Tης Μαρίνας ΣΑΒΒΑ
Πράγματι, είναι τέχνη να μπορείς με λίγα να πεις πολλά. Μάλλον αυτό προσπάθησε να κάνει το επιτελείο του κ. Λιλλήκα με τις πινακίδες και τις έντυπες καταχωρήσεις που θέτουν στους ψηφοφόρους το εξής δίλημμα: Αναστασιάδης και Κάρογιαν ή Λιλλήκας και πολίτες;
Μήπως είναι το ζήτημα προσωπικό; Το ζήτημα είναι πολιτικό και το γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Λιλλήκας. Ο κ. Αναστασιάδης και ο κ. Κάρογιαν συμφώνησαν πάνω σε ένα πολιτικό κείμενο το οποίο διακηρύττει ο κ. Αναστασιάδης πως «θα τηρήσει μέχρι το τελευταίο ιώτα». Αν βέβαια κάποιος παρακολούθησε τον κ. Αναστασιάδη από την ημέρα της συμφωνίας με την ηγεσία του ΔΗΚΟ και εντεύθεν, τότε μπορεί να καταλάβει πως μάλλον εννοούσε κατά λέξη τη δέσμευση του. Τα τελευταία ιώτα ίσως τα τηρήσει. Για όλη την υπόλοιπη αλφαβήτα, ήδη έδωσε δείγμα γραφής.
Το 2012, συμφώνησε με το ΔΗΚΟ πως θα αποσύρει τις προτάσεις του Προέδρου Χριστόφια. Το 2009 όμως αυτός ο ίδιος άνθρωπος ήταν που έλεγε πως «όταν υπάρχουν επιστολές προκατόχων και θέσεις, αυτές παραμένουν στο τραπέζι».Το 2009 μιλούσε για διζωνική, δικοινοτική, ομοσπονδία. Τον Ιούλιο του 2010, ο κ. Αναστασιάδης μας έλεγε ότι «χρειάζεται μία αποκεντρωμένη, όπως την αποκαλούμε, ομοσπονδία..». Σήμερα, απλώς δεν αναφέρεται σε τίποτα από τα δύο. Ούτε σε διζωνική, ούτε σε δικοινοτική, σχεδόν ούτε σε ομοσπονδία. Το 2012 συμφώνησε με το ΔΗΚΟ πως δεν θα αποτελούν θέση του οι ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών, όμως λίγο αργότερα απαντούσε σε συνέντευξη και αναφερόμενος στην ΑΤΗΚ μίλησε για αποκρατικοποίηση. Συνεπώς, το ζήτημα δεν είναι προσωπικό, είναι πολιτικό. Αυτές είναι οι πολιτικές απόψεις του κ. Αναστασιάδη: η χαλαρή ομοσπονδία, οι ιδιωτικοποιήσεις, ο τορπιλισμός της κοινωνικής συνοχής.
Σε μια δημοσκόπηση που έγινε, όπου οι ερωτώμενοι έπρεπε να δώσουν αυθόρμητα τα χαρακτηριστικά κάθε υποψηφίου, η πλειοψηφία απάντησε για τον κ. Αναστασιάδη: νευρικός, οξύθυμος, επιθετικός, αναξιόπιστος, ψεύτης, υποκριτής, δεν έχει σταθερές απόψεις είναι εγωιστής και ισχυρογνώμονας. Λογικό δεν είναι; Αν εδώ και ένα χρόνο προσπαθεί να αποσπάσει πολιτική στήριξη από το άπαν σύμπαν από τον κ. Χρίστο Τριανταφυλλίδη και την κ. Ελένη Θεοχάρους, μέχρι τον κ. Κώστα Θεμιστοκλέους, τον κ. Χ. Πουργουρίδη, την κ. Καίτη Κληρίδη και τον κ. Κυριάκο Κενεβέζο και τον κ. Βασίλη Πάλμα λογικό και νεύρα θα έχει και οξύθυμος θα είναι και μοιραία θα αποδειχθεί αναξιόπιστος.
Αν όμως ο κ. Λιλλήκας θέλει να κρίνει ο ίδιος και ο κάθε ψηφοφόρος τον κ. Αναστασιάδη στη βάση των πολιτικών του θέσεων θα πρέπει να είναι έτοιμος και ο ίδιος να κριθεί για τις θέσεις του. Γιατί και ο κ. Λιλλήκας υποστήριξε τη λύση της χαλαρής ομοσπονδίας όπως έπραξε και ο κ. Αναστασιάδης. Γιατί και ο κ. Λιλλήκας υποστήριξε την αποκρατικοποίηση των Ημικρατικών Οργανισμών, όπως έπραξε και ο κ. Αναστασιάδης. Γιατί και ο κ. Λιλλήκας παίζει σήμερα το παιχνίδι άλλων, όπως και ο κ. Αναστασιάδης. Ο κ. Αναστασιάδης τάζει δεξιά και ακροδεξιά πως θα αποσύρει τις προτάσεις του Προέδρου Χριστόφια από το τραπέζι, κι ας είχε αποδεχθεί αυτός ο ίδιος παλαιότερα προτάσεις πραγματικά υποχωρητικές. Το γνωρίζουν όμως όλοι πως αν εκλεγεί δεν θα φέρει ενώπιον του λαού οτιδήποτε άλλο εκτός από μια λύση χαλαρής ομοσπονδίας. Αυτό δηλαδή που μόνο όσοι κατοικούν εκτός Κύπρου επιθυμούν για το Κυπριακό. Από τη μεριά του ο κ. Λιλλήκας καταγγέλλει τον κ. Ντάουνερ που διερωτήθηκε αν «η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία είναι η προσφερόμενη λύση ή κάτι άλλο, χωρίς πάντως να εξηγήσει το «κάτι άλλο», αλλά είναι πρώτος ο ίδιος που απλώνει το χέρι στον κάθε κ. Ντάουνερ για να εξαφανίσει την ομοσπονδία από το τραπέζι. Όχι για οποιοδήποτε άλλο λόγο, αλλά γιατί αυτή είναι θέση του.
Σε τελική ανάλυση, ο κ. Λιλλήκας, θα έπρεπε να θέτει το πολιτικό ερώτημα: Χαλαρή Ομοσπονδία και Καθαρό τραπέζι με κατάληξη στη διχοτόμηση σε συνδυασμό με ιδιωτικοποιήσεις και αποκρατικοποιήσεις ή Σοβαρότητα και συνέπεια σε διαχρονικές θέσεις και αρχές μαζί με υπεράσπιση του δημόσιου πλούτου; Η απάντηση είναι Σταύρος Μαλάς.
Αν όμως θέλει να γίνει ζήτημα προσώπων, τότε θα έπρεπε να είναι πιο ξεκάθαρος: Αναστασιάδης και Κάρογιαν ή Λιλλήκας και Κουτσού και Παπαφώτης και Κουλίας; Η απάντηση είναι Σταύρος Μαλάς.
