Καταρχήν να σημειώσω πως το αποτέλεσμα δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Ήταν αναμενόμενο. Που θα πήγαινε εκείνο το ποσοστό της Χρυσής Αυγής, το οποίο άγγιζε το 10%; Βρήκε έκφραση στα παραπούλια της.
Φυσικά η άνοδος της ακροδεξιάς δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Αφορά όλη την Ευρώπη. Ακόμη και στη Γερμανία το φασιστικό κόμμα «Εναλλακτική για την Γερμανία» ανέδειξε περιφερειάρχη στην Θουριγγία, ξυπνώντας δυσάρεστες μνήμες.
Το ζήτημα είναι απλό: Το σύστημα χρειάζεται τον φασισμό. Είναι το δεκανίκι του στις δύσκολες ώρες.
Και όσο θα υπάρχει ο καπιταλισμός και η προσπάθεια κάποιων για άκρατο πλουτισμό σε βάρος όλων των υπολοίπων, ο φασισμός θα θεριεύει.
Σε μια κοινωνία όπου μια ελίτ ελέγχει τις διόδους πληροφόρησης, πολύ εύκολα η κοινή γνώμη οδηγείται να ρίχνει το φταίξιμο για τα κακά που την βρίσκουν σε αποδιοπομπαίους τράγους: Μετανάστες, αλλόφυλους, αλλόθρησκους, με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.
Μέχρι όμως να έρθει η ώρα εκείνη που θα απαλλαγούμε από το σύστημα το οποία ζει από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, καθήκον μας είναι να σταθούμε ανάχωμα στις προσπάθειες των φανερών ή καμουφλαρισμένων φασιστών να μας γυρίσουν πίσω στις μαύρες μέρες της δεκαετίας του 1930 και του 1940.
