Εν ούλλοι το ίδιο»…!
Αυτό το σλόγκαν πέρασε μέσα στο λαό.
Ε, δεν είναι ούτε όλα τα Κόμματα τα ίδια, ούτε όλοι οι πολιτικοί οι ίδιοι. Το κάθε Κόμμα όπως και ο κάθε πολιτικός εξυπηρετεί κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα.
Δεν μπορεί π.χ. να λέμε το ΑΚΕΛ είναι το ίδιο με το ΔΗΣΥ, ούτε με το ΔΗΚΟ κλπ.
Πρώτα γιατί από φιλοσοφικής τοποθέτησης έχουν εκ διαμέτρου διαφορετικές φιλοσοφίες. Αποδειγμένα το ΑΚΕΛ είναι ο ανιδιοτελής υπερασπιστής των εργατών και των εργαζομένων. Το ΑΚΕΛ είναι το Κόμμα που καθοδήγησε και καθοδηγεί την Εργατική Τάξη να οργανώνεται και να διεκδικεί. Οι Ακελιστές ήταν πάντα όχι απλά καθοδηγητές αλλά μπροστάρηδες σε όλους τους αγώνες της Εργατικής Τάξης και η σφραγίδα του είναι ανεξίτηλη σ’ αυτούς τους αγώνες.
Αναφέρω κάποια παραδείγματα για να φανεί η διαφορά του ΑΚΕΛ και των Ακελιστών από τα άλλα Κόμματα.
Το 1948 η Εργατική Τάξη με καθοδηγητή την ΠΕΟ, διεξήγαγε δύο μεγάλους απεργιακούς αγώνες. Δύο μάχες που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στις κατακτήσεις των εργατών. Τον απεργιακό αγώνα των μεταλλωρύχων που κράτησε πάνω από τρεις μήνες και των οικοδόμων της Λευκωσίας. Σ’ αυτούς τους αγώνες ξανά τονίζω το ΑΚΕΛ και οι Ακελιστές βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή.
Τι έκαναν όλοι οι άλλοι;
Η ιστορία κατέγραψε ότι η Εργατική Τάξη αντιμετώπισε όχι μόνο τη μήνη της Εταιρείας αλλά και της αποικιακής Κυβέρνησης με την αστυνομία αλλά και όλη τη δεξιά και την ηγεσία της εκκλησίας και της ΣΕΚ που κουβαλούσαν απεργοσπάστες για να σπάσουν την απεργία.
Είναι οι Ακελιστές που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή σ’ αυτούς τους αγώνες της Εργατικής Τάξης και υπερασπίστηκαν τους εργάτες με θυσίες πολλές, με φυλακίσεις, με συγκρούσεις με την αστυνομία. Οι Ακελιστές ήταν η ψυχή της ενότητας μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εργατών. Αυτοί οι απεργιακοί αγώνες του 1948 καθιέρωσαν πια την αναγνώριση της οργάνωσης της Εργατικής Τάξης.
Εμείς λοιπόν περήφανα λέμε ότι το ΑΚΕΛ και οι Ακελιστές ήταν στηΝ πρώτη γραμμή. Αν μπορούν όποιοι άλλοι ας βγουν να πουν τι έκαναν. Η ιστορία είναι καταγραμμένη. Βρίσκονταν στην απέναντι πλευρά. Στην πλευρά της εργοδοσίας.
Ποιοι πρωτοστάτησαν για τη δημιουργία του Τ.Κ.Α. που εξάλειψε την επαιτεία και έδωσε αξιοπρέπεια στα γηρατειά; Εμείς περηφανευόμαστε ότι ήμασταν μπροστάρηδες σ’ αυτό τον αγώνα που άρχισε η ΠΕΟ από τη δεκαετία του 1940 και καθιερώθηκε το 1957. Το ΑΚΕΛ και οι Ακελιστές ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων των αγροτών για καλύτερες τιμές των προϊόντων τους για την εξάλειψη της τοκογλυφίας και των ξεπουλημάτων των περιουσιών των αγροτών.
Εμείς οι Ακελιστές ήμασταν μπροστάρηδες στον αγώνα για να μπορούν οι νέοι να μορφώνονται σε όλα τα επίπεδα. Μπροστάρηδες και στους αγώνες των γυναικών για ίση μεταχείριση, για ισομισθία, για άδεια εγκυμοσύνης κλπ.
Είναι το ΑΚΕΛ και ο Ακελιστές που συνέβαλαν στη δημιουργία της οργάνωσης των μικροκαταστηματαρχών για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων. Ναι λοιπόν περήφανα λέμε ότι το ΑΚΕΛ και οι Ακελιστές ήταν μπροστάρηδες σε όλους τους αγώνες όλων των εργαζομένων και το ΑΚΕΛ δηλώνει περήφανο ότι θα συνεχίσει να είναι το Κόμμα που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Ναι διαφέρουμε από τους άλλους γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο. Δεν είμαστε λοιπόν όλοι οι ίδιοι. Αυτή την αλήθεια εμείς οι παλιοί Ακελιστές και αριστεροί πρέπει να την θυμηθούμε τώρα ξανά και να μάθουμε και στους νέους που δεν έζησαν εκείνη την εποχή πως η ζωή αλλάζει μόνο με αγώνες οργανωμένους και με θυσίες που οι Ακελιστές δεν τσιγκουνεύτηκαν να τις προσφέρουν.
Και αυτή η αλήθεια πρέπει να κάνει περήφανο τον κάθε Ακελιστή, τον κάθε προοδευτικό, τον κάθε αριστερό. Και με την ευκαιρία των Ευρωεκλογών να σημάνει ένας παγκύπριος συναγερμός για να βγει το ΑΚΕΛ όσο πιο πολύ μπορεί ενισχυμένο για να είναι πιο αποδοτικό στη στήριξη των εργαζομένων και του λαού για να μπορεί πιο αποτελεσματικά να υπερασπίζεται την υπόθεση της Κύπρου. Αυτό είναι το καθήκον κάθε Ακελιστή και κάθε προοδευτικού ψηφοφόρου.
Γιατί ναι δεν είμαστε όλοι το ίδιο και είναι κρίμα κι’ άδικο να ακούω αριστερούς και προοδευτικούς φίλους να γίνονται θύματα αυτής της προπαγάνδας, αυτής της ισοπεδωτικής προσέγγισης που καλλιεργείται έντεχνα και με τη βοήθεια των Μ.Μ.Ε. και η οποία εξυπηρετεί μόνο το κεφάλαιο.
Η οικονομική κρίση που έπληξε κυρίως τους εργαζόμενους όλου του κόσμου και μαζί και τους Κύπριους εργαζόμενους δεν είναι δημιούργημα του ΑΚΕΛ και του Χριστόφια που σκόπιμα καλλιέργησαν μέσα στο λαό, αλλά είναι δημιούργημα του καπιταλιστικού συστήματος, ενός συστήματος που γεννά τη φτώχεια και την μιζέρια. Το ΑΚΕΛ είναι ο αντίποδας αυτού του συστήματος και όσο πιο δυνατό είναι τόσο πιο αποτελεσματικά θα υπερασπίζεται τους εργαζόμενους και τον λαό όπως έκανε και κάνει εδώ και δεκαετίες.
Καλώ λοιπόν όλους τους Ακελιστές, όλους τους αριστερούς, όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους με την ευκαιρία των ευρωεκλογών σε ένα παγκύπριο ξεσηκωμό για να δώσουμε στο ΑΚΕΛ τη δύναμη να συνεχίσει να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού.
*Ο Χαμπής Γενεθλίου είναι βετεράνος του ΑΚΕΛ
