Η μεγάλη ώρα έφτασε καθώς ΟΜΟΝΟΙΑ και Πάφος FC συγκρούονται αύριο Σάββατο 18 Μαίου 2024, στο Στάδιο Γ.Σ.Π στον μεγάλο τελικό Κυπέλλου της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ), για την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Η ΟΜΟΝΟΙΑ, της οποίας θα είναι η 24η συμμετοχή της σε τελικό Κυπέλλου, θέλει να κάνει το 3peat, κατακτώντας το τρίτο συνεχόμενο Κύπελλο της, και τοπ 17Ο στην ιστορία της. Όσον αφορά την Πάφο αυτή θα είναι η πρώτη της συμμετοχή σε τελικό Κυπέλλου και επιδιώκει να κάνει καλό ποδαρικό, που θα της φέρει και την έξοδο της στην Ευρώπη.
Με την ευκαιρία του μεγάλου τελικού η «Γνώμη» ετοίμασε ένα ιστορικό αφιέρωμα στους μεγάλους τελικούς Κυπέλλου Κύπρου το οποίο παραθέτουμε στη συνέχεια:
O θεσμός του Κυπέλλου Κύπρου ξεκίνησε το 1934 όταν είχε ιδρυθεί η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ). Ήταν η πρώτη διοργάνωση που διεξήγαγε η ΚΟΠ αφού το Κύπελλο Κύπρου 1934-35 προηγήθηκε της διεξαγωγής του πρωταθλήματος Α΄ κατηγορίας 1934-35. Από το 1934 το κύπελλο διεξάγεται συνεχώς με μοναδικές εξαιρέσεις:
Το διάστημα 1941 έως 1944 όταν δεν διεξήχθη κύπελλο (και πρωτάθλημα) λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πολλοί Κύπριοι κατετάγησαν εθελοντικά στον ελληνικό και αγγλικό στρατό, ενώ σχηματίστηκε και κυπριακό σύνταγμα. Τα πλείστα σωματεία ασχολούνταν με τη συγκέντρωση χρημάτων και ρουχισμού τα οποία αποστέλλονταν στην Ελλάδα προς αρωγής του ελληνικού λαού και στρατού. Επιπλέον, πολλοί Έλληνες πρόσφυγες κατέφυγαν στην Κύπρου. Λόγω των πολεμικών συνθηκών που επικρατούσαν η ΚΟΠ αποφάσισε να διακόψει όλες τις διοργανώσεις της.
Τις περιόδους 1955-58 και 1959-61 όταν το κύπελλο δεν διεξήχθη λόγω της έκρυθμης κατάστασης στην Κύπρο ως αποτέλεσμα του αγώνα της ΕΟΚΑ. Διεξήχθη ενδιάμεσα την περίοδο 1958-59. Την περίοδο αυτή η ΚΟΠ ακύρωσε τη διεξαγωγή του πρωταθλήματος λόγω της κατάστασης στην Κύπρο. Όταν τελείωσαν οι εχθροπραξίες και όλα έδειχναν ότι η Κύπρος θα αποκτούσε την ανεξαρτησία της, αποφάσισε να ενεργοποιήσει τις ομάδες που ήταν αδρανείς για αρκετούς μήνες και προκήρυξε ειδικό κύπελλο με την ονομασία «Κύπελλο Ανεξαρτησίας». Η διοργάνωση θεωρήθηκε επίσημη και η νικήτρια της περιλαμβάνεται στη λίστα των κυπελλούχων Κύπρου.
Επιπλέον, την περίοδο 2019-20 το κύπελλο διακόπηκε λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.
Από την περίοδο 1961-62 αθλοθέτης του θεσμού έγινε η εταιρεία Αδελφοί Λανίτη Λτδ (Coca-Cola Κύπρου). Η αθλοθέτηση του Κυπέλλου Coca-Cola συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Την περίοδο 1998-99 μετονομάζεται επίσημα σε Κύπελλο Coca-Cola
Ομάδες που συμμετείχαν
Στο κύπελλο Κύπρου αρχικά συμμετείχαν μόνο οι ομάδες της Α΄ κατηγορίας. Η Β΄ κατηγορία είχε δημιουργηθεί παράλληλα με την Α΄ κατηγορία αλλά η διεξαγωγή της ήταν ανεπίσημη, αφού σε αυτήν συμμετείχαν οι αναπληρωματικές ομάδες των ομάδων Β΄ κατηγορίας και κάποιες άλλες ομάδες.
