Πάνε οι απεσταλμένοι του προέδρου της Δημοκρατίας, που όπως ο ίδιος υπερηφανεύεται «ποτέ δεν αρνήθηκε τις πολιτικές του (Συναγερμικές) καταβολές», να μιλήσουν σε μνημόσυνα για τα θύματα του προδοτικού πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής και ενεργούν ως πλυντήρια της προδοσίας.
Θεωρούν την προδοσία μερικών εκατοντάδων ΕΟΚΑΒητατζήδων αργυρώνητων οργάνων των ξένων (των Νατοϊκών), ως εθνικό διχασμό! Και επιπλέον θεωρούν ως θεραπεία του «εθνικού διχασμού», το χουντικό σύνθημα «Πατρίς – Θρησκεία-Οικογένεια»!
Αυτό μας είπε και ο Υπουργός Ενέργειας Γιώργος Παπαναστασίου που ήταν ομιλητής στο μνημόσυνο για τους πεσόντες και αγνοούμενους της Μιας Μηλιάς.
- Η κατάλυση της Δημοκρατίας, που ήταν το πρώτο μέρος του προσχεδιασμένου διπλού Νατοϊκού σχεδίου για διχοτόμηση της Κύπρου, δεν ήταν εθνικός διχασμός, κύριε Παπαναστασίου!
Δεν χωρίστηκε το έθνος σε δύο ισοδύναμα περίπου μέρη που τσακώνονταν για τα ιδεολογικά τους «πιστεύω» ή για την κατεύθυνση της πολιτικής που πρέπει να ακολουθηθεί.
Οι ενέργειες των προδοτών που οδήγησαν στην εισβολή, περιλάμβαναν δολοφονίες αθώων ανθρώπων, πολιτικών, υπονόμευση του κράτους, ανατινάξεις αστυνομικών σταθμών και άλλων κυβερνητικών κτηρίων, παροχή μυστικών πληροφοριών και συνεργασία με εχθρούς της χώρας πρώτα για κατάλυση της δημοκρατίας και τη δολοφονία του εκλεγμένου προέδρου και στη συνέχεια τη διευκόλυνση της Τουρκίας για κατάληψη μέρους της χώρας.
- Σε όλες τις χώρες, η έσχατη εθνική προδοσία θεωρείται βαρύ έγκλημα και τιμωρείται αυστηρά, με θάνατο ή φυλάκιση των προδοτών.
Στην Κύπρο εκμεταλλεύτηκαν τον λάθος «κλάδο ελαίας» του Μακάριου, και όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, εκτός από την πολύ σύντομη φυλάκιση του Ν. Σαμψών, αλλά αμείφθηκαν με κυβερνητικές και πολιτειακές θέσεις, με χρηματοδότηση για επιχειρήσεις και συνέχισαν να είναι η κυρίαρχη τάξη στην διχοτομημένη Κύπρο, στεγάστηκαν στο ΔΗ.ΣΥ. και συνέχισαν την άνετη ζωή τους.
Σήμερα που ο χρόνος και η παραπληροφόρηση σβήνει την μνήμη, που όσοι έζησαν την προδοσία φεύγουν σιγά – σιγά, η ακροδεξιά επανέρχεται με τα παλιά άλλα και καινούρια συνθήματα και έχει τις μεθόδους, με τις συγκυρίες να την βοηθούν, να πετυχαίνει τους στόχους της. Τα αποτελέσματα της προδοσίας του 1974 όμως τα πληρώνουν ακόμα οι συγγενείς των νεκρών και αγνοουμένων του πραξικοπήματος και της εισβολής, οι πρόσφυγες και η κατεχόμενη πατρίδα μας που τουρκοποιείται με άδηλον το μέλλον. Η παραποίηση της ιστορίας, δεν ωφελεί την πατρίδα, μόνο τους προδότες. Αιδώς αχρείοι.
