Έτσι είχαμε τη διχόνοια και τη διαμάχη μεταξύ ΚΕΚκων και Κομουνιστών, στη συνέχεια μεταξύ Ελλήνων και ανθελλήνων, ενωτικών και ανθενωτικών, μακαριακών και γριβικών, προδοτών και πατριωτών. Αργότερα μεταξύ ομοσπονδιακών και αντιομοσπονδιακών, ανανιστών και αντιανανιστών.
Τώρα όλα αυτά τα αφήσαμε πίσω και ξεκίνησε η διάσπαση και η διχόνοια μεταξύ πανδημικών και αντιπανδημικών, εμβολιαστών και αντιεμβολιαστών.
Σύμφωνα με τα λεξικά, η διχόνοια και η διάσπαση προκαλείται από τη διάσταση απόψεων ή συμφερόντων που υπάρχει ανάμεσα σε δύο μέρη και η συνακόλουθη διχογνωμία και εχθρότητα που προκύπτει απ’ αυτή.
Με άλλα λόγια είναι η εχθρότητα που δημιουργείται ανάμεσα σε άτομα ή σε ομάδες, ως αποτέλεσμα διαφορετικών απόψεων ή σύγκρουσης συμφερόντων.
Πέραν του πιο πάνω ορισμού ο διχασμός προέρχεται από την φανατική περιχαράκωση σε θέσεις και απόψεις που οδηγεί στην πόλωση και στην απουσία διαλόγου με αποτέλεσμα να εισέρχεται μια κοινωνία σε άλλες καταστάσεις που οξύνουν το κλίμα και οδηγούν σε συγκρούσεις.
Τίποτε δεν προμηνούσε τα επεισόδια που σημειώθηκαν την περασμένη Κυριακή. Ούτε καν η Αστυνομία δεν υπολόγισε σωστά τα δεδομένα και δεν επέβλεψε με ικανοποιητικό τρόπο τη συγκέντρωση ενάντια στα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Είναι κοινή η διαπίστωση ότι η κυβέρνηση τα έκανε μαντάρα με τα μέτρα.
Τα διατάγματα της ανεπαρκή, αναποτελεσματικά και αντιφατικά. Κι εκεί που περηφανευόταν η κυβέρνηση ότι κατάφερε να περιορίσει την πανδημία, είχαμε δύο εξάρσεις οι οποίες προήλθαν ακριβώς από τον τρόπο που εφάρμοσε τα μέτρα.
Είναι σημαντικό το ότι ενώ οι πολίτες δεν εμπιστεύονταν την κυβέρνηση, ενώ όλοι μεμψιμοιρούσαν, όλοι αντιδρούσαν, εντούτοις υπάκουσαν και εφάρμοσαν τα μέτρα.
Ο φανατισμός στη συγκέντρωση της περασμένης Κυριακής
Την περασμένη Κυριακή έγινε μία μεγάλη συγκέντρωση έξω από το προεδρικό μέγαρο. Καθόλα ειρηνική.
Ανεξάρτητα αν κάποιος συμφωνεί ή όχι με το περιεχόμενο εκείνης της συγκέντρωσης δεν πρέπει να παραβλέψει κάποια δεδομένα. Ότι εκεί μαζεύτηκε κόσμος όλων των αποχρώσεων, πολιτικών και ιδεολογικών αλλά και όσον αφορά το θέμα της πανδημίας.
Ήταν εκεί άνθρωποι που διαφωνούσαν με τα μέτρα της κυβέρνησης. Ήταν εκεί άνθρωποι που έχουν εμβολιαστεί αλλά διαφωνούν με τα μέτρα. Ήταν εκεί αντιεμβολιαστές λόγω ανησυχιών για τις επιπτώσεις στην υγεία τους. Ήταν όμως εκεί και αντιεμβολιαστές για καθαρά θρησκευτικούς λόγους.
Τα βίντεο που κυκλοφόρησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το αποδείκνυαν αυτό.