Από την περίοδο 1952-53 οι ομάδες του πρωταθλήματος Β΄ κατηγορίας συμμετέχουν στο Κύπελλο Κύπρου, με μοναδική εξαίρεση την περίοδο 1963-64. Σε μερικές διοργανώσεις των δεκαετιών ΄60 και ΄70 συμμετείχαν μόνο οι πρώτες ομάδες του πρωταθλήματος (ή μόνο η πρωταθλήτρια).
Από την περίοδο 1975-76 συμμετέχουν όλες οι ομάδες της Β΄ κατηγορίας στο κύπελλο Κύπρου. Η μεγαλύτερη επιτυχία ομάδων του πρωταθλήματος Β΄ κατηγορίας στο θεσμό του κυπέλλου είναι η συμμετοχή στην ημιτελική φάση σε τέσσερις περιπτώσεις (Νέα Σαλαμίνα 1953-54, Ορφέας Λευκωσίας 1983-84, ΠΑΕΕΚ 1984-85, ΑΕΠ 2005-06).
Από την περίοδο 1971-72 έως και την περίοδο 2007-08 στο Κύπελλο Κύπρου συμμετείχαν και οι ομάδες του πρωταθλήματος Γ΄ κατηγορίας. Από την περίοδο 2008-09 οι ομάδες του πρωταθλήματος Γ΄ κατηγορίας δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο Κύπελλο Κύπρου, μπορούν όμως να συμμετέχουν (προαιρετικά) στο Κύπελλο Γ΄ κατηγορίας και Επίλεκτης κατηγορίας ΣΤΟΚ (παλαιότερη ονομασία: Κύπελλο Κύπρου Γ΄ – Δ΄ κατηγορίας). Η καλύτερη πορεία ομάδας του πρωταθλήματος Γ΄ κατηγορίας στο κύπελλο Κύπρου ήταν η πορεία του Χαλκάνορα την περίοδο 1987-88 όταν έφτασε μέχρι τα προημιτελικά.
Οι ομάδες του πρωταθλήματος Δ΄ κατηγορίας συμμετείχαν στο Κύπελλο Κύπρου από την περίοδο 1986-87 έως και την περίοδο 2007-08. Από την περίοδο 2008-09 οι ομάδες του πρωταθλήματος Δ΄ κατηγορίας δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής στο Κύπελλο Κύπρου, μπορούσαν όμως να συμμετάσχουν (προαιρετικά) στο Κύπελλο Κύπρου Γ΄ – Δ΄ κατηγορίας.
Η δομή της διοργάνωσης
Από την περίοδο 1934-35 έως και την περίοδο 1983-84 το κύπελλο διεξαγόταν με το σύστημα νοκ-άουτ όπου οι αγώνες ήταν μονοί και διεξάγονταν στην έδρα της ομάδας που είχε κληρωθεί ως γηπεδούχος. Σε περίπτωση ισοπαλίας διεξαγόταν επαναληπτικός στην έδρα της άλλης ομάδας. Εξαίρεση αποτελούν οι περίοδοι 1958-59 και 1973-74 όπου οι αγώνες ήταν διπλοί, ένας στην έδρα κάθε ομάδας.
Από την περίοδο 1984-85 έως την περίοδο 2001-02 το κύπελλο διεξαγόταν με το σύστημα νοκ-άουτ όπου οι αγώνες των προκριματικών φάσεων ήταν μονοί ενώ από τον Α΄ γύρο και μετά οι αγώνες ήταν διπλοί, ένας στην έδρα κάθε ομάδας.
Από την περίοδο 2002-03 έως και την περίοδο 2005-06 το κύπελλο διεξαγόταν με το σύστημα νοκ-άουτ όπου οι αγώνες των προκριματικών φάσεων ήταν μονοί ενώ από τον Α΄ γύρο και μετά οι αγώνες ήταν διπλοί, ένας στην έδρα κάθε ομάδας. Εξαίρεση αποτελούσε η φάση των 16 ομάδων όπου οι ομάδες χωρίζονταν σε 4 ομίλους των τεσσάρων ομάδων έκαστος. Οι ομάδες κάθε ομίλου αναμετρήθηκαν αναμεταξύ τους από δύο φορές, μία εντός και μία εκτός έδρας. Οι δύο ομάδες που συγκέντρωσαν τους περισσότερους βαθμούς σε κάθε όμιλο προκρίθηκαν στην προημιτελική φάση.
