Του Πέτρου Χ.ΠΑΣΙΑ
Η προώθηση του περιβόητου νομοσχεδίου που αποσκοπεί στην ποινικοποίηση της διάδοσης τάχα ψευδών ειδήσεων (fake news) στο διαδίκτυο και στην πραγματικότητα ποινικοποιεί το δημοσιογραφικό έργο και παραβιάζει την ελευθερία των ΜΜΕ, γεγονός που προκάλεσε τις αντιδράσεις των δημοσιογράφων και των μέσων ενημέρωσης, δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Αποτελεί άλλο ένα κρίκο στην αλυσίδα σειράς γεγονότων που οδηγούν στον εκφασισμό της κοινωνίας, στη δικτατόρευση της πολιτικής ζωής και την κλιμάκωση των επιθέσεων των μεγαλοεπιχειρηματιών και της άρχουσας τάξης εναντίον των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Το νομοσχέδιο που στάλθηκε στη Βουλή επί διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ επί θητείας στο αρμόδιο υπουργείο Δικαιοσύνης της ΄Εμιλυς Πολίτη, προωθείται με ιδιαίτερο ζήλο από τον πρόεδρο της Επιτροπής Νομικών και Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΔΗΣΥ Νίκο Τορναρίτη ενώ έντονο ενδιαφέρον για την προώθηση του επιδεικνύει η πρόεδρος του Συναγερμού Αννίτα Δημητρίου.
Η άρχουσα τάξη μέσω των πολιτικών δυνάμεων με τις οποίες είναι συγκοινωνούντα αγγεία, δημιουργεί υποδομές για τον πλήρη παροπλισμό κάθε δύναμης που έστω και δια του λόγου εκφέρει διαφορετικό πολιτικό, ιδεολογικό λόγο, αλλά και όσων έστω κι αν δεν εγείρουν ζητήματα κοινωνικής ανατροπής, τοποθετούνται κριτικά στο πλιάτσικο της εκτελεστικής εξουσίας, στο καθεστώς ανέλεγκτου του τραπεζικού και εκκλησιαστικού κεφαλαίου, της μίζας, του ρουσφετιού και της διαπλοκής των κυβερνώντων και όσων βρίσκονται στην αυλή των αρχόντων που ασκούν εκτελεστική εξουσία.
Μετά τις αντιδράσεις της Ένωσης Συντακτών Κύπρου, του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου και άλλων φορέων ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης αναγκάστηκε να προβεί σε ελιγμό συγκαλώντας σύσκεψη και αναθέτοντας σε ομάδα νομικών να επανεξετάσει το νομοσχέδιο.
Η σύλληψη της ιδέας για προώθηση του κατάπτυστου νομοσχεδίου έγινε σε μια περίοδο κατά την οποία το μεγάλο κόμμα της Δεξιάς, ο ΔΗΣΥ, ως κυβέρνηση επιδιδόταν σε ένα πρωτοφανές πάρτι λεηλασίας του δημόσιου πλούτου με το ξεπούλημα των χρυσοφόρων δημόσιων οργανισμών, ήταν η εποχή του μεγάλου σκανδάλου της βιομηχανίας χρυσών διαβατηρίων με εμπλεκόμενα σε υποθέσεις πολιτογραφήσεων απατεώνων με διεθνείς περγαμηνές στο ξέπλυμα βρόμικού χρήματος μέλη της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ και του κομματικού και οικογενειακού περίγυρου του τέως Προέδρου και της ηγεσίας του Συναγερμού.
Το κόμμα της Δεξιάς ήθελε και θέλει να βάλει φίμωτρο και στα μέσα ενημέρωσης και τους λειτουργούς του και σε κάθε φωνή έκφρασης ελευθερίας και κριτικής έναντι των πολιτικών της άρχουσας τάξης.
- Παράλληλα με την οργανωμένη επίθεση εναντίον των συμφερόντων των εργαζομένων και των λαϊκών μαζών, υπόσκαψης του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και της οργανωμένης πάλης και διεκδίκησης από τους εργαζόμενους, οι πολιτικές δυνάμεις του κεφαλαίου επιχειρούν να σιγήσουν τις φωνές που προβάλουν θέσεις που εκθέτουν τις αντιδραστικές, αντεργατικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές ως υπεύθυνες για την κοινωνική μιζέρια και τη φτωχοποίηση όλο και περισσότερων ανθρώπων.
