- Του Νικόλα ΚΟΥΜΟΥΣΙΗ
Αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη είναι απλά μια συνέχεια της δεκαετίας Αναστασιάδη.
Και ενώ ο Χριστοδουλίδης είχε εκλεγεί προτάσσοντας το νέο, το ανιδιοτελές, το καθαρό, το αξιοκρατικό και πάει λέγοντας, στην πορεία απέδειξε πως ο μαθητής μπορεί τελικά να ξεπεράσει τον δάσκαλό του.
Στην Κύπρο πληρώνουμε το πιο ακριβό ρεύμα. Όποτε μας έρθει ο λογαριασμός της ΑΗΚ, μας έρχεται ο ουρανός στο κεφάλι.
Ο λόγος απλός. Για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ακόμη χρησιμοποιούμε μαζούτ. Χρόνια τώρα προσπαθούμε να γίνει κατορθωτή η παραγωγή ενέργειας από φυσικό αέριο, αλλά πάντα κάποιο αόρατο χέρι χαλάει την δουλειά.
Τελευταίο παράδειγμα η υπόθεση με το τερματικό του Βασιλικού και τον «Προμηθέα», το πλοίο για μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου που παραγγείλαμε, πληρώσαμε και παραμένει εγκλωβισμένο στην Κίνα γιατί ως δια μαγείας κάποιο χέρι κατάφερε και πάγωσε την συμφωνία που είχαμε με τους Κινέζους.
Πως αντέδρασε η κυβέρνηση του Χριστοδουλίδη; Μα με τρόπο που ο Γιούρι Γκέλερ θα ζήλευε, ξαφνικά παρουσίασε στη Βουλή επιστολή με την οποία τι ζητά; Την κατάργηση του μονοπωλίου της ΔΕΦΑ ως εισαγωγέα φυσικού αερίου.
Δηλαδή το ξεπούλημα και αυτού του τομέα στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Αυτός ήταν ο σκοπός τους. Άφησαν όλους εμάς να πληρώσουμε εκατομμύρια για πλοίο και τερματικό και μετά τα τούμπαραν όλα για να φάνε οι φίλοι τους.
Να τους χαιρόμαστε!
