Οι ημικρατικοί και ο Συνεργατισμός έπρεπε να ιδιωτικοποιηθούν επειδή όπως διακήρυτε ο ΔΗΣΥ, υπήρχε κακοδιαχείριση και κατασπατάληση δημόσιου χρήματος, ενώ ο πραγματικός λόγος ήταν γιατί έπρεπε κάποιοι να φάνε το δημόσιο χρήμα. Οι ημικρατικοί έδιναν και δίνουν στο κράτος και άρα στον φορολογούμενο πολίτη εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο, ενώ ο Συνεργατισμός βοήθησε χιλιάδες οικογένειες να στεγαστούν, να σπουδάσουν τα παιδιά τους, να δημιουργήσουν δουλειές για ένα αξιοπρεπές εισόδημα.
Ο Συνεργατισμός στήριξε τον απλό πολίτη και την οικονομία, ενώ οι ναυαρχίδες της ιδιωτικής ιδιοκτησίας, οι ιδιωτικές τράπεζες από την άριστη διαχείριση, φόρτωσαν στη χώρα δισεκατομμύρια χρέη και οδήγησαν μεγάλη μερίδα του λαού σε εξαθλίωση και τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε χειροτέρευση του βιοτικού του επιπέδου. Λογική του τρελού.
- Έμεινε η ΑΗΚ, τα δημόσια νοσοκομεία και η ΑΤΗΚ. Ιδιωτικοποιήστε τις λοιπόν και αυτές να ξεμπερδεύουμε.
Ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι αν γίνει κάτι τέτοιο θα ολοκληρωθεί άλλη μια ληστεία σε βάρος του από την κυβέρνηση και το μεγάλο κεφάλαιο. Επίσης αντιλαμβάνεται ότι η επανασύσταση Συνεργατικού Κινήματος θα είναι προς το συμφέρον του και γι’ αυτό αναμένει με θετικά συναισθήματα τη διαδικασία ολοκλήρωσης του εγχειρήματος. Αντιλαμβάνεται ακόμα πως όσα κόμματα και συμφέροντα συνεργάστηκαν για το κλείσιμο του Συνεργατισμού, όσο και αν κρύβονται, θα συμπορευτούν ξανά για να αποτρέψουν την επιτυχία του Νέου Συνεργατισμού με τον ένα ή άλλο τρόπο.
Το κοινό συμφέρον όμως και τα μαθήματα του παρελθόντος εγγυούνται ότι ο νέος οργανισμός που θα εξασφαλίζει φτηνές και καλές υπηρεσίες, θα διοικείται από τους εκλεγμένους εκπροσώπους και θα λειτουργεί στην υπηρεσία της κοινωνίας, θα είναι ένας επιτυχημένος οργανισμός.
ΧριΣ