Είδαμε ιερωμένους να κρατούν πλακάτ με θρησκευτικές εικόνες, είδαμε πολλούς να κρατούν σταυρούς διαφόρων μεγεθών, ακούσαμε από τηλεβόες ομιλίες και συνθήματα που επικαλούνταν τον Χριστό, ακούσαμε και διαβάσαμε αναφορές σε αγίους όπως τον Παΐσιο και τον Κοσμά τον Αιτωλό και να επικαλούνται δήθεν αναφορές τους για τα εμβόλια, παρόλο που όπως πολύ σωστά επισήμανε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος κανένας άγιος δεν μίλησε ποτέ του για εμβόλια.
Όλο αυτό το κλίμα οδήγησε στην έξαρση του φανατισμού ο οποίος μεταφέρθηκε στη συνέχεια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και έδωσε συνέχεια στην ήδη υπάρχουσα ατμόσφαιρα του φανατισμού.
- Ακολούθησε η επίθεση εναντίον του συγκροτήματος Δίας και οι συγκρούσεις έξω από το προεδρικό. Κανένας μέχρι στιγμής δεν μπορεί να χρεώσει στους συγκεντρωθέντες τα επεισόδια και τους βανδαλισμούς.
Αν μια ομάδα οργανωμένων, διότι έτσι φάνηκε ότι ήταν, έδρασε με τον αποτρόπαιο τρόπο που έδρασε δεν μπορεί η ευθύνη να χρεωθεί στους συγκεντρωθέντες. Από εκεί και πέρα είναι δουλειά της Αστυνομίας να βρει ποιοι ευθύνονται για όσα έγιναν.
Η ελευθερία της έκφρασης
Δεν υπάρχει νουνεχής άνθρωπος που να μην καταδικάζει τους βανδαλισμούς στο συγκρότημα Δίας.
Όσο κι αν διαφωνεί κάποιος με όσα λέγονται από ένα μέσο ενημέρωσης, όσο κι αν είναι αντίθετος με όσα παρουσιάζει ένα μέσο, το μόνο που έχει να κάνει είναι να μην το παρακολουθήσει ξανά.
Η προσπάθεια εξόντωσης είτε με την καταστροφή περιουσιακών στοιχείων είτε ακόμα και με την επιδίωξη πρόκλησης ανθρώπινων θυμάτων είναι έξω από κάθε ανοχή.
Μία από τις πτυχές της Δημοκρατίας είναι η ελευθερία της έκφρασης. Δηλαδή να μπορεί οποιοσδήποτε να εκφράζει τις απόψεις του ελεύθερα και να δέχεται τις αντίθετες απόψεις.
Έτσι διασφαλίζεται η Δημοκρατία.
Γι’ αυτό τασσόμαστε εναντίον οποιασδήποτε άσκησης βίας σε μέσα ενημέρωσης ή οποιασδήποτε ενέργειας που στρέφεται εναντίον της ελευθερίας της έκφρασης οποιουδήποτε πολίτη.
Η Εκκλησία πηγή θρησκευτικού φανατισμού
Δεν μπορούμε όμως να παραβλέψουμε την καλλιέργεια κλίματος φανατισμού τόσο από την Εκκλησία όσο και από το συγκρότημα του Δία.
Είναι γεγονός πως η Εκκλησία δεν ήταν μονοκόμματη στο θέμα της πανδημίας. Υπήρχαν εκείνοι οι ιερωμένοι που ήταν ξεκάθαρα αρνητές της πανδημίας όπως ο μητροπολίτης Μόρφου που είχε φτάσει στο σημείο να γελοιοποιείται με τις ομιλίες τους, υπήρχαν εκείνοι που είχαν επιφυλάξεις κι εκείνοι που αντιδρούσαν στα μέτρα για τα δικά τους συμφέροντα.
Όλοι θυμόμαστε ότι κατά την εφαρμογή των πρώτων περιοριστικών μέτρων σύσσωμη η Εκκλησία, του Αρχιεπισκόπου συμπεριλαμβανομένου είχε ταχθεί εναντίον του αριθμητικού περιορισμού των πιστών που θα βρίσκονταν στους ναούς ιδιαίτερα την περίοδο του Πάσχα. Κι όλοι θυμόμαστε την παραβίαση των διαταγμάτων τόσο από τον Λεμεσού όσο και από τον Μόρφου.
- Ο δεύτερος με τις εμπρηστικές ομιλίες και κηρύγματα του ενέτεινε τον φανατισμό ανάμεσα στους πολύ πιστούς. Κι ενώ καλούσε τους πιστούς να παραβιάσουν τα περιοριστικά μέτρα, η Αστυνομία ανακοίνωνε πως δεν διαπίστωσε οποιοδήποτε παράπτωμα από πλευράς του.
