Σε έκθεση του Μηχανισμού Επαγρύπνησης της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης επισημαίνεται ότι το μεγάλο ιδιωτικό χρέος είναι η μεγαλύτερη ανισορροπία της Κύπρου με το ιδιωτικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, να φτάνει το 210% και σε απόλυτους αριθμούς στα €60 δισεκατομμύρια και είναι το δεύτερο ψηλότερο στην ΕΕ!
Παράλληλα η χώρα μας καταγράφει και μεγάλη ανισορροπία και στο δημόσιο χρέος επί του ΑΕΠ και είναι το τέταρτο μεγαλύτερο στην ΕΕ και μέχρι στιγμής ανέρχεται στα €24,5 δισεκατομμύρια και αν σε αυτό το ποσό προσθέσουμε και τους ετήσιους τόκους που φτάνουν το €1,2 δισεκατομμύρια, συν τα €8,5 δισεκατομμύρια που οφείλονται από το κράτος στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Το σύνολο του πραγματικού χρέους φτάνει τα €93 δισεκατομμύρια (συμπεριλαμβανομένου και του οφειλόμενου ποσού στο ΤΚΑ). Σε αυτό το ποσό δεν συμπεριλαμβάνουμε και τις κρατικές εγγυήσεις που παραχωρήθηκαν από το κράτος, γιατί ανά πάσα στιγμή μπορούν να απαιτηθούν. Αναφερόμαστε στα €2,6 δισεκατομμύρια που δόθηκαν στην Ελληνική Τράπεζα μαζί με το ξεπούλημα του Συνεργατισμού σε περίπτωση που εξυπηρετούμενα δάνεια που μεταφέρθηκαν κοντά τους καταστούν μη εξυπηρετούμενα (παγκόσμια πατέντα ηλιθιότητας και τσαπατσουλιάς), τα €2,2 δισεκατομμύρια κρατικές εγγυήσεις στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Αναπτύξεως από την οποία δανείζεται το κράτος από το 2013, τα δίδει στις τράπεζες με το 90% να καταλήγει στις δύο μεγάλες για να δανείζουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά η μερίδα του λέοντος καταλήγει στις θυγατρικές εταιρείες ομίλων.
Σύμφωνα με την έκθεση του Μηχανισμού Επαγρύπνησης, ανισορροπίες εντοπίζονται και σε σχέση με το εμπορικό ισοζύγιο και τη διεθνή επενδυτική θέση.
Ο μόνος τομέας που παρουσιάζει «βελτίωση» είναι ο τραπεζικός και ο λόγος είναι εμφανής: Έχουν αποξενώσει και ξεπουλήσει μη εξυπηρετούμενα δάνεια ύψους €20 δισεκατομμυρίων ενώ έχουν περάσει στα δικά τους χέρια και ξεπουλούν ακίνητα που εξασφάλιζαν δάνεια ύψους €4,5 δισεκατομμυρίων.
Οικονομικοί αναλυτές παραπέμπουν στο βασικό κανόνα της οικονομικής επιστήμης σύμφωνα με τον οποίο «όταν οι ετήσιοι τόκοι τόσον του ιδιωτικού, όσον και του δημόσιου χρέους ξεπερνούν το 4,5% του ετήσιου ΑΕΠ, τότε το χρέος μιας χώρας δεν είναι βιώσιμο».
Αυτά δεν τους τα έμαθαν στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου από τα οποία αποφοίτησαν;
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ
ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΙΣΤΩΤΕΣ
Εκείνο που ανησυχεί ακόμα περισσότερο είναι τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας σύμφωνα με τα οποία η Κύπρος έχει το υψηλότερο ποσοστό ξένων πιστωτών, δηλαδή μη κατοίκων Κύπρου, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης.
Συγκεκριμένα αυτό το ποσοστό το 2022 έφτασε στο 91% του δημόσιου χρέους, σε σύγκριση με 88% το 2021 και 83% το 2020.
- Με αυτά τα δεδομένα η τύχη του λαού μας τόσο στον πολιτικό όσο και στον οικονομικό τομέα βρίσκεται στα χέρια των ξένων δανειστών μας!
Όσον αφορά το ιδιωτικό χρέος που ανέρχεται στα €60 δισεκατομμύρια και αφορά δανεισμό από τις τράπεζες αυτός κατά 95% βρίσκεται στα χέρια των ξένων τους μετόχων καθώς και στα ξένα επενδυτικά ταμεία.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που δημοσιοποίησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Κύπρος βρίσκεται ανάμεσα στις πιο υπερχρεωμένες χώρες του Πλανήτη και μάλιστα κατατάσσουν την κυπριακή οικονομία στην 21η θέση στην παγκόσμια κατάταξη των χωρών με το μεγαλύτερο χρέος ως προς το ΑΕΠ!
ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΚΑΙ ΑΠΟ
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Σε πρόσφατη έκθεση του το Δημοσιονομικό Συμβούλιο (ΔΣ)εκφράζει τις αμφιβολίες του για την υπεραισιοδοξία των κυβερνώντων για την πορεία του δημοσίου χρέους και λόγω των αυξημένων κρατικών αναγκών υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να χρειαστούν νέο δανεισμό με πολύ ψηλότερο δανειστικό επιτόκιο και προβλέπουν έκδοση χρέους ύψους €1,9 δισεκατομμυρίου για το 2023 νοουμένου ότι το κράτος θα εξασφαλίσει πλεονάσματα 0,3% του ΑΕΠ.
Στην έκθεση του ΔΣ επισημαίνεται ότι ειδικά το 2024 υπάρχει μεγάλη περίπτωση για έκδοση ομολόγων μεγαλύτερου χρέους από το €1,9 δισεκατομμύρια που υπολογίζουν για το 2023.
Σχετικά, οικονομικοί παράγοντες διερωτώνται που έχει καταλήξει το €1 δισεκατομμύριο που η κυβέρνηση άντλησε αρχές του 2023 με την έκδοση… «πράσινου ομολόγου»;
Και ας μην ξεχνούμε ότι η χώρα μας πληρώνει το δεύτερο ψηλότερο επιτόκιο δανεισμού στην Ευρωζώνη.
Πάντως σε συνέντευξη του ο Πρόεδρος του Δημοσιονομικού Συμβουλίου τον Μάϊο δεν απέκρυψε την ανησυχία του για την πορεία της Κυπριακής οικονομίας. Ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Η ώρα για κάπως δύσκολες αποφάσεις είναι τώρα και η κλεψύδρα έχει πλέον γυρίσει. Αλλιώς θα περάσουμε από τις «κάπως δύσκολες» σε «πολύ δύσκολες» αποφάσεις του Φθινόπωρο».
Tώρα τι μέλλει γενέσθαι που η κυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη παραδέχεται διά του Υπουργού Οικονομικών κ. Μάκη Κεραυνού ότι «η οικονομία παρουσιάζει μεγαλύτερη επιβράδυνση από ότι αναμενόταν» και αυτό βασικά οφείλεται στις επιπτώσεις από τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί σε βάρος της Ρωσία τις οποίες η χώρα μας δέχτηκε αδιαμαρτύρητα;
Κατά τα άλλα οι ιδιωτικές τράπεζες συνεχίζουν να ξεφορτώνονται μη εξυπηρετούμενα δάνεια που μέχρι στιγμής φτάνουν τα €20 δισεκατομμύρια σε επενδυτικά ταμεία που κανένας, παρά οι κρατούντες, δεν γνωρίζει ποιοί κρύβονται πίσω από αυτά.
Οι επιπτώσεις από τον πόλεμο άρχισαν να δείχνουν τα δόντια τους και τα δεδομένα είναι εμφανή: Τα ψηλά δανειστικά επιτόκια και οι υπερχρεώσεις/προμήθειες των τραπεζών, το 16,7% του πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, η ακρίβεια που καλπάζει ενώ το 46,5% των εργαζομένων αμείβεται με κάτω από €1500 μηνιαίως
Την ίδια ώρα το εμπορικό έλλειμμα της Κύπρου είναι το ψηλότερο στην ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη μας το γεγονός ότι η χώρα μας είναι μια ανοικτή οικονομία που παράλληλα εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές και η συνεχής μείωση τους σε σύγκριση με τις εισαγωγές επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την οικονομία.
Οι τομείς της βιομηχανίας και μεταποίησης είναι σχεδόν ανύπαρκτοι, οι τομείς της γεωργίας και κτηνοτροφίας είναι υπό διάλυση και οι κυβερνώντες περί άλλων τυρβάζουν αλλά όλα συγκαλύπτονται από τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης του κατεστημένου της Δεξιάς.
Το δημόσιο χρέος όπως αναφέρει και το Δημοσιονομικό Συμβούλιο θα αυξηθεί με την κυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη που είναι η συνέχεια της προηγούμενης, να τα έχει χαμένα και να συνεχίζει την πολιτική του άκρατου δανεισμού βασιζόμενη στην ισχυρή «ανάπτυξη» μόνο στον τουριστικό και κατασκευαστικό τομέα. Απλά προβαίνουν σε αναχρηματοδότηση χρέους φορτώνοντας τα δικά τους λάθη στις μελλοντικές γενιές.
Παυλίνα ΠΑΥΛΟΥ
