ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ, ΕΝΤΕΛΩΣ ΧΑΜΕΝΕΣ
ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ, ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΚΑΝ
Του Νεόφυτου ΠΑΠΑΛΑΖΑΡΟΥ
Τα όσα συμβαίνουν γύρω από τις μάχες που δίνει η ελληνική Κυβέρνηση για μιαν αξιοπρεπή και βιώσιμη συμφωνία δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο. Άλλωστε, ολόκληρη η Ευρώπη μιλά γι αυτόν τον αγώνα. Ο καθένας βέβαια από τη δική του ταξική σκοπιά. Με όλ’ αυτά που διαδραματίζονται, ο μύθος που ήθελε την Ενωμένη Ευρώπη μιαν Ευρώπη αλληλεγγύης των λαών, καταρρίπτεται. Τουναντίον, τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται και οι λαοί υποβάλλονται σε οικονομική εξαθλίωση και φτωχοποίηση.
Οι παρεμβάσεις και οι εκβιασμοί που εξασκήθηκαν στον ελληνικό λαό για να ψηφίσει ναι στο δημοψήφισμα ήταν άνευ προηγουμένου. Το πρόσωπο των ευρωπαίων ηγετών ξεσκεπάστηκε γι ακόμη μια φορά με τη συμπεριφορά τους έναντι στην κρίση της Ελλάδας. Δυστυχώς, απέδειξαν πως είναι στυγνοί εκβιαστές και τοκογλύφοι. Πάνω σε ποιες αρχές εδραιώθηκε το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης; Το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, οι λεγόμενοι θεσμοί συμπεριφέρθηκαν σαν αποικιοκράτες με προφανή στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Ο Ελληνικός λαός στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου είπε όχι στην πολιτική της λιτότητας με ποσοστό 61,3%, έναντι 38,69% που είπε ναι. Η καθαρή νίκη υπέρ του όχι έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα στο ΔΝΤ, ΕΚΤ και την ΕΕ, ότι ο Ελληνικός λαός παραμένει όρθιος και με αξιοπρέπεια και δεν υποκύπτει στον αυταρχισμό και στα τελεσίγραφα. Είναι φανερό πως οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές οδηγούν σε αδιέξοδα. Ο Ελληνικός λαός, με τη στάση του, απέδειξε ότι υπάρχει και ο δρόμος της αντίστασης και της διεκδίκησης. Είναι απαράδεκτο, η Ενωμένη Ευρώπη ν’ απαιτεί συνεχώς από τους αδύνατους λαούς να σκύβουν το κεφάλι με την συναίνεση των ηγετών τους. Δυστυχώς, για τον Κυπριακό λαό, ο δικός μας πρόεδρος το Μάρτιο του 2013 για να ικανοποιήσει την ΕΕ, εισηγήθηκε το κούρεμα των καταθέσεων. Γνωρίζουμε καλά πως οι μάχες δεν κερδίζονται πάντα. Εντελώς χαμένες όμως είναι μόνο οι μάχες αυτές που δεν δίδονται καν. Σ’ εκείνο το Eurogroup, ο Κύπριος Πρόεδρος και η ομάδα του δεν έδωσαν καμία μάχη. Η αντίσταση του Ελληνικού λαού ξεσκέπασε και την ιδεολογία της «εθνικοφροσύνης» στην Κύπρο. Ενώ για δεκαετίες καπηλευόταν την Ελλάδα και υιοθετούσε με φανατισμό ό,τι προερχόταν από την Ελλάδα σε σημείο ταύτισης ακόμα και με τις δικτατορικές κυβερνήσεις της Ελλάδας, τώρα που στην κυβέρνηση βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά, προτίμησε να πάρει το μέρος των τοκογλύφων. Ακόμα και για το ψήφισμα αλληλεγγύης της Βουλής έγινε προσπάθεια να μην περάσει. Το ΑΚΕΛ στάθηκε από την αρχή δίπλα στον Ελληνικό λαό και στις προσπάθειες της Κυβέρνησης του, που αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια και τη ζωή. Η εκδήλωση που οργάνωσε το Σάββατο 4 Ιουλίου έξω από το σπίτι της Ευρώπης στη Λευκωσία έδωσε από τη μια το μήνυμα της αλληλεγγύης στον Ελληνικό λαό αλλά και από την άλλη διατράνωσε τη θέληση του λαού μας για έναν άλλο δρόμο πιο δίκαιο, πιο ανθρώπινο, πιο αλληλέγγυο. Χρειάζεται βέβαια να δώσουμε μάχη και ν’ απαιτήσουμε τα δικαιώματά μας από τους ισχυρούς κύκλους της Ευρώπης και του πλανήτη γενικότερα. Και ο Ελληνικός λαός, ανεξάρτητα από την κατάληξη των συνομιλιών, με το βροντερό όχι έστειλε ισχυρό μήνυμα σε όλους τους λαούς της Ευρώπης πως δεν γονατίζει. Και αυτό το μήνυμα οι Ευρωπαίοι ηγέτες το φοβούνται.
