Άρθρο του Γενικού Γραμματέα της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού
Οι δραματικές εξελίξεις που βιώνει σήμερα ο κυπριακός λαός είναι μέρος όσων βιώνουν και των όσων θα υποστούν οι εργαζόμενοι σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι αποτέλεσμα των ίδιων πολιτικών που ισοπεδώνουν τις κοινωνίες, το βιοτικό επίπεδο, τις λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα, τα όνειρα και τις προσδοκίες για εκατομμύρια εργαζόμενους και νέους, απ’ άκρη ως άκρη της Ευρώπης.
Οι εκτιμήσεις και οι προειδοποιήσεις του ΑΚΕΛ για τις πολιτικές που ακολουθούν οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δυστυχώς επαληθεύτηκαν. Ας κατανοήσουν όλοι ότι δεν είναι ιδεολογική αγκύλωση να λέμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως λειτουργεί σήμερα, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των τραπεζών. Ότι το κεφάλαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιτίθεται στα δικαιώματα όλων των χωρών και ότι ταυτόχρονα οι μεγάλες χώρες της Ένωσης, με ηγέτιδα τη Γερμανία, επιτίθενται στα μικρά κράτη. Ας κατανοήσουνε όλοι ότι είναι απαίτηση των καιρών και των λαών: Η δημιουργία μιας Ευρώπης της δημοκρατίας, της προόδου και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Της Ευρώπης των Λαών.
Δεν αρκεί σήμερα (που είναι άλλωστε και πολύ αργά) να δηλώνεται η δυσφορία για τη συμπεριφορά των λεγόμενων εταίρων απέναντι στην Κύπρο. Οι αποφάσεις του Eurogroup για την Χώρα μας δεν μπορούν να ειδωθούν ξεχωριστά από την εισβολή του ΔΝΤ στην ευρωζώνη, τη δημιουργία της Τρόικας και την επιβολή των Μνημονίων σε Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία, Πορτογαλία και σύντομα και σε άλλες χώρες. Τα τελευταία χρόνια, έχουν παρθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση σειρά από αποφάσεις οικονομικού χαρακτήρα οι οποίες καθώς θα μπαίνουν σε πλήρη εφαρμογή θα πάρουν τη μορφή αντιλαϊκής χιονοστιβάδας. Το Νέο Πλαίσιο Οικονομικής Διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σηματοδοτεί ένα κοσμοϊστορικό πισωγύρισμα των ευρωπαϊκών κοινωνιών και του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η Συνθήκη της Λισαβόνας που τέθηκε σε εφαρμογή το 2009 και το Νέο Πλαίσιο Οικονομικής Διακυβέρνησης που διαμορφώνεται μέσα από τη Διακυβερνητική Συνθήκη του 2012 για τη Σταθερότητα, το Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση, το Σύμφωνο EuroPlus που επέβαλαν Γερμανία και Γαλλία τον Μάρτη του 2011, το «Εξαπλό Πακέτο νομοθετικών πράξεων» που εφαρμόζεται από τον Δεκέμβρη του 2011, το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο και το «Διπλό Πακέτο Νομοθετικών Πράξεων» που αναμένεται να εγκριθεί σύντομα, έχουν συγκεντρώσει την εξουσία για τις οικονομικές αποφάσεις στα ισχυρά κέντρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα περιθώρια των κρατών-μελών να ασκήσουν δική τους οικονομική και κοινωνική πολιτική εκμηδενίστηκαν. Οι προϋπολογισμοί των κρατών-μελών τίθενται υπό τον έλεγχο και την έγκριση όχι μόνο των κοινοτικών οργάνων αλλά και των άλλων κρατών-μελών, δηλαδή των 2-3 ισχυρών κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ολοκληρώνεται έτσι, με δραματικό τρόπο για τους λαούς, η εκ βάθρων ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, της κοινωνικής ασφάλισης και της κοινωνικής πολιτικής. Tο ΑΚΕΛ ήταν το μόνο κόμμα της Κύπρου που και στη Βουλή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντιτάχθηκε στην ψήφιση όλων αυτών των μέτρων.
Σήμερα, προωθείται η λεγόμενη Τραπεζική Ένωση με την οποία καθορίζονται οι όροι λειτουργίας, αναδιάρθρωσης – διάλυσης των τραπεζών, απευθείας από την ΕΚΤ και τις εθνικές Κεντρικές Τράπεζες. Πρόκειται για το μοχλό που θα σπρώξει τις πιο αδύνατες τράπεζες κάτω από τον έλεγχο των μεγάλων τραπεζικών μονοπωλίων. Παράλληλα, η υπαγωγή του Συνεργατισμού εξ ολοκλήρου κάτω από το πλαίσιο της Τραπεζικής Ένωσης θα θέσει το Συνεργατικό κίνημα στην ίδια μοίρα με τις υπόλοιπες τράπεζες, με ό,τι αυτό σημαίνει για την ύπαρξη και τον κοινωνικό του ρόλο. Πρόκειται για γιγαντιαίων διαστάσεων συγκεντροποίηση τραπεζικού κεφαλαίου προς όφελος των ισχυρών, κατά κύριο λόγο, δηλαδή, των γερμανικών μονοπωλίων. Το ΑΚΕΛ προειδοποιεί ότι η εφαρμογή της Τραπεζικής Ένωσης θα έχει περαιτέρω ολέθριες συνέπειες για την Κύπρο. Καλούμε την κυβέρνηση Αναστασιάδη –ιδιαίτερα τώρα που έχει νωπές εμπειρίες- να διαχωρίσει τη θέση της από όσα προωθούνται.
