Του Πέτρου Χ. ΠΑΣΙΑ
Καθώς οι ιθύνοντες των Ηνωμένων Εθνών προετοιμάζουν το έδαφος για κοινή συνάντηση του Γ.Γ. το οργανισμού Αντώνιο Γκουτέρες με τους ηγέτες των δυο Κυπριακών Κοινοτήτων, τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και ηγέτη της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας Νίκο Χριστοδουλίδη και τον ηγέτη της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας Ερσίν Τατάρ, επαναφέρονται και συζητούνται στα παρασκήνια σενάρια ρυθμίσεων για κλείσιμο ζητημάτων «υψηλού ενδιαφέροντος» στρατηγικής γεωπολιτικής σημασίας για τους Δυτικούς, χωρίς απαραίτητα να συνδέονται με την επίτευξη συμφωνίας και την οριστική λύση του Κυπριακού!
Η αναφορά γίνεται για τα ενεργειακά που περιλαμβάνουν την εκμετάλλευση των αποθεμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο και τη μεταφορά του στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας και την ηλεκτρική σύνδεση του Ισραήλ με την Ευρώπη μέσω της Κύπρου και της Ελλάδας.
Είναι γνωστό ότι η Τουρκία πάσει θυσία επιδιώκει την εξασφάλιση του φυσικού αερίου της περιοχής τόσο για τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες της ραγδαία αναπτυσσόμενης τουρκικής οικονομίας όσο και για μεταφορά του μέσω των εδαφών της στην Ευρώπη, γεγονός που αναβαθμίζει τον στρατηγικό της ρόλο στην ευρύτερη περιοχή.
Στο παρελθόν η κυβέρνηση του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν έθεσε επί τάπητος θέμα συνεκμετάλλευσης του φυσικού αερίου «προς αμοιβαίο όφελος» όλων όσων έχουν δικαιώματα σ’ αυτό αναφερόμενη και στους Τουρκοκύπριους. Επιχείρησε να αποσυνδέσει το θέμα από την επίλυση του Κυπριακού, γεγονός που απορρίφθηκε ασυζητητί. Τώρα θεωρώντας ότι άλλαξαν τα δεδομένα, η τουρκική διπλωματία επαναφέρει το ζήτημα, και όσο κι αν φαντάζει «απίθανο» η κίνηση γίνεται σε συνεργασία με την κυβέρνηση του Ισραηλινού Πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου!
- Την ώρα που η Άγκυρα δημόσια καταγγέλλει την πολιτική του γενοκτονίας του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων, σε ένα άλλο επίπεδο «μια χαρά τα βρίσκει» με την κυβέρνηση του φασίστα Νετανιάχου, του σφαγέα των Παλαιστινίων.
Γιατί μη νομίζει κανείς πως οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ε.Ε. θα «επένδυαν» στην ηλεκτρική διασύνδεση της Κύπρου με την υπόλοιπη Ευρώπη, εάν δεν υπήρχε η πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων του σιωνιστικού κράτους – δολοφόνου που παραμένει απομονωμένο από τους Άραβες γείτονες του με τις εχθρικές ενέργειες του σε βάρος τους.
Οι ΑμερικανοΝΑΤΟϊκοί ιμπεριαλιστές που κινούν τα νήματα στα παρασκήνια θεωρούν πως το κίνητρο της ηλεκτρικής σύνδεσης του Ισραήλ μέσω Κύπρου και Ελλάδας προσφέρει την ευκαιρία για να υπάρξουν ρυθμίσεις θα εξυπηρετούν όλους.
Θα εμφανιστεί ως «αγκάθι» το γεγονός ότι τα καλώδια για την ηλεκτρική σύνδεση θα διέρχονται μέσω «γκρίζων» θαλάσσιων οικοπέδων της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), τα οποία η Τουρκία θεωρεί ότι ανήκουν στη δική της ΑΟΖ. Κι ασφαλώς, το «ιδανικό» δέλεαρ για την Άγκυρα θα ήταν η μεταφορά φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας αφού η οριστική λύση του Κυπριακού στα δικά της μέτρα με την επαναφορά με ιδιαίτερη ένταση για λύση δυο κρατών, φαντάζει απίθανο σενάριο εργασίας.
