρού ηλεκτρισμού και η προώθηση μιας σοβαρής συμβολής των ανανεώσιμων πηγών στην παραγωγή φτηνής ενέργειας ταλαιπωρούνται για χρόνια χωρίς να προχωρούν, η ανάπτυξη προληπτικής πολιτικής σε κρίσιμους τομείς όπως τα σιτηρά και οι ζωοτροφές απουσιάζει εντελώς, ενώ υποτονικός είναι ο έλεγχος της αγοράς για πάταξη της αισχροκέρδειας και της αρπαχτής. Η Συμβουλευτική Επιτροπή Καταναλωτών που υπάρχει θεσμοθετημένη στο Υπουργείο Εμπορίου γι’αυτό τον σκοπό δεν έχει ακόμα συνέλθει παρά το χαμό που γίνεται γύρω μας σχετικά με το νέο κύμα αυξήσεων που μας απειλεί. Ο κοινωνικός διάλογος γύρω από τα θέματα προστασία των καταναλωτών απουσιάζει παντελώς κάτι που δείχνει και την σημασία που δίνει η κυβέρνηση στο ρόλο των κοινωνικών φορέων.
Δεν είμαστε λοιπόν σήμερα τυχαία στους δρόμους. Απαιτούμε μέτρα, όχι λόγια και ευχολόγια.
Ζητούμε δεσμεύσεις για το ρεύμα,. Πότε και πως. Δεν μπορεί να συνεχίζει από τη μια να το πληρώνουμε πιο ακριβό γιατί παράγεται με ακριβά καύσιμα, ενώ από την άλλη να πληρώνουμε και τα πρόστιμα για τους ρύπους, και όλα μαζί στο τέλος της ημέρας να καταλήγουν στους πολίτες-καταναλωτές.
Δεν γίνεται η αύξηση των τιμών που επιβαρύνει δυσβάστακτα τον καταναλωτή να είναι ταυτόχρονα πηγή βελτίωσης των εσόδων του κράτους μέσα του ΦΠΑ. Το κράτος πρέπει να απορροφήσει κόστος από την αύξηση.
Σε αδιαφανείς διαδικασίες που αφορούν διαμόρφωση τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης όπως τα καύσιμα, τα σιτηρά, το ψωμί και το γάλα πρέπει να υπάρξει κρατική παρέμβαση . Και το κράτος να χρησιμοποιήσει την εξουσία του εκεί που χρειάζεται για την προστασία των πολλών, για την διασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσης και της κοινωνικής συνοχής.
Για μας το θέμα της ακρίβειας είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας γιατί αφορά άμεσα το βιοτικό επίπεδο και την ποιότητα ζωής του κάθε εργαζόμενου. Αφορά την αξία του μισθού του και το αντίκρισμα του μόχθου του στην κάλυψη των καθημερινών του αναγκών.
Το κίνημα των εργαζομένων έχει και στο παρελθόν έλθει αντιμέτωπο με το φαινόμενο της υπόσκαψης της αγοραστικής αξίας των μισθών μέσα από τον πληθωρισμό.
Η ΑΤΑ είναι το αποτέλεσμα σκληρών αγώνων που οργανώθηκαν για να αντιμετωπίσουν αυτό το φαινόμενο, γι’ αυτό και ήταν και παραμένει διαχρονικά στο στόχαστρο. Παρ’ όλο ότι για ένα χρονικό διάστημα το θέμα της αύξησης των τιμών δεν ήταν στην προτεραιότητα, σήμερα το θέμα της ΑΤΑ επανέρχεται ασφαλώς στο προσκήνιο. Σήμερα αναδεικνύεται ξανά πόσο σημαντική ήταν η επιτυχία του Συνδικαλιστικού κινήματος μέσα στις αντίξοες συνθήκες της Τρόικα και των μνημονίων να διατηρήσει την ΑΤΑ ζωντανή, έστω και με το συμβιβασμό να αποδίδεται μόνο το 50% όταν υπάρχει αύξηση στον πληθωρισμό.
Η συμφωνία αυτή λήγει το τέλος του χρόνου και η ΠΕΟ ετοιμάζεται για την μάχη της διαπραγμάτευσης ώστε η συμφωνία όχι μόνο να ανανεωθεί αλλά και να επανέλθει στο 100% η αναπλήρωση της χαμένης αγοραστικής αξίας του μισθού.
Μια μάχη η οποία συνδέεται άμεσα με την μάχη για να γίνουν υποχρεωτικά εφαρμόσιμα εκείνα που προβλέπονται στις συλλογικές συμβάσεις. Χωρίς αυτή την νομοθετική ρύθμιση η οποία απαιτούμε να προχωρήσει ταυτόχρονα και παράλληλα με το θέμα της ρύθμισης του κατώτατου μισθού τόσο η ΑΤΑ όσο και τα υπόλοιπα δικαιώματα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, θα συνεχίσουν να είναι στο έλεος της εργοδοτικής αυθαιρεσίας η οποία ολοένα και περισσότερο διευρύνεται και γίνεται και πιο ακραία.
Φίλες και φίλοι
Για όλους αυτούς τους λόγους απαιτούμε από την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της. Να εφαρμόσει μέτρα προστασία του καταναλωτή και να χρησιμοποιήσει όλα τα εργαλεία που έχει στη διάθεση της ώστε να μην αφεθούν οι πολλοί και οι αδύνατοι να επωμιστούν ξανά, μέσα και από αυτή την διαδικασία, το φαύλο κύκλο των αυξήσεων, ένα λογαριασμό που συνεχίζουν να πληρώνουν μονόπλευρα και άδικα.
Και θα συνεχίσουμε να απαιτούμε με όλους τους τρόπους που έχουμε στη διάθεση μας, κινητοποιώντας τους εργαζόμενους και την κοινή γνώμη.
Γιατί και στο θέμα της ακρίβειας όπως δυστυχώς και σε πολλά άλλα που μας βασανίζουν