Αυτές οι επαναλαμβανόμενες ενέργειες έστειλαν το μήνυμα στους φανατικούς πιστούς ότι μπορούν να παραβιάζουν τα μέτρα χωρίς καμιά επίπτωση.
Ο Δίας πηγή πολιτικού φανατισμού
Για τον Δία δεν αναφερόμαστε ειδικά στο θέμα της πανδημίας αλλά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το ότι καλλιέργησε τον πολιτικό φανατισμό για σειρά ετών.
Τώρα, με την επανάληψη επεισοδίων του «Βουράτε Γειτόνοι» μας θύμισε τη φανατική στάση του συγκροτήματος εναντίον του σχεδίου Ανάν. Ένα φανατισμό που καλλιεργήθηκε τότε από πολλούς και σχεδόν απ’ όλα τα μέσα ενημέρωσης που δεν επέτρεψαν τη σωστή συζήτηση και επεξήγηση του σχεδίου στους πολίτες. Δεν επέτρεψαν δηλαδή στους πολίτες να τοποθετηθούν θετικά ή αρνητικά απέναντι στο σχέδιο με καθαρό μυαλό.
Ακόμα και στην προαναφερόμενη σειρά εκείνη την περίοδο υπήρχαν σαφείς αναφορές στο σχέδιο και στην κατεύθυνση της απόρριψης του.
Η συνεχής προπαγάνδα εναντίον της ομοσπονδιακής λύσης του κυπριακού από την πρωινή εκπομπή του είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας φανατικής αντιομοσπονδιακής ομάδας ανάμεσα στον πληθυσμό.
- Επίσης δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τη φανατική στάση του Συγκροτήματος απέναντι στη διακυβέρνηση Χριστόφια, ιδιαίτερα την περίοδο αμέσως μετά το Μαρί.
- Αλλά και στις αρχές του χρόνου όταν έγινε η διαδήλωση των «Ως Δαμέ» ο Δίας πρωταγωνίστησε στην προσπάθεια της κυβέρνησης να απαξιώσει τους διαδηλωτές μεταδίδοντας και δημοσιεύοντας σειρά ψευδών δεδομένων για τη συγκεκριμένη ομάδα.
Όντας σε προεκλογική περίοδο φρόντισε να απαξιώσει το κίνημα προσπαθώντας να το διασυνδέσει με το ΑΚΕΛ και να στοχοποιήσει στελέχη του κόμματος ως υποκινητές και διοργανωτές των εκδηλώσεων.
- Δεν μπορούμε σε αυτό να μη σημειώσουμε και την προσωπική «συνεισφορά» του Χρύσανθου Τσουρούλλη και της Πέτρα Αργυρού που πρωτοστατούσαν σε αυτή την προσπάθεια.
Δεν μπορούμε να διαγράψουμε τις εκφράσεις και τους χαρακτηρισμούς που απέδιδαν σε όσους έλαβαν μέρος τότε στη διαδήλωση, όπως «άλουτοι», «αναρχοάπλυτοι» κλπ.
Ούτε μπορούμε να ξεχάσουμε ή να διαγράψουμε την προσπάθεια ξεπλύματος της Αστυνομίας και του «Αίαντα» για τον τραυματισμό της νεαρής διαδηλώτριας. Και όλοι γνωρίζουμε γιατί γινόταν αυτό.
- Αλλά και ο Χρ. Τσουρούλλης ήταν ιδιαίτερα προκλητικός στις αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τόσο για το συγκεκριμένο περιστατικό όσο και για το θέμα των εμβολίων.
Αυτοί οι «αναρχοάπλυτοι» όμως ποτέ δεν διανοήθηκαν να επιτεθούν στο Δία και να προκαλέσουν ζημιές ή να επιχειρήσουν να προκαλέσουν βλάβες σε ανθρώπους. Και σωστά έπραξαν.
Καταληκτικά σημειώνουμε πως ο φανατισμός δεν γεννάται από μόνος του. Καλλιεργείται από συγκεκριμένα κέντρα με συγκεκριμένες στοχεύσεις.
