Του Χρυστόστομου ΠΑΝΑΓΗ
Στις 24 Μαρτίου 1933 το γερμανικό Ράιχσταγκ υπερψηφίζει τον λεγόμενο «εξουσιοδοτικό νόμο» με τον οποίο παραδίδονται τέτοιες υπερεξουσίες στον Χίτλερ και το «Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα» που καθιστούν πλέον τη Γερμανία σε μια στυγνή ναζιστική δικτατορία. Την ίδια στιγμή δημιουργούνται στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλη τη χώρα, με ένα από τα πρώτα παραδείγματα το Νταχάου, έχοντας απόλυτο στόχο την εξόντωση οποιουδήποτε αντιφρονούντα. Η Γερμανία και ο ολόκληρος κόσμος βρίσκονται μπροστά στο θλιβερότερο κεφάλαιο της ιστόριας τους. Το Σεπτέμβριο του 1939 στο όνομα ενός 4ου Ράιχ αρχίζει και επίσημα ένας δέυτερος παγκόσμιος πόλεμος. Οι Ναζί στα επόμενα χρόνια θα σύρουν στον όλεθρο ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και τον κόσμο, θα δολοφονήσουν εκατομμύρια Εβραίους σε αυτοσχέδιους θαλάμους αερίων, θα εκτελέσουν, θα σπείρουν τον τρόμο και το θάνατο.
Στην Ελλάδα αφού την καταβάλουν και την υποδουλώσουν θα την εξαναγκάσουν σε μια τριπλή κατοχή και θα την οδηγήσουνε σε μια άνευ προηγουμένου καταστροφή. Στη Καισαριανή και στην Κοκκινιά, στα Καλάβρυτα και το Δίστομο τα γερμανικά πολυβόλα θα βάψουν με αίμα το ελληνικό χώμα. Ταυτόχρονα οι Ναζί δεν θα διστάσουν να οδηγήσουν τη χώρα σε ένα φονικό λιμό αναγκάζοντας χιλιάδες Έλληνες να πεθάνουν απο την πείνα. Η σβάστιγκα κυμμάτιζε στην Ακρόπολη για τρία περίπου χρόνια, ήταν τα πιο μαρτυρικά χρόνια για τον Ελληνικό λαό.
Στις 17 Ιουνίου 2012 γύρω στις 425 χιλιάδες Έλληνες θα ψηφίσουν τους πολιτικούς απογόνους του Χίτλερ, τους υμνητές του ναζισμού και των γερμανοτσολιάδων, το κόμμα της Χρυσής Αυγής και θα την στείλουν στα έδρανα του ελληνικού κοινοβουλίου. Στις τελευταίες μάλιστα δημοσκοπήσεις η Χρυσή Αυγή παρουσιάζεται σαν τρίτο κόμμα με διψήφιο ποσοστό. Την ίδια ώρα στην Αθήνα και σε άλλες περιοχές έχει αρχίσει ήδη να δημιουργείται ένα κλίμα τρομοκρατίας. Οι χρυσαυγίτες με τα δικά τους τάγματα εφόδου ξυλοκοπούν ανελέητα μετανάστες και πολιτικούς αντιπάλους. Δεν είναι όμως μόνο στην Ελλάδα που παρατηρούνται τέτοιες ανησυχητικές εξελίξεις. Σε ολόκληρη την Ευρώπη παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μια άνοδος εθνικιστικών και φασιστικών κομμάτων. Άλλο ένα παράδειγμα αποτελεί το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία που με την υποψήφια του Μαρίν Λεπέν κατέλαβε ποσοσό 17,9% στις προεδρικές εκλογές του 2012. Στην Κύπρο στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές σχεδόν 4 χιλιάδες προτίμησαν να υποστηρίξουν το αδελφό κόμμα της Χρυσής Αυγής, το ΕΛΑΜ.
Τα φαινόμενα ανόδου του φασισμού δεν είναι καθόλου τυχαία, όπως δεν είναι τυχαίο το κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο στο οποίο παρουσιάζονται. Το καπιταλιστικό σύστημα ξέρει πολύ καλά πότε θα αμολύσει τα μαντρόσκυλα του για να σιγουρέψει την εξουσία του και να σφίξει όλο και περισσότερο την τανάλια γύρω από τον εργαζόμενο λαό. Όταν αναλάμβανε την εξουσία ο Χίτλερ στα 1933 δεν άλλαζε τίποτα σε ότι αφορά την πραγματική εξουσία στη Γερμανία αλλά αντίθετα εξασφαλίζονταν ακόμα καλύτερα τα κέρδη των μονοπολίων και της πλουτοκρατίας εις βάρος του Γερμανικού λαού. Το ναζιστικό καθεστώς ήταν τόσο αντιδραστικό που κάθε μορφής αντίδραση είχε εξουδετερωθεί. Με την ίδια λογική και σήμερα μέσα σε μια τόσο βαθιά συστημική κρίση το σύστημα δεν θα διστάσει να προωθήσει στην εξουσία φασιστικές δυνάμεις που θα διαλύσουν τα λαϊκά στρώματα και θα εξασφαλίσουν την περαιτέρω κερδοφορία της αστικής τάξης.