Η προώθηση της ανελεύθερης νομοθεσίας ήλθε σε μια περίοδο όπου και στην κυπριακή κοινωνία καταγράφονταν οι οργανωμένες κινήσεις συμπόρευσης των πολιτικών δυνάμεων του «σκληρού πυρήνα της Δεξιάς», όταν το ακροδεξιό ΕΛΑΜ, το εδώ Παράρτημα της φασιστικής «Χρυσής Αυγής» στήριζε (και στηρίζει) στη Βουλή κάθε αντιλαϊκό νομοσχέδιο που εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο. Σε πολιτικό επίπεδο ΔΗΣΥ και ΕΛΑΜ δαφνοστεφανώνουν τους πραξικοπηματίες κατά την επίθεση της Χουντοκρατούμενης Εθνικής Φρουράς και των φασιστικών ορδών της ΕΟΚΑ Β΄ κατά την εκδήλωση του προδοτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974.
Σύμπασα η Δεξιά και η Ακροδεξιά οργανωμένα και συστηματικά ενεργούν για παραχάραξη της ιστορίας του τόπου επιχειρώντας εξιλέωση του Γρίβα και των ακροδεξιών συνένοχων του στην προδοσία της πατρίδας τους.
ΣΥΓΚΑΛΥΜΜΕΝΗ
ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΥΣΗ
Γιατί όμως ο Νίκος Τορναρίτης και η Αννίτα Δημητρίου εμμένουν με τόσο πάθος να περάσουν τις τροπολογίες στη νομοθεσία πλήττοντας την ελευθερία έκφρασης και καταργώντας το δημοσιογραφικό απόρρητο;
Τι φοβούνται, ή ποιοι είναι οι πολιτικοί σχεδιασμοί τους και τρέμουν τα μέσα ενημέρωσης και την ελεύθερη έκφραση τόσο στα συμβατικά μέσα ενημέρωσης έστω κι αν ελέγχουν τη συντριπτική πλειοψηφία τους αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
- Μα γιατί δεν βγήκαν στο φως του ήλιου και δεν είδαμε ακόμη όλα τα άπλυτα της διακυβέρνησης του ΔΗΣΥ, γεγονός που επιβεβαιώνεται με τα όσα παρακολουθούμε αυτές τις μέρες με το σκάνδαλο για το τερματικό φυσικού αερίου στο Βασιλικό.
Ξοδεύτηκαν εκατομμύρια ευρώ με συνδρομή και της Ε.Ε. και οι φωνές για αποκάλυψη των υπευθύνων ανησυχεί την ηγεσία του ΔΗΣΥ η οποία εργολαβικά επιχειρεί να δημιουργήσει μηχανισμούς κατάπνιξης κάθε φωνής που απαιτεί πλήρη διερεύνησης και αυτού και όλων των σκανδάλων που κόστισαν τεράστια χρηματικά ποσά στο δημόσιο με τους φορολογούμενους πολίτες να πληρώνουν στο τέλος τη νύφη.
Με πρόνοιες, όπως αυτές που προνοούνται στη συγκεκριμένη νομοθεσία, ήδη θα είχαμε διώξεις δημοσιογράφων και παραγόντων της πολιτικής ζωής του τόπου που βγαίνουν δημόσια και ασκούν κριτική για τις επιλογές που έγιναν στις συνεργασίες για το έργο στο Βασιλικό ζητώντας τιμωρία των ενόχων και ανάληψη των πολιτικών ευθυνών.
Για κάποιους υπάρχει το λεγόμενο «αόρατο χέρι» του βαθέως κράτους της Δεξιάς το οποίο ωθεί στον πλήρη έλεγχο της έκφρασης και των ενεργειών των πολιτών και σε μια συγκαλυμμένη δικτατόρευση της πολιτικής ζωής του τόπου, ακριβώς για να προστατεύονται τα… «ιερά και τα όσια» της παράταξης που είναι ταυτόσημα με τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης.
- Μεγαλοπαράγοντες της παράταξης μεθοδεύουν συγκατοίκηση ή και συγχώνευση της Δεξιάς με την Ακροδεξιά, μια τάση σε πολιτικό επίπεδο που παρατηρείται σε όλη την Ευρώπη.