Απ’ ευθείας στο «Σχέδιο Β΄»…
Γι’ αυτό και οι δυτικοί ιμπεριαλιστές προχωρούν στο «Σχέδιο Β΄» για δημιουργία κλίματος προσπαθειών για επανέναρξη των συνομιλιών για λύση οι οποίες, με τις θέσεις των σημερινών ηγετών των δυο Κυπριακών Κοινοτήτων, ήταν καταδικασμένες σε αποτυχία πριν καν ξεκινήσουν.
Αντί να ασκήσουν την επιρροή τους προς την Άγκυρα για εγκατάλειψη της άτεγκτης στάσης της και των διχοτομικών θέσεων της για λύση δυο κρατών, οι «στρατηγικοί εταίροι» της κυβέρνησης Νίκου Χριστοδουλίδη, και του ΔΗΣΥ, να μην το ξεχνάμε, επιχειρούν ρυθμίσεις στα στρατηγικής σημασίας ζητήματα που τους αφορούν με άλυτο το Κυπριακό! Οι συζητήσεις που γίνονται σε διπλωματικό επίπεδο αφορούν μόνο τη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος για αποδοχή αυτών των ρυθμίσεων.
Σίγουρα δεν μπορούν να προωθηθούν όλα αυτά με τις δυο εκ των τριών εγγυητριών δυνάμεων, άλλως, τις δυο «μητέρες πατρίδες», την Τουρκία και την Ελλάδα «να σφάζονται» με την εκτόξευση απειλών και τη δημιουργία εντάσεων στο Αιγαίο. Είναι τυχαίο νομίζει κανείς που έπεσαν οι τόνοι και συνομιλούν οι δυο κυβερνήσεις;
- Και ασφαλώς δεν ήλθε από το πουθενά η αλλαγή στάσης της Λευκωσίας σε σχέση με τη συμμετοχή του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν στην άτυπη Σύνοδο του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).
Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης όταν ερωτήθηκε γιατί η κυπριακή κυβέρνηση έδωσε τη συγκατάθεση της απάντησε πως «η ενέργεια εντάσσεται στο πλαίσιο της υλοποίησης του στρατηγικού σχεδιασμού της ελληνοκυπριακής πλευράς, δηλαδή της διασύνδεσης των ευρωτουρκικών με το Κυπριακό».
Ακριβώς εκεί όπου προωθούνται τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα των ισχυρών χωρών της Ε.Ε. στις σχέσεις τους με την Τουρκία. Και ασφαλώς σ’ αυτά περιλαμβάνεται και το ζήτημα της προμήθειας φυσικού αερίου για την Ε.Ε. το οποίο κατέστη το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για τις οικονομίες των κρατών – μελών της μετά το οικονομικό εμπάργκο που επέβαλαν στη Ρωσία και το κλείσιμο των ρωσικών αγωγών προς την Ευρώπη.
Η ανησυχία που εκφράζεται είναι πως το «αντάλλαγμα» για την Τουρκία δεν θα είναι πάλι η διαφοροποίηση της στάσης της στο Κυπριακό αλλά η «φόρμουλα» για «συνεκμετάλλευση» του φυσικού αερίου της Κυπριακής ΑΟΖ και η ηλεκτρική σύνδεση Ισραήλ, Κύπρου, Ελλάδας με την Ε.Ε.
Τραβούν ο ένας το πετσί και ο άλλος το τομάρι…
Δεν είναι τυχαία που τόσο ο Νίκος Χριστοδουλίδης όσο και ο Ερσίν Τατάρ, επανέρχονται, ο καθένας από διαφορετική οπτική γωνία, στην γνωστή τακτική της «πολιτικής της πρόταξης», που χρησιμοποιήθηκε και στο παρελθόν για διαιώνιση των ατέρμονων προκαταρκτικών, συνήθως εκ του σύνεγγυς, επαφών από τους απεσταλμένους των Ηνωμένων Εθνών.