Την περίοδο 2006-07 και την περίοδο 2007-08 το κύπελλο διεξαγόταν με το σύστημα νοκ-άουτ όπου οι αγώνες των προκριματικών φάσεων ήταν μονοί ενώ από τον Α΄ γύρο και μετά οι αγώνες ήταν διπλοί, ένας στην έδρα κάθε ομάδας. Εξαίρεση αποτελούσε η προημιτελική φάση όπου οι 8 ομάδες χωρίζονταν σε 2 ομίλους των τεσσάρων ομάδων έκαστος. Οι ομάδες κάθε ομίλου αναμετρήθηκαν αναμεταξύ τους από δύο φορές, μία εντός και μία εκτός έδρας. Οι δύο ομάδες που συγκέντρωσαν τους περισσότερους βαθμούς σε κάθε όμιλο προκρίθηκαν στην ημιτελική φάση.
Από την περίοδο 2008-09 έως την περίοδο 2010-11 το κύπελλο διεξαγόταν με το σύστημα νοκ-άουτ όπου όλοι οι αγώνες ήταν διπλοί, ένας στην έδρα κάθε ομάδας. Εξαίρεση αποτελούσε ο τελικός που ήταν μονός.
Από την περίοδο 2011-12 το κύπελλο διεξάγεται με το σύστημα νοκ-άουτ όπου οι αγώνες της προκριματικής φάσης είναι μονοί ενώ στις επόμενες φάσεις οι αγώνες είναι διπλοί, ένας στην έδρα κάθε ομάδας. Ο τελικός είναι μονός.
Ευρωπαϊκές συμμετοχές
Από την περίοδο 1962-63 ο κυπελλούχος Κύπρου εξασφάλιζε συμμετοχή σε μία διοργάνωση της UEFA. Αρχικά συμμετείχε στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. Σε περίπτωση που ο κυπελλούχος Κύπρου ήταν παράλληλα και πρωταθλητής Κύπρου (οπόταν είχε εξασφαλίσει συμμετοχή στο Κύπελλο Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ), στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης συμμετείχε ο φιναλίστ του κυπέλλου.
Το 1999 το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης καταργήθηκε. Ο κυπελλούχος Κύπρου συμμετείχε πλέον στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και την περίοδο 2009-2022 στο Γιουρόπα Λιγκ.
Έδρα τελικού
Ο τελικός του κυπέλλου έχει διεξαχθεί σε 6 διαφορετικά στάδια. Από την περίοδο 1934-35 έως και την περίοδο 1974-75 ο τελικός διεξαγόταν στη Λευκωσία, στο παλιό ΓΣΠ, ανεξαρτήτως αν το στάδιο αυτό αποτελούσε έδρα μόνο μίας εκ των δύο φιναλίστ.
Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η περίοδο 1970-71 όπου χρειάστηκε επαναληπτικός αγώνας αφού ο πρώτος τελικός μεταξύ Ομόνοιας Λευκωσίας και Ανόρθωσης Αμμοχώστου, που είχε διεξαχθεί στο παλιό ΓΣΠ (που ήταν και η έδρα της Ομόνοιας), τελείωσε ισόπαλος.
Ο επαναληπτικός έγινε στην έδρα της Ανόρθωσης στην Αμμόχωστο, το στάδιο ΓΣΕ. Η επιλογή του παλιού ΓΣΠ ως η έδρα του τελικού οφειλόταν κυρίως στη δυνατότητα του σταδίου να φιλοξενεί περισσότερους φιλάθλους σε σχέση με τα υπόλοιπα στάδια της Κύπρου.
