Λόγω έλλειψης αιθουσών διδασκαλίας, αρκετοί μαθητές έκαναν μέχρι πρόσφατα (δεν ξέρω αν ακόμα αυτό συμβαίνει) μάθημα σε λυόμενες αίθουσες κατασκευασμένες από μεταλλικά πάνελ με πολυστερίνη.
- Μήπως και αυτές οι αιθουσες εμπίπτουν στον βιοκλιματικό σχεδιασμό που είχε υποσχεθεί η προηγούμενη κυβέρνηση;
- Και πόσες αίθουσες έχουν κτιστεί λαμβάνοντας υπόψη βιοκλιματικά κριτήρια;
Και αν ακόμα κατά την ανέγερση κάποιου σχολείου είχαν ληφθεί τέτοια κριτήρια, με τις κλιματικές αλλαγές που επήλθαν, σήμερα δεν θα ισχύουν. Τα περισσότερα σχολεία έχουν ηλικία πέραν των 35 – 40 χρόνων. Και οι καιρικές συνθήκες σήμερα έχουν αλλάξει. Από τον Μάιο έχουμε θερμοκρασίες 40 βαθμών Κελσίου, κάτι που παλαιότερα συνέβαινε μόνο τον Ιούλιο και Αύγουστο, κάνωντας την χρήση κλιματισμού απαραίτητη.
Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός έπρεπε να γίνεται αλλά δεν τον βλέπουμε και αν υπάρχει είναι μόνο στα χαρτιά ή είναι ελλειμματικός. Διαφορετικά δεν θα είχαμε αίθουσες με τόσο ψηλές θερμοκρασίες. Μερικά απλά ερωτήματα. Πόσα σχολεία έχουν πόρτες και παράθυρα από διπλό γυαλί; Πόσα δέντρα φυτεύτηκαν δίπλα από τις αίθουσες για να δημιουργούν σκίαση;
Σε ποιά σχολεία γίνεται φυσικός νυχτερινός αερισμός; Σε ποιό βαθμό υπάρχει θερμομόνωση στα σχολεία ειδικά τα παλαιότερα; Πως αξιοποιείται η ηλιακή ενέργεια για τη θέρμανση και ψύξη των κτιρίων και για φυσικό φωτισμό όλο το χρόνο; Τα τελευταία χρόνια η αύξηση της θερμοκρασίας και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, όπως επίσης και η χρήση υλικών και συσκευών μη φιλικών προς το περιβάλλον έχουν συντελέσει στην εμφάνιση, περιβαλλοντικών και ενεργειακών προβλημάτων στα κτίρια.
Οι συνθήκες, καιρικές και άλλες, έχουν αλλάξει, το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση, – γιατί όντως το ζήτημα είναι και οικονομικό και είναι ζήτημα γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής -, οφείλει να το αντιμετωπίσει με την ανάλογη σοβαρότητα. Και δεν είναι ανάγκη να δοθούν με μιας 100 εκατομμύρια. Μπορούν σταδιακά και με ιεράρχηση προτεραιοτήτων να λύσουν το πρόβλημα σε 2-3 χρόνια.
ΧριΣ
