Ακολουθεί απόσπασμα από την συνέντευξη.
ΕΡ: Την προσεχή Κυριακή διεξάγεται ο δεύτερος γύρος των εκλογών στην Κύπρο, μεταξύ του Νίκου Ανανστασιάδη, ο οποίος στηρίζεται από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και του Σταύρου Μαλά, τον οποίο υποστηρίζει το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Για πρώτη φορά, στο επίκεντρο της προεκλογικής καμπάνιας δεν βρέθηκε το Κυπριακό, αλλά η οικονομική κρίση. Γνωρίζετε τους δύο υποψηφίους; Πιστεύετε ότι το ποιος τελικά θα εκλεγεί μπορεί να επηρεάσει την λύση που θα συμφωνηθεί με την ΕΕ;
« Έχω συναντήσει και τους δύο υποψηφίους και ελπίζω ότι, όποιος και αν κερδίσει τις εκλογές την Κυριακή, θα επιδείξει προσοχή στο θέμα της κοινωνικής συνοχής και θα είναι σε θέση να επιτύχει την σωστή ισορροπία μεταξύ της αναγκαίας υπευθυνότητας και της αίσθησης κοινωνικής δικαιοσύνης. Αλλά δεν μπορώ να κρύψω ότι ανήκω σε μια πολιτική οικογένεια του οποίου υποψήφιος είναι ο κ. Μαλάς, τον οποίο θεωρώ πολύ σοβαρό, υπεύθυνο, αλλά και πολύ ευαίσθητο άνθρωπο».
ΕΡ: Έχετε επανειλημμένα τονίσει ότι αποκλειστικά οι πολιτικές λιτότητας από τις κυβερνήσεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος τα τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν οδήγησαν σε υπέρβαση της κρίσης, αλλά, αντιθέτως, οδήγησαν στην εμβάθυνσή της. Οι πολίτες της ΕΕ, κυρίως στον Νότο, αντιμετωπίζουν, ως αποτέλεσμα, βαρύτατες συνέπειες. Θεωρείτε ότι η προσέγγιση του ΕΛΚ είναι λανθασμένη; Τι προτείνετε, ως Ευρωπαίος σοσιαλιστής, προκειμένου ο Νότος να ξεπεράσει την κρίση; Πόση σημασία έχει στις μέρες μας οι κοινοτική αλληλεγγύη στην Ευρώπη;
«Δεν πρόκειται μόνο για σοσιαλιστική πρόταση: είναι η θέση μιας μεγάλης πλειοψηφίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, περιλαμβανομένων και πολλών μελών του ΕΛΚ, εδώ και τρία χρόνια. Το Κοινοβούλιο έχει προειδοποιήσει τις κυβερνήσεις ότι αποκλειστικά οι πολιτικές λιτότητας, αν δεν συνοδεύονται από επενδύσεις, δεν θα δώσουν λύση στην κρίση. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς καθηγητής Οικονομίας για να αντιληφθεί ότι μόνο με περικοπές τα κράτη-μέλη δεν μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση των δημοσιονομικών τους, καθώς, αν η οικονομία δεν ξαναρχίσει να αναπτύσσεται, τα έσοδα δεν θα επαρκούν. Δεν πρόκειται μόνο για ιδέα των Σοσιαλιστών. Ακόμη και το ΔΝΤ έχει αναγνωρίσει ότι η εφαρμογή αποκλειστικά πολιτικής λιτότητας υπονόμευσε την οικονομική ανάπτυξη. Δυστυχώς σε αυτή την κατάσταση μας οδήγησε η ιδεολογία που θωρεί ότι προκειμένου να αποκατασταθεί η αξιοπιστία στις αγορές πρέπει να προηγηθούν περικοπές. Τώρα το ευρώ φαίνεται πιο σταθερό, αλλά η κοινωνική κατάσταση σε πολλές χώρες της ΕΕ παραμένει καταστροφική. Η αλληλεγγύη στην ΕΕ είναι η μοναδική διέξοδος. Χώρες οι οποίες βρίσκονται υπό πίεση να αναδιαρθρώσουν τους προϋπολογισμούς τους, δεν μπορούν ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν μαζικά προγράμματα επενδύσεων. Χώρες με καλύτερες συνθήκες στις αγορές, θα έπρεπε να συνεισφέρουν περισσότερο. Αυτός είναι ο λόγος. Υποστηρίζω την έκδοση ευρωομολόγων ή άλλων τρόπων αμοιβαιοποίησης των χρεών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο Ιταλός οικονομολόγος Παντόα Σκιόπα είχε δίκιο να επικαλείται την ανάγκη δημοσιονομικής πειθαρχίας για τα κράτη-μέλη, αλλά και πολιτικών που θα δημιουργούν κίνητρα ανάπτυξης σε επίπεδο ΕΕ».
