Δεν θα έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα αν δεν σας πληροφορήσω τι έχει πει προ ολίγου ο κ. Νταβούτογλου και ο κ. Ερτογάν για το θέμα. Ο κ. Νταβούτογλου είπε ότι ο Πάπας μετά τις δηλώσεις του συνταυτίζεται με τον άξονα του κακού και ο κ. Ερτογάν είπε ότι αυτή η συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο θα μπει από το ένα μας αυτί και θα βγει από το άλλο. Αυτά νομίζω είναι χρήσιμα πράγματα να τα ξέρει αυτό το κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της συζήτησης μας.
Ήμουν υπέρ της άποψης να υπερψηφίσουμε μια τροπολογία που έλεγε ότι καλωσορίζουμε πρόσφατες δηλώσεις του κ. Ερτογάν που εξέφραζε τη λύπη του για τα τραγικά, όπως τα ονομάζει απλώς, γεγονότα του 1915. Οφείλω να πω ότι ξαναπροβληματίζομαι μετά από την δήλωση στην οποία αναφέρθηκα πριν. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι η Τουρκία πρέπει να έρθει σε συνάφεια με το παρελθόν της, να αναγνωρίσει τα γεγονότα και να τα ονομάσει ως γενοκτονία. Κατανοώ ότι ένας αιώνας διδασκαλίας στα σχολεία της Τουρκίας, ότι δεν υπήρξε γενοκτονία, αυτό το πράγμα δεν βοηθά.
Ωστόσο οι πραγματικές πολιτικές ηγεσίες είναι σε τέτοιες στιγμές που φαίνονται. Πρέπει αυτή η ηγεσία να σπρώξει τα πράγματα προς τα εμπρός, δεν μπορεί να αγνοεί τη διεθνή κοινότητα που σύσσωμη την καλεί να αναγνωρίσει τη γενοκτονία.
Η πρόταση από πλευράς Τουρκίας για κοινή μελέτη των αρχείων από Αρμένιους και Τούρκους δεν πρόκειται κατά την άποψη μου να οδηγήσει σε κανένα άλλο αποτέλεσμα παρά να κατασπαταλήσει ακόμα ένα αιώνα συζήτησης γύρω από αυτό το θέμα, χωρίς να καταλήγουμε πουθενά.
Η εικόνα που παρουσιάζει η Τουρκία ότι το Ευρωκοινοβούλιο την πολεμά είναι λανθασμένη. Το Ευρωκοινοβούλιο ασχολείται μαζί της γιατί η Τουρκία για να ενταχθεί και να είναι χώρος ευρωπαϊκός θα πρέπει να επιλύσει τα προβλήματα της, εσωτερικά και εξωτερικά. Προβλήματα με τους Κούρδους, τους Αρμένιους, την Ελλάδα, το Ιράκ, το Ιράν, την Κύπρο.
