Σάββατο, 27 Ιουλίου, 2024
ΑρχικήΕΙΔΗΣΕΙΣΓΝΩΜΕΣΓΝΩΜΕΣ: Θεωρίες «συνωμοσίας» ή Ταξίδι στον παράξενο κόσμο του ΑΚΕΛικού νου.- Του...

ΓΝΩΜΕΣ: Θεωρίες «συνωμοσίας» ή Ταξίδι στον παράξενο κόσμο του ΑΚΕΛικού νου.- Του Δημήτρη Παλμύρη

-

: Τετάρτη, 17 Σεπτέμβριος 2014

Σε δηλώσεις του για τις συλλήψεις στελεχών του ΑΚΕΛ για την υπόθεση της Δρομολαξιάς, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ μίλησε για σκευωρία. Αφορμή για αυτό το κείμενο αποτελεί ο τρόπος παρουσίασης της είδησης και η τοποθέτηση εντός εισαγωγικών της λέξης «σκευωρία» από μερίδα του τύπου.

Υπό κανονικές συνθήκες τα εισαγωγικά θα θεωρούνταν ως απόδοση της δήλωσης στον δηλώσαντα – Άντρο Κυπριανού. Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια έχουμε δει άπειρες αντι-ΑΚΕΛικές δηλώσεις να συνθέτουν τίτλους ειδήσεων (δηλαδή το περιεχόμενο τους να μετατρέπεται σε είδηση, γεγονός). Επομένως, στα πλαίσια του συνδρόμου καταδίωξης και συνωμοσιολογίας που μου απέδωσαν σαν ΑΚΕΛικό τα ΜΜΕ, οφείλω να τους δικαιώσω. Θα θεωρήσω δηλαδή τα εισαγωγικά αλλά και τον τρόπο απόδοσης της θέσης του ΑΚΕΛ ως κεκαλυμμένη δημοσιογραφική δήλωση πως: «δεν φτάνει που είναι ένοχοι οι αριστεροί, μας πουλούν και θεωρίες συνωμοσίας ως δικαιολογία».

Ως ένδειξη σεβασμού λοιπόν προς τη μεγαλοφυή πλειοψηφία της κυπριακής δημοσιογραφικής κοινότητας θα περιγράψω τον κατάσπαρτο με σύνδρομα καταδίωξης και συνωμοσίας τρόπο σκέψης του αριστερού. Εννοείται πως παραχωρείται στα ΜΜΕ το δικαίωμα προβολής ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ταξίδι στον παράξενο κόσμο της αριστερής συνείδησης», αν και τη μυστηριώδη ΑΚΕΛική ψυχοσύνθεση και τα εντός του ΑΚΕΛ, έχουν με σειρά άρθρων πολλοί και πολύ καλά πληροφορημένοι δημοσιογράφοι περιγράψει. Αναμφίβολα η δημοσιογραφική μεγαλοψυχία θα επιδείξει κατανόηση για την ξύλινη παρωχημένη ΑΚΕΛική γλώσσα. Μετά την ανάγνωση εννοιών όπως «αστός», «εργάτες», «κεφάλαιο», συνίσταται κολλύριο και αποτοξίνωση με ανάγνωση της συνθήκης της Λισαβόνας.

Σύμφωνα λοιπόν με τα πιο πάνω, το αριστερό ον έχει την τάση να σκέπτεται ως εξής: Σε μια περίοδο κρίσης του καπιταλισμού (sic) κατά την οποία η αστική τάξη (μπανάλ) προσπαθεί να συγκρατήσει τις απώλειες τις κερδοφορίας της, επιδιώκει τη μεταφορά των βαρών της κρίσης στην εργατική τάξη (ξύλινη γλώσσα). Επιδιώκει τη μείωση μισθών, απολύσεις, ελαστικοποίηση ωραρίων, τερματισμό συλλογικών συμβάσεων, μεταφορά των χρεών τους στο δημόσιο. Συγκρατεί έτσι την απώλεια κερδοφορίας και δημιουργεί συνθήκες επιπρόσθετης μελλοντικής κερδοφορίας (π.χ. δημιουργία στρατιάς φθηνού εργατικού δυναμικού). Για να πετύχει αυτούς της τους στόχους, η αστική τάξη επιδιώκει τη στήριξη πολιτικών δυνάμεων που θα έχουν τους ίδιους στόχους. Ταυτόχρονα, επιδιώκει αποδυνάμωση κάθε δύναμης η οποία μπορεί να αντισταθεί ή να καθοδηγήσει την εργατική τάξη σε αγώνες.

Όλα αυτά στο δημοσιογραφικό νου αποτελούν είδηση που δεν πουλά. Επομένως και παράλογη. Αλλά ο αριστερός συνεχίζει: Η πολιτική έκφραση της μιας τάξης στην Κύπρο είναι ο ΔΗΣΥ (η κύρια) και της άλλης το ΑΚΕΛ. Ακόμα και ο πιο λυσσασμένος αντι-ΑΚΕΛικός οφείλει να παραδεχτεί πως το ΑΚΕΛ αποτελεί δύναμη που απευθύνεται στους εργαζόμενους. Επομένως, το ΑΚΕΛ θα υπερασπιστεί τα εργασιακά δικαιώματα. Συνακόλουθα η αποδυνάμωση ή απαξίωση του ΑΚΕΛ ισοδυναμεί με ευκολότερη προώθηση της πολιτικής του ΔΗΣΥ (επομένως της αστικής τάξης).

