Αναφερόμενος στο θέμα της πώλησης του χρυσού της Κεντρικής Τράπεζας ο κ. Ομήρου χαρακτήρισε αδιανόητο ακόμη και να υπάρχει σκέψη για κάτι τέτοιο.
Όταν είπε, το 1974 μετά τις τρομακτικές συνέπειες της τουρκικής εισβολής διαφυλάχτηκε ο χρυσός της κεντρικής τράπεζας και δήλωσε πως «θα ήταν άσοφο αλλά και εξόχως συμβολικά αρνητικό» να πωληθεί ο χρυσός της Κεντρικής Τράπεζας.
Τα αποθέματα χρυσού, ανέφερε ο κ. Ομήρου, σε κάθε χώρα εκφράζουν ένα ισχυρό συμβολισμό που συναρτάται και συνδέεται με την κυριαρχία της κάθε χώρας, αλλά και με τη δυνατότητα της κάτω από συνθήκες άκρως επικίνδυνες για μια χώρα όπως για παράδειγμα πολεμικές συνθήκες, να χρησιμοποιείται για την προστασία της χώρας.
Καταλήγοντας, ο κ. Ομήρου εκτίμησε πως δεν συντρέχουν αυτές οι προϋποθέσεις και τάχθηκε εναντίον μιας τέτοιας ενέργειας.
