Tου Μάριου ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Εμπαιγμός και κοροϊδία και τίποτα λιγότερο αποτελεί για τους μικρούς και τους μικρομεσαίους η νέα αναβολή στην ψήφιση της νομοθεσίας για τη μείωση των ενοικίων.
Κατά παράβαση του Κανονισμού της Βουλής που λέει πως δεν μπορεί να δοθεί πέραν της μίας εβδομάδας αναβολή οι βουλευτές του ΔΗΣΥ και του ΔΗΚΟ συνεπικουρούμενοι από τους κύριους κύριους Κουλία και Κουτσού ψήφισαν το θέμα να επανέλθει τον Σεπτέμβριο.
Η σχετική πρόταση Νόμου κατατέθηκε από το ΑΚΕΛ τον Μάρτιο, δηλαδή πριν τρεις και βάλε μήνες, έτυχε μέχρι στιγμής τρεις τροπολογίες, διασφάλισε τους συνειδητούς ιδιοκτήτες που προχώρησαν από μόνοι τους σε μειώσεις με τον συμψηφισμό των τελευταίων μηνών και ήρθαν πίσω στη Βουλή να την στείλουν και πάλι παρακάτω.
Δυστυχώς κάποιοι κύριοι βουλευτάδες κάνανε τη Βουλή να μοιάζει μικρομάγαζο, και δεν είναι ούτε καν σε γωνία. Συμπεριφέρονται ωσάν να είναι Βασιλιάδες σε Παλάτι, ενώ είναι, πολύ απλά, ψιλικατζήδες της δεκάρας. Βλέπετε φρόντισαν οι ίδιοι προηγουμένως και κατέφεραν με μαεστρία να ευτελίσουν πλήρως το θεσμό και να μετατρέψουν τη Βουλή σε Αγορά συμφερόντων και μικροεξυπηρετήσεων.
Επιχείρημα της αναβολής όπως ισχυρίστηκαν οι «μάγειρές» της, η «ενδεχόμενη μείωση» της αξίας των ακινήτων και η «πιθανή» δημιουργία πίεσης στις τράπεζες που με αυτά τα δεδομένα θα χρειαστεί η αύξηση των κεφαλαίων που θα απαιτηθούν για ανακεφαλαιοποίησή τους. Κρατήστε δύο λέξεις γιατί έχουν τεράστια σημασία. «Ενδεχόμενη και πιθανή».
Από πότε σε τούτο τον τόπο πολιτευόμαστε στη βάση του ενδεχόμενου και του πιθανού; Μόνο όταν κατά το δοκούν θέλουμε να εξυπηρετήσουμε κάποιους εκμεταλλευόμενοι τις πρόσκαιρες πλειοψηφίες που μπορεί να έχουμε στη Βουλή. Πρόσκαιρες γιατί δεν πρόκειται να πάει μακρυά η βαλίστα θα το δείτε.
Τα πιο πάνω επιχειρήματα όμως καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος αφού ούτε καν η επιστολή του συνδέσμου Τραπεζών προς τον Πρόεδρο της Βουλής δεν αφήνει περιθώριο να υιοθετηθούν οι τάχατες ανησυχίες. Κι όμως πέρασε τέταρτη αναβολή και μάλιστα για δύο και πλέον μήνες αγνοώντας και πρακτικές και Κανονισμούς.
Αν αυτό δεν αποτελεί εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων των ιδιοκτητών, των μεγάλων και ισχυρών, μεταξύ των οποίων και κρατικών αξιωματούχων, τότε που στοχεύει;
Ο κόσμος εκ νέου σφυρίζει αδιάφορα και καταναλώνει αβίαστα ότι του σερβίρεται στα Μέσα Ενημέρωσης. Ως πότε όμως;
