Αυτός ο τίτλος φαίνεται πως αντικατοπτρίζει πλήρως την κατάσταση όπως έχει διαμορωθεί, ως συνέπεια του ρωσο-ουκρανικού πολέμου και των δυτικών κυρώσεων, αλλά και αυτού που καλείται η Ευρώπη ν’ αντιμετωπίσει τους προσεχείς μήνες. Όπως είναι φανερό μέχρι σήμερα, οι κυρώσεις έχουν προκαλέσει μεγαλύτερα προβλήματα στην ίδια την Ε.Ε., παρά στο θύμα, σ’ εκείνο που τις υπέστησε. Οι ευρωπαίοι ηγέτες, ποδηγετούμενοι απ’ την αντι-ρωσική υστερία του αμερικανικού βαθέως κράτους, και αρνούμενοι ν’ αποδεχτούν τις λανθασμένες εκτιμήσεις τους, επιμένουν στην ίδια πορεία, μία πορεία που οδηγεί κατ’ ευθεία προς τον γκρεμό, ελπίζοντας πως πριν απ’ αυτούς θα πέσει πρώτα η Ρωσία, ώστε να διασωθούμε εμείς. Η πορεία του πολέμου ωστόσο και η μάταιη ελπίδα πως η αποστολή όλου αυτού του σύγχρονου δυτικού οπλισμού στο πεδίο της μάχης, θα γύρει την πλάστιγγα υπέρ της Ουκρανίας, μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι για το βραχυπρόθεσμο μέλλον των δυτικών κρατών.
Χώρες με μεγάλη εξάρτηση στο ρωσικό φυσικό αέριο, με προεξέχουσα την Γερμανία, την Ιταλία, αλλά και την Αυστρία, στροβιλλίζονται στη δίνη που προκάλεσε η απότομη άνοδος της τιμής του. Παράλληλα, κινδυνεύουν να ζήσουν κάτι το πρωτόγνωρο για ένα σύγχρονο κράτος, να ξεμείνουν από ενέργεια, σε περίπτωση που κλείσουν οριστικά οι στρόφιγγες του αερίου από την Ρωσία. Κάτι τέτοιο φάνταζε αδιανόητο ακόμη και πριν από λίγους μήνες, η ανεπτυγμένη Δύση να μην γνωρίζει αν θα διαθέτει αρκετή επάρκεια για την λειτουργία των εργοστασίων της, κάτι που προμηνύει ένα πραγματικά δύσκολο χειμώνα.
- Ήδη ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Ρόμπερτ Χάμπεκ, προερχόμενος απ’ το κόμμα των Πρασίνων, αναγκάστηκε να εγκρίνει το σχέδιο επαναλειτουργίας σταθμών καύσεως λιγνίτη, ώστε ν’ αντιμετωπιστούν πιθανές ελλείψεις στην παραγωγή του ρεύματος. Παρόμοια στάση θ’ ακολουθήσουν τόσο η Ολλανδία, όσο και η Ελλάδα, ρίχνοντας στον κάλαθο των αχρήστων
Από την άλλη, τα εκατομμύρια των εγκλωβισμένων τόνων σιτηρών στα ουκρανικά λιμάνια, θέτουν σε κίνδυνο τη σίτηση των ευρωπαίων πολιτών, οι οποίοι ήδη πλήττονται από ισχυρές ανατιμήσεις. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος βέβαια δεν είναι μόνο η διάθεση των εγκλωβισμένων σιτηρών, αλλά και η σπορά του επόμενου χρόνου, την ώρα που οι Ουκρανοί βρίσκονται στα πεδία της μάχης, ενώ μεγάλες εκτάσεις γης έχουν υποστεί εκτεταμένες ζημιές.
Και σα να μην έφτανε αυτό, πολλές χώρες όπως η Ινδία και η Ουγγαρία έχουν απαγορεύσει τις εξαγωγές των σιτηρών τους, υπό τον φόβο πιθανών ελλείψεων, ενώ η μεγαλύτερη παραγωγός παγκοσμίως, η Ρωσία, είναι αποκλεισμένη ένεκα των δυτικών κυρώσεων.
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ
Η Ε.Ε. θυμίζει μία ένωση αυτοεγκλωβισμένη στις επιλογές της, από την μια να παρέχει σύγχρονο οπλισμό ελπίζοντας πως θα ηττηθεί ο αντίπαλός της, από την άλλη να δέχεται στωικά, σαν σε σενάριο που έχει ξαναπαιχτεί, τις επιπτώσεις ενός μακροχρόνιου πολέμου, χωρίς να πολυσκοτίζεται γι’ αυτές, ούτε αν θα επηρεάσουν τους πολίτες της.
- Η αντίδραση των ευρωπαίων ηγετών είναι επιεικώς τραγική, σε σημείο που να καθίσταται αυτοκαταστροφική, ελπίζοντας έτσι γενικά και αόριστα σε κάποια πιθανή κατάρρευση του αντιπάλου, ωσάν να πρόκειται για κάποιο τριτοκοσμικό κράτος.
Πλήρως ανίκανοι να προβλέψουν που οδηγεί η τυφλή υπακοή στον Αμερικανό Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και στα κελεύσματα του εθνικιστή Προέδρου της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, πιστεύοντας πως με σπασμοδικές κινήσεις τύπου στροφή στο υγροποιημένο αέριο, θα σώσουν την παρτίδα.
Αφάνταστα ανεπαρκείς στο να παραδεχτούν τα λάθη τους, την ώρα που καλούνται να εξηγήσουν στους λαούς της Ε.Ε.για τις νέες δυσκολίες που θ’ αντιμετωπίσουν στο μέλλον, όταν έχουν συσσωρευτεί ένα σωρό προβλήματα εξ αιτίας του κορωνοϊού. Και τελείως άστοχοι στις εκτιμήσεις τους περί χρεοκοπίας της Ρωσίας και του συστήματος Πούτιν.
Κατανοήστε το επιτέλους, η Ρωσία δεν πρόκειται να καταρρεύσει. Διαθέτει άφθονα σιτηρά για σίτηση, πρώτες ύλες για την (πολεμική) βιομηχανία και τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων, για την παραγωγή ενέργειας. Στην αντίπερα όχθη, στην ένωση των ισχυρών οικονομιών της Ευρώπης, έχουμε να επιδείξουμε μόνο… (χρηματοπιστωτικές) υπηρεσίες.
Τόσο η αβεβαιότητα στον τομέα της ενέργειας, όσο και η ανυπαρξία λύσεων στον τομέα των σιτηρών, είναι ενδεικτικές των δυσοίωνων προβλέψεων των προσεχών μηνών και συντελούν στο να βιώσουμε πολύ πιθανόν ένα εφιαλτικό σενάριο, μία «τέλεια καταιγίδα»…
Μ.Κ.
