Της Παυλίνας ΠΑΥΛΟΥ
Σύμφωνα με έκθεση του Οργανισμού Ανάπτυξης του ΟΗΕ 15 χώρες ξοδεύουν περισσότερα σε τόκους παρά σε εκπαίδευση ενώ άλλες 46 ξοδεύουν περισσότερα σε δόσεις χρέους παρά στην υγεία. Το δε κρατικό χρέος διεθνώς είναι τετραπλάσιο σε σύγκριση με το 2000 και μόνο για τις αναδυόμενες οικονομίες αυτό έχει φτάσει τα 29 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Οι κύριοι λόγοι είναι οι υπερβολικές δαπάνες, η κακή διαχείριση από τις κυβερνήσεις και σε κάποιες περιπτώσεις τα παγκόσμια φαινόμενα όπως οι πόλεμοι και η πρόσφατη πανδημία του κορωνοϊού. Τονίζεται δε ότι το παγκόσμιο κρατικό χρέος βρίσκεται υπό την διαχείριση των μεγάλων τραπεζών ης Δύσης και των διεθνών οργανισμών ανάπτυξης η δε «στήριξη» από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι στις πλείστες των περιπτώσεων αντιπαραγωγική με τα δάνεια διάσωσης και τώρα λόγω των ανεβασμένων επιτοκίων διογκώνουν το χρέος του δανειζόμενου.
Και εμείς στην Κύπρο στην κοσμάρα μας… Οι κυβερνώντες πανηγυρίζουν για την «μεγαλύτερη» μείωση του δημόσιου χρέους και αυτό δεν οφείλεται στο ότι πλήρωσαν έστω και ένα σεντ από τα €26,5 δισεκατομμύρια δανεισμού αλλά γιατί αυτό συγκρίνεται με το αυξημένο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ).
Το ΑΕΠ είναι το συνολικό εισόδημα των μονίμων κατοίκων μιας χώρας άσχετα αν κάποιοι αμείβονται με €10.000 μηνιαίως και το 40% των εργαζομένων κάτω από €1.000 τον μήνα. Για δόσεις χρέους που αναφέρεται η έκθεση του ΟΗΕ εμείς ως Κύπρος δεν μπορούμε να πούμε οτιδήποτε γιατί οι κυβερνήσεις από το 2013 και εντεύθεν απλά προβαίνουν σε αναχρηματοδότηση χρέους, δηλαδή δανείζονται για να ξοφλούν υφιστάμενα δάνεια και πάει λέγοντας και τα βάρη μεταφέρονται στις μελλοντικές γενιές των φορολογουμένων!
