-Τον Νοέμβριο του 2013, τρεις Μαδίτες στην πλατεία Ελευθερίας στη Λευκωσία σταμάτησαν έναν μετανάστη από την Αφρική για έλεγχο. Επειδή επέδειξε «ανυπακοή» ο ένας Μαδίτης του έσπασε το πόδι. Ένα βίντεο έκανε τότε τον γύρο του κόσμου δείχνοντας το κατόρθωμα του οργάνου της τάξης αλλά και τον «πολιτισμό» της χώρας μας. Γνωρίζετε εάν έχει τιμωρηθεί κανείς για αυτό το θέμα;
-Θυμάστε το περιστατικό με τον νεαρό Ρουμάνο, τον Απρίλη του 2014, που βιάστηκε από συγκρατούμενους του στις Κεντρικές Φυλακές; Μήπως θυμάστε και τον θυμό του προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος έσπευσε στο Νοσοκομείο για να εκφράσει στον νεαρό την συμπαράσταση του, προσπαθώντας να τον πείσει να ομολογήσει για να τιμωρηθούν οι ένοχοι; Μάθαμε ποτέ, πώς έναν παιδάκι, ελαφροποινίτης, βρέθηκε στην πτέρυγα των βαρυποινιτών; Τιμωρήθηκε κάποιος για το γεγονός αυτό ;
-Στις 3 Μαΐου 2014 η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» αποκάλυψε παρενόχληση ανήλικης από αστυνομικό που έγινε τον Γενάρη στη Λάρνακα. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ανήλικη οδηγούσε το αυτοκίνητο της μητέρας της χωρίς να έχει δίπλωμα οδήγησης και ανακόπηκε από αστυνομικούς της τροχαίας Αρχηγείου. Σύμφωνα με την καταγγελία της παραπονούμενης, ένας αστυνομικός της είπε ότι θα οδηγήσει εκείνος το αυτοκίνητο της (εκείνη θα ήταν συνοδηγός) για να τη μεταφέρει στη διεύθυνση της τροχαίας. Αντί αυτού, την οδήγησε στο κοιμητήριο Αγίου Γεωργίου και μιλώντας της περίεργα της εξήγησε ότι το όλο ζήτημα θα μπορούσε να διευθετηθεί με «άλλον τρόπο»… Έγινε έρευνα, παρουσιάστηκε ενώπιον της δικαιοσύνης το συμβάν;
Θα περιοριστώ σε αυτά τα τρία συμβάντα για να καταδείξω πως η ατιμωρησία αποθρασύνει περισσότερο τους παρανομούντες. Έτσι, στις 10 Φεβρουαρίου 2014, δύο αστυνομικοί, μπούκαραν στο αστυνομικό κελί, άρπαξαν έναν εικοσιτριάχρονο κρατούμενο και με απίστευτη βαρβαρότητα τον κτυπούσαν για μια σχεδόν ώρα. Τον άγριο ξυλοδαρμό κατέγραψαν οι κάμερες της αστυνομίας. Τα γεγονότα βοούν, κάποιοι έπρεπε να παυτούν άμεσα και κάποιοι άλλοι ν’ αναλάμβαναν τις πολιτικές ευθύνες που τους αναλογούσαν. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης ρίχνει τις ευθύνες αλλού, «άλλοι έχουν ευθύνες, όχι εμείς». Πότε όμως, ο Υπουργός Δικαιοσύνης ανέλαβε τις ευθύνες του; Όταν πέντε άνθρωποι στις Κεντρικές Φυλακές αυτοκτόνησαν ο ένας μετά τον άλλον; Όταν, ως προϊστάμενος της αστυνομίας, δεν γνώριζε ότι η ΚΥΠ παρακολουθούσε τηλεφωνήματα και λογαριασμούς email ή/και μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το καινούργιο λογισμικό που αγοράστηκε το 2014 και τις σχετικές υπηρεσίες από το ιταλικό “Hackingteam“; Όταν αποκαλύφθηκε το φιάσκο, παραιτήθηκε… ο Προϊστάμενος της ΚΥΠ και όλα έκλεισαν!! Απλά να θυμίσουμε πως ο νυν Υπουργός, όταν ήταν Βουλευτής, επέκρινε εντονότατα τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης και ζητούσε να αναλάβει τις πολιτικές του ευθύνες και να παραιτηθεί για την απόδραση ενός ισοβίτη από τις Κεντρικές Φυλακές. Τώρα οι ευαισθησίες ξεχάστηκαν!!
Αλήθεια, τι θα γίνει με την περίπτωση των δύο αστυνομικών που επέδειξαν απίστευτη βαρβαρότητα ενάντια σε έναν ανυπεράσπιστο κρατούμενο; Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι τα πράγματα θα οδηγηθούν στην δικαιοσύνη και τα δικαστήρια θα αποδώσουν την ετυμηγορία τους αμερόληπτα. Τι με κάνει απαισιόδοξο; Ασφαλώς τα τρία προαναφερθέντα περιστατικά και πολλά άλλα που έχω υπόψη μου και για τα οποία δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη. Το πιο πιθανόν, είναι οι δύο αστυνομικοί να παυτούν, να δικαιολογηθούν ότι έχουν ήδη “καταδικαστεί” από τα Μ.Μ.Ε., να πάρουν τις παχουλές αποζημιώσεις τους και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Τα καθημερινά προβλήματα είναι τόσα πολλά, τα γεγονότα τρέχουν με απίστευτη ταχύτητα και δυστυχώς θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα κι αυτή η περίπτωση βαρβαρότητας που έχει αμαυρώσει για ακόμη μια φορά την εικόνα της αστυνομίας. Πάντα, αυτό γίνεται. Γι αυτό, επιμένω ότι η ατιμωρησία αποθρασύνει περισσότερο τους παρανομούντες.
Υ.Γ. Παράκληση, να βρεθεί ένας νούσιμος αστυνομικός, να πει στον πρόεδρο του ΣΑΚ ότι ο καιρός που έδεναν τους σκύλους με τα λουκάνικα… έχει παρέλθει προ πολλού!!