Την περίοδο 1937-38 η ΑΕΛ Λεμεσού είχε γίνει η πρώτη ομάδα εκτός Λευκωσίας που συμμετείχε σε τελικό κυπέλλου. Αντίπαλος ήταν ο Τραστ Λευκωσίας και η έδρα του τελικού ήταν το παλιό ΓΣΠ, το οποίο ήταν και έδρα του Τραστ. Νικητής αναδείχθηκε ο Τραστ. Την επόμενη περίοδο στον τελικό συμμετείχαν η ΑΕΛ Λεμεσού και ο ΑΠΟΕΛ. Παρόλο που ο τελικός είχε οριστεί να διεξαχθεί στο παλιό ΓΣΠ (έδρα του ΑΠΟΕΛ) η ΑΕΛ αντέδρασε και ζήτησε όπως ο τελικός διεξαχθεί στη Λεμεσό, στο στάδιο ΓΣΟ, που ήταν η δική της έδρα. Πραγματοποιήθηκε κλήρωση μεταξύ των δύο σταδίων με το παλιό ΓΣΠ να κληρώνεται ως η έδρα του τελικού.
Το 1975 ολοκληρώθηκε το Τσίρειο Στάδιο και έτσι ο τελικός της περιόδου 1975-76 έγινε στο στάδιο αυτό. Οι επόμενοι 2 τελικοί έγιναν στο παλιό ΓΣΠ. Ο τελικός ήταν περιόδου 1977-78 ήταν ο τελευταίος που έγινε στο παλιό ΓΣΠ. Ο τελικός της περιόδου 1978-79 έγινε στο νεόκτιστο Μακάρειο Στάδιο στη Λευκωσία.
Από το 1981, όταν η Κύπρος διέθετε πλέον κατάλληλα στάδια για διεξαγωγή τέτοιων αγώνων, η ουδετερότητα της έδρας του τελικού ήταν πάντα το ζητούμενο, δηλαδή αν οι ομάδες προέρχονταν από διαφορετική πόλη ο τελικός να διεξάγεται σε τρίτη πόλη. Αρχικά υπήρχαν στάδια μόνο σε Λευκωσία (Μακάρειο) και Λεμεσό (Τσίρειο). Μέχρι το 1989 που εγκαινιάστηκε το νέο ΓΣΖ στη Λάρνακα, όταν αντιμέτωπες στον τελικό ήταν ομάδες από Λευκωσία και Λεμεσό η έδρα του τελικού καθοριζόταν μετά από κλήρωση.
Αυτό χρειάστηκε σε τρεις περιπτώσεις (1981-82 Ομόνοια-Απόλλων, 1985-86 Απόλλων-ΑΠΟΕΛ, 1987-88 Ομόνοια-ΑΕΛ) με το Τσίρειο Στάδιο να κληρώνεται και στις 3. Βάσει της προκήρυξης αν ο τελικός τελείωνε ισόπαλος, διεξαγόταν επαναληπτικός στην έδρα της άλλης ομάδας. Αυτό έγινε την περίοδο 1981-82 που ο πρώτος τελικός έγινε στο Τσίρειο, τελείωσε ισόπαλος και ο επαναληπτικός διεξήχθη στο Μακάρειο. Το 1989 διαθέσιμο για τελικό ήταν και το νέο ΓΣΖ το οποίο φιλοξένησε για πρώτη φορά τελικό την περίοδο 1992-93.
Το 1999 ολοκληρώθηκε το νέο ΓΣΠ, το οποίο φιλοξένησε τον τελικό της περιόδου 1999-2000 μεταξύ Ομόνοιας και ΑΠΟΕΛ. Το νέο ΓΣΠ ήταν και είναι η κοινή έδρα των δύο αυτών ομάδων. Λόγω της μεγάλης χωρητικότητας και των σύγχρονων εγκαταστάσεων του, το νέο ΓΣΠ αποτελεί την πρώτη επιλογή για τελικούς κυπέλλου, αν και δεν αποτελεί ουδέτερη έδρα αφού είναι συχνή η παρουσία ΑΠΟΕΛ και Ομόνοιας στον τελικό. Σε περίπτωση που η αντίπαλος ομάδα (με έδρα εκτός Λευκωσίας) έφερνε αντιρρήσεις, διεξαγόταν κλήρωση μεταξύ των εδρών των δύο ομάδων.Αυτό έγινε πρώτη φορά την περίοδο 2005-06 (τελικός ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ Λάρνακας) με το νέο ΓΣΖ να κερδίζει.Την περίοδο 2015-16 (τελικός Απόλλων-Ομόνοια) έγινε κλήρωση μεταξύ Τσιρείου και νέου ΓΣΠ με το πρώτο να κερδίζει.
