Για τα ρουσφέτια του Κάρογιαν ο συνοδοιπόρος του Ιωνάς Νικολάου θα ζητήσει: α)την παραίτηση Κάρογιαν; β)την αυτεπάγγελτη έρευνα από τον Γενικό Εισαγγελέα; γ)θα κάνει την… «πάπια»;

Του Χάρη ΧΑΡΗ

Οι αποκαλύψεις για πολλά και διαφόρων ειδών ρουσφέτια στα οποία προέβη ο πρόεδρος του ΔΗ.ΚΟ Μάριος Κάρογιαν, αναπόφευκτα φέρνουν στη μνήμη τον τρόπο με τον οποίο παραιτήθηκε ο Διευθυντής του γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας Βάσου Γεωργίου τον Ιούλιο του 2010. Ανακαλούνται στη μνήμη οι ολομέτωπες επιθέσεις από πολιτικά πρόσωπα εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας και του τότε Διευθυντή του πολιτικού του γραφείου, για μια υπόθεση η οποία ως ελάχιστης σημασίας μπορεί να χαρακτηριστεί εάν συγκριθεί με τα όσα αποκαλύφθηκαν για τα ρουσφέτια στα οποία προέβη ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ.

Η προσέγγιση του Μ. Κάρογιαν και όσων κατά τα άλλα λαλίστατων τώρα σιωπούν και προσπαθούν να πέσει το θέμα στα μαλακά, δημιουργεί την χείριστη εντύπωση. Ο Μ. Κάρογιαν και το ΔΗΚΟ ισχυρίζονται ότι δέχονται «κτυπήματα κάτω από την μέση» και ήταν όλες περιπτώσεις προώθησης δίκαιων αιτημάτων. Στελέχη του ΔΗΚΟ αφήνουν υπονοούμενα για αναξιοκρατικές μεθόδους για άλλα πολιτικά πρόσωπα, έστω και αν τουλάχιστον ένας εξ αυτών, ο κ. Κουλίας, ήταν βουλευτής του ΔΗΚΟ.

Η δημοσιοποίηση τον Ιούλιο του 2010 ενός φαξ που είχε σταλεί μήνες πριν εν αγνοία του Β. Γεωργίου, από υπάλληλο του Προεδρικού προς το Υπουργείο Άμυνας και αφορούσε ΜΟΝΟ έξι περιπτώσεις για μετακινήσεις εθνοφρουρών, αρκούσε για να γίνει «του κουτρούλη ο γάμος» και ο Β. Γεωργίου να παραιτηθεί για λόγους πολιτικής ευθιξίας, έστω και αν αποδείχθηκε ότι ικανοποιήθηκε το αίτημα για μετακίνηση ΜΟΝΟ τριών από τους έξι εθνοφρουρούς, όχι γιατί στάληκε το περιβόητο σημείωμα αλλά επειδή ακολουθήθηκαν οι προβλεπόμενες διαδικασίες μέσω της Εθνικής Φρουράς

Στην περίπτωση του Μ. Κάρογιαν μεγάλος αριθμός αιτημάτων από πολίτες ικανοποιήθηκε. «ΟΚ, έγινε», αναγραφόταν στις πολλές περιπτώσεις που εξυπηρετήθηκαν τα όποια θελήματά τους.

Τότε ο ΔΗΣΥ με προεξάρχοντα τον Ιωνα Νικολάου, ζητούσε από τον Γενικό Εισαγγελέα να παρέμβει. «…καλείται ο Γενικός Εισαγγελέας να αναλάβει τις δικές του ευθύνες. Έχει υποχρέωση να παρέμβει αυτεπάγγελτα. Να κατάσχει αμέσως τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, όπως έγινε και με την υπόθεση στο christofias–watch, προτού αλλοιωθεί το περιεχόμενό του. Και να διερευνήσει την πιθανότητα διάπραξης ποινικού αδικήματος». Επειδή στόχος του ΔΗΣΥ ήταν πρώτιστα να πληγεί ο Πρόεδρος και το ΑΚΕΛ, ο Ι. Νικολάου ισχυριζόταν ότι «το γεγονός ότι ένα αδίκημα μπορεί να διαπράχθηκε λίγα βήματα από το Προεδρικό Γραφείο, δεν σημαίνει ότι πρέπει να συγκαλυφθεί». Απευθυνόμενος προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δήλωσε τα εξής: «Κι επιτέλους, ας αφήσει το ρουσφέτι κι ας αναλάβει τις δικές του βαρύτατες ευθύνες. Να φύγει από τα λόγια, να κατανοήσει ότι τα θλιβερά και τριτοκοσμικά αυτά φαινόμενα δεν έχουν θέση σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος».

Αλήθεια κύριε Νικολάου, θα πείτε τα ίδια και για την περίπτωση του Μ. Κάρογιαν ο οποίος φαίνεται να έκανε λογιών – λογιών ρουσφέτια όντας πρόεδρος της βουλής; Άλλωστε οι περιβόητες λίστες με όσους…βόλεψε, στάληκαν σε υποψήφιους βουλευτές του ΔΗ.ΚΟ προς άγραν ψήφων, από το γραφείο του προέδρου της βουλής.

Ο κ. Νικολάου ισχυρίστηκε τότε ότι «μπροστά στον άκρως επαγγελματικό και ασύδοτο τρόπο που κάνει ρουσφέτι ο Πρόεδρος Χριστόφιας, το ΑΚΕΛ είναι ακόμη μαθητούδι». Θα μας διευκρινίσει ο κ. Νικολάου, στην περίπτωση του νυν συνοδοιπόρου τους Μ. Κάρογιαν, ποιός παίζει τον ρόλο του δάσκαλου και ποιος είναι το μαθητούδι;

Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Ο Β. Γεωργίου το 2010 παραιτήθηκε για λόγους πολιτικής ευθιξίας, έστω και αν «πλήρωσε» την λανθασμένη ενέργεια μιας λειτουργού να αποστείλει εν αγνοία του ιδίου το περιβόητο σημείωμα στο Υπουργείο Άμυνας. Ο Μ. Κάρογιαν σήμερα και αυτοί με τους οποίους συναγελάζεται (ΔΗΣΥ, Ν. Αναστασιάδης, Ι. Νικολάου και λοιποί συνοδοιπόροι) τι προτίθενται να πράξουν για να αποδείξουν την όποια πολιτική ευθιξία τους χαρακτηρίζει;

Κλείνοντας, ο Γενικός Εισαγγελέας θα πράξει ότι έπραξε και τον Ιούλιο του 2010 ή θα επικαλεστούν κάποιοι τα περί βουλευτικής ασυλίας του Μ. Κάρογιαν και το θέμα θα περιοριστεί σε πολιτικές αντιπαραθέσεις με υπονοούμενα μεταξύ ΔΗΚΟ επιτελείου Λιλλήκα για το ποιος είναι λιγότερο «βρεγμένος» από τον άλλον;