Με ποιο τρόπο θεωρεί ο ΑΚΕΛικός ότι επιτυγχάνεται αυτό; Δυστυχώς για τους δαιμόνιους ρεπόρτερ, εδώ θα τους απογοητεύσουμε. Ο αριστερός «συνωμοσιολόγος» δεν πιστεύει σε μυστικές συσκέψεις, ούτε πως οι εχθροί του ΑΚΕΛ μαζεύονται σε μυστικές επαύλεις όπου, μετά από παγανιστικές λειτουργίες, επιδίδονται σε όργια και σε άρτια αντι-ΑΚΕΛικες σχεδιασμένες συνωμοσίες.

Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Εάν ο αστός θεωρεί πως τον εξυπηρετεί το Χ κόμμα θα το στηρίξει εκλογικά και μετεκλογικά. Ομοίως θα πράξει και ο αστός καναλάρχης. Είναι αρκετό σε αυτό τον πόλεμο να τοποθετηθούν τα κατάλληλα άτομα στα κατάλληλα πόστα. Δίνεις για παράδειγμα στον πρώην εχθρό σου (αλλά εξίσου αντι-ακελικό) μια θέση στη νομική υπηρεσία και αυτός κάνει τη δουλειά του. Με ή χωρίς τις οδηγίες σου. Ο κατηγορούμενος (Λίλλης) κάνει συμφωνία να βγει μάρτυρας κατηγορίας και λέει όσα θέλουν όλοι να πει και ακόμη παραπάνω («το ΑΚΕΛ με έκανε να παρανομήσω, εγώ δεν..»). Ορίζεις παράνομη επιτροπή για την οικονομία στην οποία, όποιος δεν τα πολύ-λέει όπως πρέπει παραιτείται και η οποία στο τέλος σου βγάζει πόρισμα κομμένο ραμμένο στα γούστα σου. Τονώνεις στην κατάλληλη ευκαιρία τον αντι-ακελισμό ως τάση στην κοινωνία, γίνεται προϊόν κατανάλωσης σε καιρούς στους οποίους ο λαός ζητά εξηγήσεις και οι δημοσιογράφοι ανταγωνίζονται ποιος θα πουλήσει περισσότερο. Τι έχουν να χάσουν; Στο τέλος της μέρας μπορεί να προσληφθούν και αυτοί στο Προεδρικό. Αν όχι, πάλι κερδισμένοι θα βγουν. Τέτοιες υπηρεσίες δεν πάνε χαμένες! Δημοφιλές το προϊόν. Ε και ίσως κάποιος από αυτούς που τους φιλούν τις ποδιές θα τους θυμηθεί. Βάζεις 4-5 δημοσιογράφους στο Προεδρικό να διοχετεύουν τις «καλές» ειδήσεις στους πρώην συναδελφικούς τους κύκλους και έκλεισες. Και να μην ξεχνάμε, αν ο νεοναζισμός (το καλύτερα παιδιά. Μάλαμα!) πουλά θα τον προβάλουμε για όσο μας εξυπηρετεί.

Από εκεί και πέρα τα πράγματα δουλεύουν από μόνα τους. Ρολόι. Με ένα ποτηράκι ουίσκι στο χέρι πετάς και ένα: «Εντάξει παιδιά ψυχραιμία, ενότητα, συναίνεση» και κάνοντας την πάπια αμολάς τα σκυλιά. Τι να φοβηθεί ο ΔΗΣΥ και η τάξη του; Στα μουλωχτά περνούν τροϊκανά νομοσχέδια, φτωχοποίηση του λαού, συμπέθεροι με λεφτά στο εξωτερικό, χαράτσι στην κατοικία, ξεπούλημα ημικρατικών… α ναι και η ΝΑΤΟποίηση του Κυπριακού. Έ, και άμα στριμωχτείς με κανένα κούρεμα καταθέσεων και καμιά δέσμευση που τελικά αποδεσμεύτηκε, βροντοφωνάζεις: «μα το ΑΚΕΛ… έτσι!! και αλλιώς!!». «Στην πυρά! Στην πυρά!» απαντά ο δημοσιογραφικός κόσμος και εσύ καθάρισες.

Αυτά λοιπόν σκέφτεται ο ΑΚΕΛικός νους. Μα ακόμη δεν ακούσατε το πιο τρελό, το πιο καταδικαστέο, το πιο επαίσχυντο: Δεν λυγίζουν λένε! 90 χρόνια τώρα τους κυνηγάνε λένε, τους φυλάκισαν, τους δολοφόνησαν, τους εξόρισαν, Τούρκους τους ανέβασαν, ελληνόφωνους σλάβους τους κατέβασαν, αυτοί λένε δεν λύγισαν. Λένε πως άμα χρειάστηκε και αυτοκριτική έκαναν, πως και πρωτοκλασάτα στελέχη, ακόμα και Γενικό Γραμματέα διέγραψαν, αλλά ποτέ τους δεν ζήτησαν συγχωροχάρτι από τους αστούς και τον καπιταλισμό. Μέχρι και τον τελευταίο ΑΚΕΛικό, λένε, θα αγωνίζονται με κάθε μέσο, για τον εργάτη, το λαό, την Κύπρο. Τιμή τους και καμάρι τους να είναι γέννημα θρέμμα του εργαζόμενου λαού, του ΑΚΕΛ, λένε!

Πρόεδρος ΠΟΔΝ (WFDY)

Μέλος Κ.Σ. ΕΔΟΝ

Διαβάστε Επίσης