Σε κάποιες περιπτώσεις η αντίπαλος ομάδα συναινούσε στη διεξαγωγή του τελικού στο νέο ΓΣΠ έστω και αν ήταν η έδρα της αντιπάλου της. Αυτό έγινε σε πέντε τελικούς. Πρώτη φορά ήταν την περίοδο 2004-05 όταν ο Διγενής (με έδρα το Μακάρειο της Λευκωσίας) αποδέχθηκε όπως ο τελικός με αντίπαλο την Ομόνοια διεξαχθεί στο νέο ΓΣΠ, έδρα της αντιπάλου του. Την περίοδο 2006-07 η Ανόρθωση αποδέχθηκε να γίνει ο τελικός με αντίπαλο την Ομόνοια στο νέο ΓΣΠ. Το ίδιο έπραξε και την περίοδο 2007-08 με αντίπαλο τον ΑΠΟΕΛ. Την περίοδο 2011-12 η ΑΕΛ αποδέχθηκε όπως ο τελικός με αντίπαλο την Ομόνοια διεξαχθεί στο νέο ΓΣΠ, όπως και ο Ερμής την περίοδο 2013-14 με αντίπαλο τον ΑΠΟΕΛ.
Από την περίοδο 2016-17 η ΚΟΠ αποφάσισε όπως το τελικός κυπέλλου να διεξάγεται στο νέο ΓΣΠ ανεξαρτήτως των συμμετεχόντων ομάδων, συμπεριλαμβάνοντας την απόφαση αυτή στις προκηρύξεις της διοργάνωσης.
Οι τελικοί Κυπέλλου Κύπρου
και οι τροπαιούχοι
Στην κατάκτηση του τροπαίου κατάφεραν να φτάσουν 13 ομάδες, με άλλες έξι να μένουν απλώς με τη συμμετοχή στον τελικό. Ο ΑΠΟΕΛ με 21 τίτλους είναι ο πολυνίκης της διοργάνωσης, παίζοντας σε 33 τελικούς, περισσότερους τελικούς από κάθε άλλη ομάδα.
Η κάτοχος του τροπαίου Ομόνοια Λευκωσίας μετρά 16 κατακτήσεις και ακολουθεί η Ανόρθωση Αμμοχώστου με 11 τρόπαια. Οι δύο μεγάλες ομάδες της Λεμεσού έχουν συνολικά 16 τίτλους, 9 ο Απόλλωνας και 7 η ΑΕΛ.
Μοναδική ομάδα που έχει 100% νικών σε παρουσίες σε τελικό είναι ο ΑΠΟΠ Κινύρας Πέγειας με ένα τίτλο. Περισσότερες παρουσίες σε τελικό χωρίς να κατακτήσει το τρόπαιο έχει η Αλκή Λάρνακας, πέντε συγκεκριμένα. Τέσσερις χαμένους τελικούς σε ισάριθμες συμμετοχές μετράει η ΕΝΠ, δύο ήττες μετράει ο Εθνικός Άχνας, ενώ άλλες τρεις ομάδες έφτασαν από μια φορά σε τελικό και έχασαν.
Η Ομόνοια κέρδισε τέσσερις συνεχόμενες φορές το τρόπαιο, από τη σεζόν 1979-1980 μέχρι τη 1982-1983. Είναι το μεγαλύτερο σερί κατακτήσεων στη διοργάνωση. Ο ΑΠΟΕΛ μετράει τις περισσότερες σερί παρουσίες σε τελικό, έξι στον αριθμό. Η πρώτη (1940-1941) όμως από τις επόμενες πέντε (1944-1945 μέχρι 1948-1949) είχαν απόσταση τριών χρόνων λόγω μη διεξαγωγής (1941-1944) του θεσμού.
Τα ζευγάρια ΑΠΟΕΛ – Ανόρθωση και ΑΠΟΕΛ – ΑΕΛ συναντήθηκαν από έξι φορές σε τελικό. Από πέντε φορές σε τελικό βρέθηκαν τα ζευγάρια Απόλλωνας – ΑΠΟΕΛ και Απόλλωνας – Ομόνοια. Συνολικά 43 διαφορετικά ζευγάρια αγωνίστηκαν στον τελικό με φόντο το τρόπαιο.
