Διερωτόμαστε αν έγινε αντιληπτό τι σημαίνει μνημόνιο και ποιες είναι οι συνέπειες του. Διότι δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η επιμονή ορισμένων να παρουσιάζουν το μνημόνιο ως μια συμφωνία, η οποία λίγο πολύ δημιούργησε μια πολύ δύσκολη κατάσταση αυτή την χρονική περίοδο στην Κύπρο, αλλά με την εφαρμογή της το επόμενο διάστημα πρόκειται να επανέρθουμε στους κανονικούς ρυθμούς οικονομικής δραστηριότητας. Είναι απορίας άξιο από πού πηγάζει αυτή η αισιοδοξία και πως τεκμηριώνεται.
Τα δεδομένα είναι πολύ ξεκάθαρα. Η εκτιμώμενη ύφεση με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα επόμενα δύο χρόνια θα είναι 8,7% για το 2013 και 3,9% για το 2014. Αυτό σημαίνει βαθιά ύφεση, σημαίνει ακόμα περισσότερες θυσίες για τους πολίτες που θα δουν τους μισθούς τους να μειώνονται ακόμα περισσότερο, σημαίνει ραγδαία άνοδο της ανεργίας, σημαίνει μείωση της αγοραστικής τους δύναμης και γενικότερα κάθετη μείωση του βιοτικού τους επιπέδου. Το κυριότερο όμως είναι ότι όπου εφαρμόστηκε μνημόνιο, τα πρώτα μέτρα έφεραν και νέα μέτρα, απαιτήθηκαν και άλλες περικοπές αφού μέχρι σήμερα για όποια θυσία απαιτηθεί θα μπαίνει πάντα το δίλλημα υποταγή ή χρεοκοπία.
Είναι για αυτό που με αφορμή τα όσα γράφονται για την μελέτη που κατέθεσε το ΑΚΕΛ για δημόσιο διάλογο και ιδιαίτερα για το θέμα των εισαγωγών μου γεννιούνται οι εξής απορίες: Πώς αλήθεια θα στηρίξει η Κυπριακή οικονομία τις εισαγωγές της, με αυτά τα οικονομικά μεγέθη εντός μνημονίου; Πως δηλαδή η μειωμένη αγοραστική δύναμη, οι μειωμένοι μισθοί που θα έχουν τα κυπριακά νοικοκυριά θα συνεχίσει να καταναλώνει ότι κατανάλωνε προηγουμένως;
Αλλά ακόμα και αν με κάποιο τρόπο στηριζόταν η κατανάλωση, με ποιους χρηματοδοτικούς πόρους θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τα ελλείμματα μεταξύ των εξαγωγών και των εισαγωγών μας; Διότι αν κατά το παρελθόν το τραπεζικό σύστημα είχε τη δυνατότητα να αντλεί κεφάλαια και καταθέσεις από το εξωτερικό και να δανείζει για να γίνονται εισαγωγές, σήμερα όχι μόνο αυτή η τάση έχει μειωθεί αλλά με τις αποφάσεις του τελευταίου διαστήματος ο τραπεζικός τομέας έχει μειωθεί σχεδόν στο μισό. Υπάρχει εντός του μνημονίου προοπτική ανάπτυξης;
Για αυτό το λόγο το ΑΚΕΛ προτείνει απεγκλωβισμό από το Μνημόνιο, γιατί οι πολιτικές και οι δεσμεύσεις που επιβάλλει η Τρόικα μέσα από αυτό δεν παρέχουν καμία διέξοδο στην Κύπρο, δεν επιλύουν κανένα πρόβλημα αλλά προκαλούν καταστροφή στην οικονομία. Και όχι μόνο αυτό! Οι δεσμεύσεις που επιβάλλονται από το Μνημόνιο είναι τόσο μεγάλες, που κουτσουρεύουν την κυριαρχία της χώρας μας. Οι αποφάσεις του Γιούρογκρουπ έχουν καταστήσει φανερό ότι οι στοχεύσεις σε βάρος της Κύπρου είναι πρωτίστως πολιτικές και εκτείνονται μέχρι τη διαχείριση του φυσικού αερίου και το κλείσιμο του Κυπριακού. Αναλύοντας τις προοπτικές από την εφαρμογή του Μνημονίου εκτιμούμε ότι στην πορεία και καθώς θα γίνεται κάθε φορά νέα αξιολόγηση θα απαιτείται η λήψη πιο επαχθών μέτρων από τα προηγούμενα.
Σταύρου Ευαγόρου,
Αναπληρωτή Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΑΚΕΛ
