Ανισότητες 26 χρόνια μετά την επανένωση της Γερμανίας και την παλινόστηση του καπιταλισμού στην Ανατολική Γερμανία – Ο Σόϊμπλε κόβει τις συντάξεις των Ανατολικογερμανών

Από την επανένωση των δύο Γερμανιών έχουν περάσει σχεδόν τρεις δεκαετίες. Κάποιες σημαντικές διαφορές ωστόσο παραμένουν, καθώς μερικά εκατομμύρια Γερμανοί εξακολουθούν να είναι… πιο ίσοι από τους άλλους.

«Περισσότερα από 26 χρόνια μετά την πτώση του τείχους οι μισθοί και οι συντάξεις στα ανατολικά κρατίδια βρίσκονται σαφώς κάτω, συγκρινόμενοι με αυτούς στα δυτικά κρατίδια. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί», διακηρύττει ο βουλευτής του κόμματος της Αριστεράς (Die Linke), Ματίας Μπίρκβαλντ.

Μόλις την περασμένη άνοιξη η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας (Bundesbank) έδωσε στη δημοσιότητα έκθεση με θέμα την ανησυχητική διεύρυνση των ανισοτήτων στο εσωτερικό της χώρας και ειδικότερα μεταξύ… Δύσης και Ανατολής. Πιο συγκεκριμένα, στην εν λόγω έκθεση οι Ανατολικογερμανοί εμφανίζονται να υστερούν σε όλα και μάλιστα κατά πολύ έναντι των «προνομιούχων» Δυτικογερμανών. Υστερούν, για παράδειγμα, στον μέσο καθαρό πλούτο (με περίπου 96.000 ευρώ έναντι 246.000 ευρώ για ένα νοικοκυριό), στο μέσο ετήσιο εισόδημα (με περίπου 34.200 ευρώ έναντι 47.300 ευρώ), στον μέσο μηνιαίο μισθό (με περίπου 2.600 ευρώ έναντι 3.020 ευρώ), στο μέσο ωρομίσθιο (με 16 ευρώ μεικτά έναντι 21 ευρώ), και φυσικά στις συντάξεις.

Η ψαλίδα

Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Γερμανία ξεχωρίζει ως η πιο άνιση χώρα εντός της Ευρωζώνης, γεγονός το οποίο αποτυπώνεται και στην ψαλίδα μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Η υπουργός Εργασίας της χώρας, Αντρέα Νάλες, η οποία ανήκει στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), προωθεί σχέδιο που προβλέπει την αύξηση των συντάξεων στην Ανατολική Γερμανία σε δύο φάσεις από το 2017 έως το 2020. Ο στόχος είναι τον Ιανουάριο του 2020 «να μην υπάρχει πια καμία διαφορά» μεταξύ των συντάξεων, όπως εξήγησε η ίδια η Νάλες κατά την παρουσίαση του πλάνου της.

Ολες οι μεγάλες πολιτικές δυνάμεις της Γερμανίας συμφωνούν στη θεωρία ότι κάποια στιγμή οι συντάξεις πρέπει να εξομοιωθούν. Διαφωνούν ωστόσο στην πράξη, ως προς το πώς θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί το κόστος μιας τέτοιας εξομοίωσης, που υπολογίζεται από το υπουργείο Εργασίας της Γερμανίας στα 5,7 δισ. ευρώ (1,8 δισ. για την πρώτη φάση και 3,9 δισ. για τη δεύτερη). Οι Σοσιαλδημοκράτες θεωρούν ότι το εν λόγω κόστος πρέπει να καλυφθεί όχι από τα συνταξιοδοτικά ταμεία, αλλά από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, ως μέτρο αλληλεγγύης και κοινωνικής πολιτικής.

Το μπλόκο

Ο Χριστιανοδημοκράτης υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ωστόσο, μπλοκάρει το σχέδιο της Νάλες, αφήνοντας να εννοηθεί ότι για να αυξηθούν οι συντάξεις στα ανατολικά κρατίδια θα πρέπει να αυξηθούν και οι συνταξιοδοτικές εισφορές. Με τον Σόιμπλε δείχνουν μάλιστα να συντάσσονται και οι υπόλοιποι Χριστιανοδημοκράτες.

Η γερμανική Αριστερά από την άλλη (Die Linke) υποστηρίζει ότι η αύξηση των συντάξεων θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί «από τα φορολογικά έσοδα και μόνον». Και η κόντρα συνεχίζεται στον δρόμο προς τις γερμανικές ομοσπονδιακές εκλογές του 2017.