Είναι στις αρχές του να θεωρούν το παράλογο και το συμφέρον στους λίγους, εκσυγχρονισμό. Θεωρούν λογικό να παίρνει το κέρδος ένας και όσοι παράγουν το κέρδος να εξαρτώνται από τα κέφια του ιδιοκτήτη.
Οι οικονομικοί ταγοί και συμβουλάτορες της κυβέρνησης, με τα μέτρα που προώθησαν τα χρόνια της απόλυτης κυριαρχίας τους, μετάτρεψαν τον ήπιο καπιταλισμό σε καπιταλισμό των μονοπωλίων.
Ξεχνούν ότι το σκληρό νεοφιλελεύθερο σύστημα όπου εφαρμόστηκε χρεοκόπησε. Καθόλου δεν θυμούνται ότι είναι η αποτυχία της κορωνίδας του ιδιωτικού κεφαλαίου, των τραπεζών, που οδήγησε χώρες όπως και η δική μας στα μνημόνια. Δεν μας εξηγούν γιατί οι ημικρατικοί οργανισμοί πρόσφεραν άριστες υπηρεσίες, άριστους όρους εργοδότησης και είναι κερδοφόροι, ενώ όπου ιδιωτικοποιήθηκαν, ακολούθησαν απολύσεις, μειώσεις μισθών, χειροτέρευση προσφερόμενων υπηρεσιών και αύξηση στις τιμές των υπηρεσιών σε βαθμό που σε άλλες χώρες, οι κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να κάνουν επανακρατικοποιήσεις.
Δε λένε στο φορολογούμενο, οι εραστές των ιδιωτικοποιήσεων, ότι τα ποσά από τους ιδιωτικοποιημένους οργανισμούς που καταλήγουν στα ταμεία του καπιταλιστή, αν δεν ιδιωτικοποιούνταν κερδοφόροι οργανισμοί θα πήγαιναν στα κρατικά ταμεία, και δε θα χρειαζόταν ο φορολογούμενος να συμπληρώνει αυτό το κενό στα κρατικά ταμεία με φορολογίες.
Το ότι η CYTA, που γλύτωσε ως τώρα από τα δόντια των ιδιωτικοποιήσεων, δίνει στα κρατικά ταμεία και άρα στους πολίτες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, δε φαίνεται να παραδειγματίζει ακόμα και όσους δεν είναι απλά πειθήνια όργανα των μεγάλων συμφερόντων. Επιβεβαιώνοντας ότι είναι ο άνθρωπος των μεγάλων συμφερόντων, ο κος Αβέρωφ Νεοφύτου κάλεσε το κράτος αποποιηθεί το μέρος της αύξησης των λιμενικών τελών στο λιμάνι Λεμεσού ή ακόμα και να απορροφήσει το κράτος το σύνολο των αυξήσεων!
Η αποθράσυνση τους είναι πρωτοφανής, εξοργιστική και συμπεριφορά φεουδάρχη. Ο παραλογισμός έγινε μόδα. Η θεωρία του λιγότερου κράτους, θέλει το κράτος, δηλαδή τους φορολογούμενους, υπηρέτη των κεφαλαιοκρατών.
Δε θέλουν πλήρη κατάργηση του κράτους. Θέλουν το κράτος τόσο, όσο χρειάζεται για να προσφέρει αυτά που δεν φέρνουν κέρδος, δηλαδή μόνο για να δίνει.
Να παίρνει από τους φορολογούμενους, ουσιαστικά από τους μισθωτούς, για να εξυπηρετεί κύρια το κεφάλαιο. Ότι φέρνει κέρδος το θέλουν ιδιωτικό. Ότι δεν φέρνει κέρδος, αλλά είναι απαραίτητο για τη λειτουργία του συστήματος, το θέλουν κρατικό. Θεωρούν τους εργαζόμενους ηλίθιους και εκμεταλλεύονται τη σιωπή τους.