Ο εθνικιστής Τουρκοκύπριος πολιτικός είναι γνωστός θιασώτης της διχοτομικής πολιτικής της λύσης δυο κρατών θεωρώντας ως τη δεύτερη καλύτερη λύση την προώθηση της αναγνώρισης του ψευδοκράτους. Γι’ αυτό και δηλώνει πλέον, πως θα ανταποκριθεί, εάν τελικά τον καλέσει σε τριμερή ο Γ.Γ. του ΟΗΕ τον Σεπτέμβρη στη Νέα Υόρκη. Θα του επαναλάβει, λέει, τη θέση για αναγνώριση της «κυριαρχικής ισότητας» εκ των προτέρων, προτού παρακαθήσει σε συνομιλίες, πράγμα που θα πράξει ούτως ή άλλως στη διμερή συνάντηση του με τον Αντώνιο Γκουτέρες στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ένα «κεκτημένο» που απέκτησε ο εκάστοτε ηγέτης της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας σε αντιστοιχία με τη συνάντηση που πραγματοποιεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τον Γ.Γ., όπως γίνεται κάθε χρόνο με όλους τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων που παίρνουν μέρος στη Γενική Συνέλευση…
Αντίστοιχα, ανάλογη «πολιτική πρόταξης» ακολουθεί και ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Δηλώνει πως απάντησε θετικά για τριμερή συνάντηση με τον Αντώνιο Γκουτέρες και τον Ερσίν Τατάρ κατά την παρουσία τους στη Νέα Υόρκη, διαμηνύοντας ότι… «μοναδικός στόχος παραμένει η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από το σημείο που έχουν διακοπεί», όπως δήλωσε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης βάζοντας ως… «ουρά» τη φράση «στη βάση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, του μέχρι σήμερα κεκτημένου των συνομιλιών καθώς και των αρχών και των αξιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Και η απορία μας: Ο Γ. Γ. του ΟΗΕ ζητά με τις εκθέσεις του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θετική ανταπόκριση των δυο ηγετών για συνέχιση των συνομιλιών με βάση ΜΟΝΟ το Πλαίσιο που συμφωνήθηκε στο Κραν Μοντανά, χωρίς ουρές και υποσημειώσεις.
- Γιατί ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης δεν απαντά με ένα ΚΑΘΑΡΟ «Ναι»; Θεωρεί ότι το Πλαίσιο Γκουτέρες «εκφεύγει του πλαισίου των συνομιλιών», πως δεν συνάδει με τα Ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις «αρχές και αξίες της Ε.Ε.»;
Αν έτσι έχουν τα πράγματα γιατί δεν το δηλώνει ΚΑΘΑΡΑ, ΞΕΚΑΘΑΡΑ; Νομίζει πως ξεγελά τον Αντώνιο Γκουτέρες; Είναι τυχαία νομίζει κανείς που ο Γ.Γ. του ΟΗΕ επιρρίπτει ευθύνες για το συνεχιζόμενο αδιέξοδο στους ηγέτες και των δυο κοινοτήτων αφήνοντας μάλιστα στο απυρόβλητο την Τουρκία;
- Μήπως τελικά ο Νίκος Χριστοδουλίδης επανέφερε την πολιτική του Τάσσου Παπαδόπουλου που θεωρούσε ως «δεύτερη καλύτερη λύση» τη συνέχιση του σημερινού στάτους κβο;
Γι’ αυτό και οι «ουρές και υποσημειώσεις», για να δίνει άλλοθι στον Ερσίν Τατάρ να θέτει κι αυτός στον προκαταρκτικό διάλογο για το εάν θα πάμε σε συνομιλίες, την αξίωση του για «κυριαρχική ισότητα» που παραπέμπει σε διχοτομική λύση δυο κρατών, αλλιώς παραμένουν τα πράγματα στο νησί ως έχουν, θα διαβουλεύονται με τους ξένους απεσταλμένους και οι δυτικοί ιμπεριαλιστές θα επιβάλουν στο τέλος τις «φόρμουλες» για κλείσιμο των ζητημάτων που επηρεάζουν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα αφήνοντας άλυτο το Κυπριακό;
