Της Αντιγόνης ΚΟΥΝΟΥΠΗ
21ος αιώνας, έτος 2013. Εποχή κατά την οποία η ‘’δημοκρατική”, ‘πολιτισμένη’ και ‘’σύγχρονη’’ Ευρώπη, βρίσκεται στην κρισιμότερη ίσως καμπή της ιστορίας της. Η δήθεν ‘Ευρώπη των λαών, της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και της ισότητας’, μετατράπηκε σε μια Ευρώπη των εκβιασμών, της απανθρωπιάς, της άνισης αντιμετώπισης των αδύναμων χωρών και της ακόρεστης δίψας για όλο και μεγαλύτερα οικονομικά κέρδη. Ο μύθος της συνεργασίας και της φιλίας μεταξύ των λαών, καταρρίπτεται από τους ίδιους τους πρωτεργάτες και συνεχιστές των ιδεών αυτών. Που μας οδηγεί αυτή η απογοητευτική κατάρριψη του μύθου;
Έκπτωση ηθικών αξιών. Αυτή είναι η καταλληλότερη, γεμάτη νόημα αλλά ταυτόχρονα απλούστατη φράση που περιγράφει την σύγχρονη εποχή. Ο άνθρωπος του 21ου αιώνα, έχασε τις αξίες και τα ιδανικά που για χρόνια πολέμαγε να κατακτήσει. Η αξία και η έννοια της δημοκρατίας και της ελευθερίας έχουν όχι απλά αλλοιωθεί και παρερμηνευτεί, αλλά οι δήθεν εκπροσώποι τους – οι κυβερνώντες των χωρών- τις καταπατούν καθημερινά ανενόχλητοι! Είναι αδιανόητο την στιγμή που αυτοί οι ‘κύριοι΄ έχουν καθήκον να σέβονται πρώτοι τις αρχές της ελευθερίας και της δημοκρατίας, να αποφασίζουν για την τύχη των χωρών δικτατορικά και φασιστικά! Είμαστε όλοι μάρτυρες του ανελέητου σκληρού και απάνθρωπου οικονομικού αλλά και ψυχολογικού πολέμου που δεχέται το νησί μας από τους Ευρωπαίους ‘εταίρους’ μας. Που πήγαν τα ευρωπαϊκά τους ιδανικά; Οι λέξεις ηθική, αξιοπρέπεια, σεβασμός και ανθρωπιά έχουν εκλείψει άρδην από το λεξιλόγιο σας κύριοι.
Η επιβολή όλο και πιο επαχθών μέτρων λιτότητας στην μικρή μας πατρίδα – με τη συναίνεση βέβαια και της κυβέρνησης μας – είναι αποτέλεσμα αυτής της έκπτωσης ηθικών αξιών. Και είναι εδώ που έρχεται το εύλογο ερώτημα: μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση αυτή ως η νέα γενιά; Και αν ναι πώς;
Ειδικότερα, ως νέοι που ανήκουμε στην μαχητικότερη οργάνωση της Κύπρου, στην παράταξη της Αριστεράς, όχι απλά μπορούμε να βελτιώσουμε την παρούσα κατάσταση, αλλά είναι και καθήκον μας να συστρατεύσουμε όλους τους δημοκρατικούς νέους που δεν θέλουν να παραμείνουν παθητικοί δέχτες των όσων συμβαίνουν. Διαδηλώσεις, συλλογές υπογραφών, ψηφίσματα αποτελούν μερικούς από τους αγώνες που δίναμε διαχρονικά και θα συνεχίσουμε να δίνουμε όπως μόνο εμείς ξέρουμε. Πάντα στους δρόμους ολάκερα μερόνυχτα. Οφείλουμε στην πατρίδα μας, στους εαυτούς μας, στο μέλλον μας και στο μέλλον των παιδιών μας, να μην εγκαταλείψουμε τον αγώνα, να μαζικοποιούμε συνεχώς τις γραμμές μας! Οι κυβερνώντες οφείλουν να μας φοβούνται, και όχι εμείς αυτούς! Μέσα στα σχολεία οφείλουμε να αφυπνούμε συνειδήσεις, να κοιτάμε στα μάτια τον συμμαθητή μας που δεν έχει χρήματα ούτε για φαγητό, την απαραίτητη αυτή ανάγκη για να ζήσει!-αλοίμονο που καταντήσαμε- και να του εξηγούμε ποιος ευθύνεται για την κατάσταση που βρίσκεται την δεδομένη στιγμή. Να τον καλούμε στον αγώνα μαζί μας για να κερδίσουμε το ‘αυτονόητο’ αγαθό : ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΖΩΗ.
Πιστεύουμε στη δύναμη των νέων. Πιστεύουμε στο πείσμα και την όρεξη για ζωή που έχουν. Πιστεύουμε και αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο μέλλον. Δεν θα αφήσουμε κανένα να καταστρέψει τα όνειρα μιας ζωής. Γι’ αυτό και καλώ ΟΛΟΥΣ τους νέους, ανεξαιρέτως ιδεολογίας, θρησκείας, ιθαγένειας και οτιδήποτε άλλο μπορεί φαινομενικά να μας χωρίζει, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας κάτω από το ισχυρότερο κοινό μας στοιχείο : ΑΝΘΡΩΠΙΑ. Αξία που δυστυχώς ζητείται απεγνωσμένα. ΜΑΖΙ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ! ΕΜΠΡΟΣ!