Ταυτόχρονα η δημαγωγία αυτών των κομμάτων διακατέχεται από τα ίδια εμετικά στοιχεία ανεξαρτήτως χρονολογίας. Στα 1933 εχθροί του λαού κατά τους Ναζί ήταν οι Εβραίοι και οι κομμουνιστές που μπήκαν αμέσως στο στόχαστρο, οι πρώτοι γιατί ευθύνονταν τάχα για την οικονομική κατάσταση της χώρας και την ανεργία και οι δεύτεροι γιατί απλούστατα αποτελούσαν την μόνη απειλή για την καπιταλιστική εξουσία. Το 2012 η Χρυση Αυγή, το ΕΛΑΜ, το Εθνικό Μέτωπο με τη δημαγωγία τους αντί των Εβραίων στοχοποιούν τους μετανάστες για να ικανοποιήσουν τα αυτιά των λαϊκών τρωμάτων και να αυξήσουν τα ποσοστά τους.
Την ίδια ώρα τα ΜΜΕ και τα κόμματα της αστικής τάξης (βλέπε ΔΗΣΥ) εμφανίζονται να κατηγορούν με επιφυλακτικότητα το φασισμό ενώ στην πραγματικότητα τον υποθάλπτουν και τον ανέχονται. Ξέρουν πολύ καλά πως πρέπει να τον ταίσουν καλά ώστε να είναι έτοιμος όταν τον χρειαστούν αφού τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας απειλούνται. Άλλωστε η ρητορεία κατά των Εβραίων και ο εθνικισμός δεν έλειπε από τα δεξιά κόμματα της Γερμανίας το 1933, όπως και τώρα δεν λείπει από τα δεξιά κόμματα η ρητορεία κατά των μεταναστών και οι εθνικιστικές κορώνες.
Είναι σε τέτοιες στιγμές που ο καθένας από εμάς πρέπει να επαγρυπνεί και να μην αφήσει τον εαυτό του να παραπλανηθεί από την αστική προπαγάνδα στην οποία εντάσσεται και η φασιστική δημαγωγία. Σε τούτες τις δύσκολες ώρες που περνά ο τόπος μας και ο λαός μας οφείλουμε σαν λαός να μην αποπροσανατολιζόμαστε και να φράξουμε μια και καλή φαινόμενα όπως το ΕΛΑΜ και η Χρυσή Αυγή. Αυτο θα γίνει μέσα από μια καλά οργανωμένη πάλη και αντίσταση και μέσα από ένα ταξικό αγώνα που θα τοποθετεί το ζήτημα οικονομική κρίση του καπιταλισμού στη σωστή του διάσταση. Ότι δηλαδή οι ίδιοι που με την αυξημένη ανάγκη τους για κερδοφορία μας οδήγησαν στην καταστροφή τώρα προσπαθούν να βγάλουν τα σπασμένα από την τζέπη και το μεροκάματο του εργαζόμενου.
Φασιστικά κόμματα όπως η Χρυση Αυγή και το ΕΛΑΜ δεν είναι τίποτε άλλο παρά εντολοδόχοι του καπιταλισμού, πιόνια του ίδιου συστήματος που καλλιεργεί τη φτώχια και τη μιζέρια. Η ενίσχυση αυτών των κομμάτων δεν οδηγεί σε λύσεις αλλά σε σκληρά αδιέξοδα βαμμένα με το αίμα του εργαζόμενου λαού. Αυτό μας διδάσκει άλλωστε και η ίδια ιστορία: οι νεκροί του Άουσβιτς , της Καισαριανής, οι νεκροί του Ιούλη του 1974. Η απάντηση μας σε τέτοια φαινόμενα δεν πρέπει να είναι άλλη παρά ένα ισχυρό λαϊκό μέτωπο ταξικά προσανατολισμένο που θα τσακίσει το φασισμό και θα τον στείλει για τα καλά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