Πολιτικοί αναλυτές και μέσα ενημέρωσης όπως η γαλλική Le Monde, με αφορμή τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών εκφράζουν την εκτίμηση για τάση συγχώνευσης των κομμάτων που κινούνται στο χώρο της παραδοσιακής δεξιάς και της ακροδεξιάς. «Για πολύ καιρό, τα μεγάλα ευρωπαϊκά κόμματα σχημάτιζαν μια «ζώνη υγειονομικής προστασίας» γύρω από την άκρα Δεξιά. Με τη διαρκή διόγκωσή της όμως, ο φραγμός διαλύθηκε. Ξενοφοβικές και αυταρχικές ιδέες έγιναν κοινός τόπος για σχεδόν το σύνολο της Δεξιάς –και συνεχώς διευρύνουν την επιρροή τους», γράφει η γαλλική εφημερίδα και διερωτάται: « Μήπως σύντομα στο πολιτικό τοπίο της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα δεσπόζει μια ακροδεξιά χωρίς σύνορα;».
ΜΕ ΕΛΑΜ ΣΕ ΡΟΛΟ ΡΥΘΜΙΣΤΗ
ΓΙΑ ΤΗ «ΣΚΛΗΡΗ ΔΕΞΙΑ»
Και ερχόμαστε στα δικά μας. Μετά το ξέπλυμα και την «κανονικοποίηση» στην πολιτική ζωή του τόπου του ακροδεξιού ΕΛΑΜ με τη βοήθεια του ΔΗΣΥ μέσα από πολιτικές συνεργασίες τους, στη Βουλή με τη ψήφιση νομοσχεδίων, στην εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη στην προεδρία του κράτους και πρόσφατα της Αννίτας Δημητρίου στην προεδρία της Βουλής, θα δούμε το επόμενο βήμα;
Γιατί, σύμφωνα με ηγετικό στέλεχος του ΔΗΣΥ, «πλέον είναι προβληματικός» ο ρόλος του ΔΗΚΟ ως «ρυθμιστής» στην πολιτική ζωή του τόπου». Μεγαλοπαράγοντες της παράταξης είναι με ικανοποίηση που βλέπουν την εκλογική άνοδο του ΕΛΑΜ. Καθόλου δεν ανησυχούν από τον ακροδεξιό χαρακτήρα του. Αντίθετα το μεγάλο κεφάλαιο νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια στη συνέπεια στήριξης του από δυνάμεις με «καθαρές» θέσεις έστω κι αν εμφανίζονται στα λόγια «αντισυστημικές», γνωρίζοντας ότι όταν διακυβεύονται συμφέροντα της πλουτοκρατίας είναι σταθεροί υπηρέτες της!
- Ανησυχούν από τον πολυκερματισμό του σκληρού πυρήνα της παράταξης και προετοιμάζουν το πλαίσιο για συγκατοίκηση ΔΗΣΥ – ΕΛΑΜ και προφανώς θα εμφανιστούν ως «αντιμέτωπο κεντρώων δυνάμεων» που σήμερα συγκυβερνούν με τον Νίκο Χριστοδουλίδη.
Όσο για τον ίδιο; Θεωρείται ήδη «στυμμένη λεμονόκουπα» για το βαθύ κράτος της Δεξιάς. Έκανε τη βρόμικη δουλειά της, αποτρέποντας αλλαγή στη διακυβέρνηση που θα σήμαινε η ανάδειξη στην προεδρία του Ανδρέα Μαυρογιάννη με κύρια πολιτική δύναμη υποστήριξης του την Αριστερά. Τώρα δεν τον χρειάζονται και προετοιμάζουν το έδαφος για ανάληψη της εξουσίας από τις ατόφιες δυνάμεις της «Δεξιάς και Ακροδεξιάς», τη λεγόμενο «σκληρή Δεξιά».
Έτσι λοιπόν εάν ιδιαίτερα η τάση στην Ευρώπη, όπως καταγράφεται από πολιτικούς αναλυτές είναι «γραμμή πλεύσης» του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για τη δημιουργία της «σκληρής Δεξιάς» ίσως θα δούμε και εδώ αναβάθμιση της πολιτικής συνεργασίας ΔΗΣΥ και ΕΛΑΜ αφού ούτως ή άλλως στα πολιτικά, ιδεολογικά ζητήματα αλλά στα μεγάλα θέματα της οικονομίας έχουν πλήρη ταύτιση και σύμπλευση.
