Tου Νεόφυτου ΠΑΠΑΛΑΖΑΡΟΥ
Η ανεργία στην Κύπρο αλλά και σε χώρες της Ευρώπης έχει φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ. Θυμάμαι που πριν μερικά χρόνια γράφαμε πως η μεγαλύτερη μάστιγα των νέων της χώρας μας είναι τα ναρκωτικά. Τώρα, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ανεργία. Όχι, πως τα ναρκωτικά είναι σε δεύτερη μοίρα, αλλά όταν ακούς ότι η ανεργία έχει ακουμπήσει στην Κύπρο τις 70.000 συνανθρώπους μας, τότε καταλαβαίνεις σε ποιό … κόσμο ζούμε. Γύρω στο 15% από αυτές τις 70.000, είναι νέοι μέχρι 25 χρόνων. Παιδιά με όνειρα, όρεξη, γνώσεις… Κάποιοι αισθάνονται άχρηστοι … αισθάνονται αδικημένοι … Η πίκρα είναι διάχυτη σε αυτούς τους νέους ανθρώπους.
Συγκλονιστικά, βέβαια, είναι και τα στοιχεία και για ανθρώπους οικογενειάρχες. Σε αυτές τις χιλιάδες των ανέργων, περιλαμβάνονται σε ένα σπίτι και οι δύο γονείς. Γράφτηκε, ήδη, πως υπάρχουν οικογένειες που σταμάτησαν τα παιδιά τους από τα πανεπιστήμια, αφού δεν είχαν λεφτά για να πληρώνουν τις σπουδές τους.
Διάβαζα πρόσφατα στην ελληνική εφημερίδα, «Το Βήμα», ότι υπάρχουν 5,6 εκ. νέοι άνεργοι στην Ευρώπη, ενώ όσοι εργάζονται δεν πληρώνονται καλά. Σε ένα υπότιτλο της ίδιας εφημερίδας σημειώνεται, «Οι ειδικοί προειδοποιούν: Η χαμένη γενιά που διευρύνεται σε όγκο, ενώ συγχρόνως περιορίζονται οι προοπτικές της, μπορεί να οδηγήσει κοινωνική αναταραχή».
Αλήθεια, όταν ένας άνθρωπος δεν έχει να φάει, δεν έχει στην τσέπη δύο ευρώ για να πιει ένα καφέ, τί θα κάνει; Όταν ο νέος είναι ώρες ατέλειωτες στο σπίτι και αδρανής, μπορεί να γνωρίζει κάποιος πώς θα αντιδράσει;
Και εύλογα τίθεται το ερώτημα: Για πόσο ακόμα θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση;
Είναι πολλοί οι μορφωμένοι και απελπισμένοι. Τα 5,6 εκ. νέοι που είναι άνεργοι στην Ευρώπη, αλλά και όλοι όσοι εργάζονται σε κακοπληρωμένες δουλειές, ανασφάλιστοι ή εργάζονται με μερική απασχόληση, αποτελούν – κατά τους ειδικούς – μια «χαμένη γενιά». Στην Ελλάδα, το ποσοστό των ανέργων κάτω των 25 χρόνων φτάνει το ιλιγγιώδες 62,5% (και σε ορισμένες περιοχές της χώρας εκτιμάται ότι είναι 75%!), ενώ στην Ισπανία φτάνει το 56%. Η χαμένη αυτή γενιά είναι παγιδευμένη σε ένα φαύλο-κύκλο φτώχειας και αποκλεισμού.
Οι προοπτικές για ανάπτυξη είναι απογοητευτικές, προειδοποιούν οι ειδικοί. Αυτό σημαίνει ότι η απελπισία θα αυξάνεται και η «χαμένη γενιά» θα διογκώνεται. Στην Κύπρο δε είναι ζοφερό το σκηνικό για τους τομείς του Εμπορίου και των Κατασκευών, καθώς συγκεντρώνουν τους μεγαλύτερους αριθμούς εγγεγραμμένων ανέργων. Όπως σημειώνει η ίδια εφημερίδα, οι επιπτώσεις είναι εμφανείς. Στην Ελλάδα υπάρχει η άνοδος της «Χρυσής Αυγής», στη Σουηδία θυμίζουμε τις πρόσφατες ταραχές (που αποδόθηκαν εν μέρει στην έλλειψη προοπτικών της νέα γενιάς για εύρεση εργασίας) … Κοντά σε αυτά, μας συγκλονίζει και η αναφορά του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας που έγινε πριν λίγο καιρό στη Γενεύη ότι, περίπου 10,5 εκ. παιδιά σε όλο τον κόσμο αναγκάζονται να εργαστούν στην πιο τρυφερή τους ηλικίας ως παραπαίδια σε οικογένειες. Ο διεθνής αυτός Οργανισμός παραθέτει μάλιστα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία η πλειοψηφία των εργαζόμενων παιδιών, περίπου 6,5 εκ., είναι ηλικίας 5-14 χρόνων, ενώ από αυτά πάνω από 71% είναι κορίτσια, τα οποία είναι και τα πλέον απροστάτευτα.
Η ανεργία δε χτυπιέται με αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Χτυπιέται με την πάταξη της ασυδοσίας και της εκμετάλλευσης του εργαζόμενου, ώστε να μην υπάρχει πρόσφορο έδαφος για εκείνους που θέλουν να μεγεθύνουν τα κέρδη τους εκμεταλλευόμενοι την ανεργία και να συμπιεστούν και άλλο οι μισθοί. Η ανεργία χτυπιέται με την ανάπτυξη και η κυπριακή κυβέρνηση οφείλει να πάρει μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ και ο ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να συνδράμει από τη δική του πλευρά, αντί να εκμεταλλεύεται για δικό του όφελος την κατάσταση.
Είναι δυστυχώς πολλές φορές που διαπιστώνουμε πως και η ίδια η κυπριακή κυβέρνηση αποτελεί σήμερα κακό παράδειγμα εργοδότη. Η απόφαση για αγορά υπηρεσιών από καθηγητές που θα διδάσκουν στα βραδινά εκπαιδευτικά ιδρύματα με αποτέλεσμα την απώλεια 2,500 θέσεων εργασίας, όπως και το κλείσιμο κερδοφόρων Ημικρατικών Οργανισμών, π.χ. CYTA, ΑΗΚ και Αρχή Λιμένων, τί άλλο σημαίνει και πού μας παραπέμπει;
Χρειάζεται, λοιπόν, αναχαίτιση της ανεργίας, με ουσιαστικά μέτρα που θα βοηθήσουν την απασχόληση. Τα λόγια είναι πλέον περιττά… Οι 70.000 των ανέργων περιμένουν έργα για να δουν μια καλύτερη ημέρα …