Σε εννέα περιπτώσεις χρειάστηκαν δύο ημερομηνίες για ανάδειξη του νικητή. Στις πέντε από αυτές υπήρξε επαναληπτικός αγώνας λόγω ισοπαλίας στον πρώτο τελικό. Στις υπόλοιπες τέσσερις όμως αυτό συνέβη λόγω διακοπής της αναμέτρησης και χρειάστηκε να επαναληφθεί ο τελικός από την αρχή. Οι δύο διακοπές ήρθαν λόγω βροχής και οι άλλες δύο μετά από επεισόδια σε αγωνιστικό χώρο και κερκίδες.
Δώδεκα φορές το τρόπαιο κρίθηκε μετά την κανονική διάρκεια, εννιά στην παράταση και τρεις στη διαδικασία των πέναλτι. Από την άσπρη βούλα είχαν επικρατήσει η Ανόρθωση το 2003 κόντρα στην ΑΕΛ και η Ομόνοια το 2011 και το 2022 απέναντι σε Απόλλωνα και Εθνικό Άχνας αντίστοιχα.
Τα περισσότερα τρόπαια κρίθηκαν στο Παλιό ΓΣΠ, αφού 34 φορές αναδείχθηκε ο νικητής στο συγκεκριμένο στάδιο. Ο τίτλος υψώθηκε 17 φορές στο Νέο ΓΣΠ και 16 στο Τσίρειο στάδιο, ενώ εφτά τρόπαια βρήκαν κάτοχο στο Μακάρειο στάδιο. Το ΓΣΖ φιλοξένησε πέντε φορές τον τελικό και μια χρονιά το ΓΣΕ.
Τα σκορ που καταγράφηκαν περισσότερες φορές είναι το 1-0 και το 2-1, αμφότερα σε 18 τελικούς. Συνολικά επιτεύχθηκαν 250 γκολ στους τελικούς, συμπεριλαμβανομένου των 12 τερμάτων σε ματς που ολοκληρώθηκαν ισόπαλα και χρειάστηκε επαναληπτικός.
Οι σύλλογοι που συμμετείχαν
σε τελικό και οι κατακτήσεις τους
- ΑΠΟΕΛ 21 τρόπαια σε 33 συμμετοχές
- Ομόνοια Λευκωσίας 16 τρόπαια σε 23 συμμετοχές
- Ανόρθωση Αμμοχώστου 11 τρόπαια σε 17 συμμετοχές
- Απόλλωνας Λεμεσού 9 τρόπαια σε 17 συμμετοχές
- ΑΕΛ Λεμεσού 7 τρόπαια σε 19 συμμετοχές
- ΕΠΑ Λάρνακας 5 τρόπαια σε 8 συμμετοχές
- Ένωσις Νέων Τραστ 3 τρόπαια σε 4 συμμετοχές
- ΑΕΚ Λάρνακας 2 τρόπαια σε 4 συμμετοχές
- Τουρκική Λέσχη / Τσετίν Καγιά 2 τρόπαια σε 4 συμμετοχές
- Πεζοπορικός Λάρνακας 1 τρόπαιο σε 8 συμμετοχές
- Ολυμπιακός Λευκωσίας 1 τρόπαιο σε 5 συμμετοχές
- Νέα Σαλαμίνα 1 τρόπαιο σε 3 συμμετοχές
- ΑΠΟΠ Κινύρας Πέγειας 1 τρόπαιο σε 1 συμμετοχή
- Αλκή Λάρνακας 5 χαμένοι τελικοί σε ισάριθμες συμμετοχές
- ΕΝΠ Παραλιμνίου 4 χαμένοι τελικοί σε ισάριθμες συμμετοχές
- Εθνικός Άχνας 2 χαμένοι τελικοί σε ισάριθμες συμμετοχές
- Άρης Λεμεσού 1 χαμένος τελικός σε μια συμμετοχή
- Διγενής Ακρίτας Μόρφου 1 χαμένος τελικός σε μια συμμετοχή
- Ερμής Αραδίππου 1 χαμένος τελικός σε μια συμμετοχή
