Η προεκλογική περίοδος που περνούμε είναι γεμάτη με δυσκολίες λόγω της ισοπέδωσης, της μετάλλαξης και της παραπλάνησης πολιτικών που διεκδικούν τη ψήφο μας.
Αυτοί που χθες καταπατούσαν τη δημόσια περιουσία και έκτιζαν αυθαίρετα, σήμερα θέλουν τη ψήφο του κόσμου για να σώσουν τα καταπατημένα. Αυτοί που τσιμέντωσαν τις πόλεις και δεν άφησαν ούτε χώρο για αξιοπρεπή πεζοδρόμια, σήμερα ευαγγελίζονται πάρκα με πουλιά.
Αυτοί που έστρωσαν το χαλί στις ιδιωτικοποιήσεις, αυτοί που έκαναν τα σκάνδαλα τρόπο διακυβέρνησης, θυμήθηκαν ότι το κράτος και οι ημικρατικοί έχουν ρόλο και ότι αυτοί θα φέρουν την κάθαρση και τη χρηστή διοίκηση μέσω της Ευρώπης.
Ο ελαφρά πολιτικοποιημένος ή και ο αδιάφορος πολίτης βρίσκεται μπροστά στην απέραντη σιωπή της κατασκευασμένης φλυαρίας. Γιατί είναι γνωστό ότι η Δεξιά υπερέχει πολύ εκεί που η Αριστερά υστερεί. Στα μεγάλα λόγια! Δεσμεύεται!
Σε αυτό το περιβάλλον προκύπτουν οι αναποφάσιστοι και πέφτουν πάνω τους οι νοσταλγοί της εξουσίας και σοφίζονται το κάθε τι για να τους γοητεύσουν. Γι’ αυτούς είναι τα ακριβοπληρωμένα σόου, οι προσωπικές υποσχέσεις που ξεχνιούνται την επομένη των εκλογών. Ξεχνούν το παρελθόν τους και μιλούν για ένα μέλλον με «ήθος» και άλλο «ύφος», ομολογώντας έτσι πως στο παρελθόν δεν είχαν ούτε «ήθος» ούτε «ύφος».
- Και μείς οι απλοί πολίτες που βλέπουμε την κοροϊδία, τι κάνουμε; Πως να πείσουμε τους αναποφάσιστους να διαλέξουν την πρόοδο και το γενικό συμφέρον. Φυσικά όχι με τον ίδιο τρόπο της παραπλάνησης. Η Αριστερά, δε χρειάζεται τη σιγουριά των ασαφών νοημάτων, ούτε την παραχάραξη της ιστορίας.
Είναι γνωστή η ιστορία της και δεν παραγράφεται με μερικών μηνών ψέματα και αμνησία. Φυσικά, τα τελευταία χρόνια την έχουν διαβάλει και συκοφαντήσει όσο ποτέ μετά το 1960. Της φόρτωσαν τα προβλήματα όλης της οικουμένης. Δεν πειράζει. Εμείς άλλα πράγματα έχουμε να πούμε στους αναποφάσιστους.
Να τους θυμίσουμε ότι οι διώξεις των Αριστερών από πολλές δεκαετίες πριν, δεν γίνονταν γιατί απάτησαν το λαό με ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και «δεσμεύομαι», ούτε γιατί τον έκλεψαν με μίζες, με ΧΑΚ, καζίνο και χρυσά διαβατήρια. Είναι γιατί πάλεψαν με αυτόν για αυτόν ενάντια στους ξένους και ενάντια σε όσους ήθελαν να εκμεταλλεύονται αυτό το λαό. Δεν τον πρόδωσαν στις δύσκολες στιγμές, δεν συνεργάστηκαν με τη χούντα, ούτε του έταξαν να γίνει καπιταλιστής στα χρηματιστήρια για να του φάνε τις οικονομίες του. Δεν έχουν εκατομμύρια και περιουσίες, δεν έχουν πλυντήρια χρήματος.
- Ο καθένας κρίνεται όχι από το τι λέει ότι θα κάνει αλλά από το τι έκανε. Και οι πέτρες ξέρουν τι έκανε το Αριστερό κίνημα και το ΑΚΕΛ για το λαό στα 98 χρόνια της ύπαρξης του.
Ο αναποφάσιστος, ψηφίζοντας ΑΚΕΛ – Κοινωνική Συμμαχία θα είναι βέβαιος ότι θα υπάρχει το ανάχωμα που θα εμποδίζει το σβήσιμο της ιστορικής μνήμης, απ’ όπου αντλεί κάθε λαός διδάγματα για το παρόν και το μέλλον του. Θα είναι βέβαιος πως έχει επιλέξει υποψηφίους αξιόπιστους που θα διεκδικούν τα δίκαια και τα συμφέροντα, των πόλεων, των χωριών, της Κύπρου, του λαού.
ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ
ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Ναι υπάρχει δίλλημα για τον Δεξιό πατριώτη ψηφοφόρο. Αν θα ενισχύσει τον ΔΗΣΥ, το ΕΛΑΜ και τους ομοϊδεάτες τους με ορατούς τους κινδύνους για τα κοινωνικά δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων και της τοπικής αυτοδιοίκησης ή θα ενισχύσει τις δυνάμεις που εγγυώνται τις προϋποθέσεις για ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων.
- Η ψήφος στην Κοινωνική Συμμαχία είναι προσκλητήριο αγώνα και αντίστασης απέναντι στην πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου, ενάντια στην νεοφιλελεύθερη πολιτική που είναι η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων, που δεν αλλάζει, δεν διορθώνεται αλλά μόνο αντιμετωπίζεται.
Η μάχη δίνεται σήμερα και στο επίπεδο των αξιών. Είναι δηλαδή πολιτισμική. Θέλουμε μια κοινωνία λαϊκιστών και ακολούθων με γλείφοντες και ρουσφέτια, με υβριστές αυτών που σήμερα γλείφουν μέχρι να μπουν στο εκλογικό κέντρο, με ξυλοδάρτες και κομπιναδόρους ή μια κοινωνία πολιτών με ιστορία, με ευγενή αισθήματα και αυτοσεβασμό.
Δεν είμαστε λοιπόν «όλοι οι ίδιοι», όπως λένε κάποιοι με σκοπιμότητα ή κάποιοι απογοητευμένοι!. Εξάλλου αυτό φαίνεται και από την ξεχωριστή παρουσία των υποψηφίων της Κοινωνικής Συμμαχίας. Δεν είμαστε οι ίδιοι με αυτούς που παίρνουν την καρέκλα της εξουσίας από τους καλοθρεμμένους προγόνους τους. Ότι λένε οι λαϊκές δυνάμεις, είναι ώριμο τέκνο της ανάγκης γι’ αυτό είναι καινούριο. Με την αποχή τίποτε δεν αλλάζει. Η ψήφος είναι δικαίωμα που κερδήθηκε με αίμα. Μη τη χαρίζετε, αξίζει περισσότερο από ένα μισθό, είναι και έκφραση αξιοπρέπειας.
Αξίζει λοιπόν να δώσει κανείς με τη ψήφο του στους υποψηφίους που στηρίζονται από την Αριστερά και πολλούς άλλους δημοκρατικούς πολίτες. Γιατί τα χέρια της Αριστεράς και των υποψηφίων που στηρίζει είναι πεντακάθαρα και εργατικά για τον πολίτη. Δεν είμαστε όλοι λοιπόν οι ίδιοι!ΧριΣ
