Αν πιστέψουμε ότι τα ΜΜΕ είναι καθρέφτης της κοινωνίας (ποιάς απ’ όλες) τότε πρέπει να δεχτούμε ότι τα προαναφερθέντα απασχολούν αποκλειστικά τους Κυπρίους.
Ο εργαζόμενος που ξυπνά χαράματα για να πάει στη δουλειά του δεν σκέφτεται την παγωνιά και αν θα έχει δουλειά και την άλλη βδομάδα, αλλά αν θα είναι υποψήφιος ο Νίκος ο μικρός και ο Παμπορίδης.
Ο αγρότης την ώρα που η παγωνιά του τρυπά τα κόκκαλα στο χωράφι δεν αγωνιά αν η σοδειά θα καταστραφεί από τον πάγο ή αν θα πάρει αμειπτικές τιμές αλλά παθιάζεται για τις σοφιστείες του Χάρη και του Αβέρωφ για το πόσο καλά περνούμε.
Ο νέος και η νέα που είναι άνεργοι και που δεν έχουν που την κεφαλή κλίναι, δεν ασχολούνται με το δυσοίωνο μέλλον τους αλλά για την μαγειρική στην ΤV.
Αυτός που χρωστά στην τράπεζα για το στεγαστικό δάνειο ή αυτός που δεν μπορεί να δανειστεί, ασχολείται με τις Βυζαντινές ραδιουργίες των επισκόπων.
Μέσα στην πολιτική θολούρα που καλλιεργείται με την συγχιστική υπερπληροφόρηση και παραπληροφόρηση, οι εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι παλεύουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Δεν τα καταφέρνουν όλοι.
Ούτε όλοι αντιλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο ότι η πολιτική της κυβέρνησης μας δημιούργησε πολλαπλά προβλήματα, από το Κυπριακό μέχρι τις ψηλές τιμές στον ηλεκτρισμό. Όμως γνωρίζουν ποιοι είναι φορείς διαφθοράς, ποιοι εξυπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα και ποιοι τα δικά τους. Αυτό είναι το ουσιώδες, το απλό και καθαρό. Γι’ αυτό όταν έλθει η ώρα της επιλογής θα δώσουν την απάντησή τους.
