-
Δημιουργήθηκε : Τετάρτη, 17 Σεπτέμβριος 2014
Του Χρίστου ΜΙΧΑΗΛ*
Ακόμα και οι ίδιοι, αυτοί που προχθές με μίσος έμπαιναν στο ΤΕΠΑΚ, αναγνωρίζουν ότι ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι η διχοτόμηση της Κύπρου.
Και είναι για να διερωτάσαι αφού το αναγνωρίζουμε όλοι, γιατί αυτοί οι ίδιοι συνεχίζουν να ρίχνουν νερό στο μύλο της διαίρεσης; Τόσο τυφλωμένοι είναι από το μίσος που τους μπολιάζουν, που δεν άκουσαν ποτέ την Τουρκία που επιμένει ότι στην Κύπρο έχουμε δύο λαούς; Δεν άκουσαν ποτέ την Τουρκία που λέει ότι δεν πρόκειται να αφήσουμε τους Τουρκοκύπριους απροστάτευτους και ότι η μοναδική λύση είναι η λύση των δύο κρατών, για να διασφαλιστεί η επιβίωση των Τουρκοκυπρίων; Δεν άκουσαν ποτέ τον κ. Έρογλου που απαιτεί την εσαεί παρουσία της Τουρκίας με επίκληση τα όσα έπραξαν οι ομοϊδεάτες των ενάρετων νέων, το 1974 και πριν, αυτών που και τότε στο όνομα της Ελληνικής σημαίας σκότωναν σαν ζώα ότι δεν ήταν Ελληνικό;
Να πιστέψω ότι και μετά που έκαναν ότι έκαναν, δεν αναλογίστηκαν λεπτό ότι έκαναν το καλύτερο δώρο στην Τούρκικη προπαγάνδα στα κατεχόμενα, όσο και στο εξωτερικό; Δεν αναλογίστηκαν ότι έκαναν το καλύτερο δώρο στην επιχειρηματολογία της Τουρκίας για να πείσει ότι στην Κύπρο δεν υπάρχει προοπτική λύσης, από τη στιγμή που κόμμα κάνει οργανωμένη και προμελετημένη επίθεση σε εκδηλώσεις για την προοπτική λύσης;
Δεν με παίρνει άλλο να διερωτώμαι, δεν είναι αθώοι ενήλικες. Το μοναδικό ερώτημα που μπορεί να σταθεί στον ιμπεριαλιστικό κόσμο που ζούμε είναι το εξής: Μπας και ο ιμπεριαλισμός απόκτησε νέους εντολοδόχους, το ίδιο ορκισμένους και τάχα άφρονεςόπως ο Σαμψών, οι 62 πραξικοπηματίες, ο Γιωρκάτζης, ο Γρίβας, ο Ντεκτάς και οι φασίστες της ΤΜΤ, που αξιοποιήθηκαν όσο κανένας άλλος για να ικανοποιηθούν οι στόχοι των ξένων στον τόπο, και η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα για την ολική καταστροφή;
Έρχομαι και σε εμάς. Εμάς τους υπόλοιπους Κύπριους. Που καταδικάζουμε και στεκόμαστε απέναντι στον εθνικισμό και το φασισμό και στις δύο πλευρές του συρματοπλέγματος. Σε εμάς που πολεμούμε το ιμπεριαλισμό και τα ντόπια δεκανίκια του, είτε είναι οι συνεχιστές της ΤΜΤ, είτε της ΕΟΚΑ Β, είτε είναι Χρυσαυγίτες – Ελαμίτες είτε είναι Γκρίζοι λύκοι. Έρχομαι σε εμάς που κουβαλάμε τη δύναμη να απομονώσουμε το φίδι και νεογνά του, τόσο πολύ που να πνιγεί. Έρχομαι σε εμάς που 40 χρόνια μετά, όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας για τη διχοτόμηση φαίνεται να κερδίζει συνεχώς έδαφος και γίνεται εφιάλτης στα οράματα μας για τον τόπο. Έρχομαι σε εμάς που μπολιαστήκαμε με τα ιδανικά της ειρήνης και της αδελφοσύνης των ανθρώπων, της κοινής πάλης όλων για εξάλειψη του μίσους και των σκοτωμών. Και ρωτώ λοιπόν: Τι θα γίνει φίλε μου με μας; Πόσο ακόμα θα σιωπούμε; Πόσο ακόμα η απουσία μας από τη δράση θα επιτρέπει στο φασισμό και στις δύο πλευρές του συρματοπλέγματος να θεωρεί ότι είναι η ώρα να ξανακτυπήσει ρέστα; Πόσο ακόμα θα δίνουμε το δικαίωμα στα δεκανίκια της Τουρκίας ανάμεσα στο λαό μας να δικαιώνουν την επιχειρηματολογία τους που μας οδηγούν κατευθείαν στη διχοτόμηση; Φτάνει πια! Ας δώσουμε μαζική απάντηση που να μπορεί να αξιοποιηθεί από αυτούς που αγωνίζονται για τη λύση!
Αυτή την Κυριακή, 6 Απριλίου δίνεται σε όλους εμάς μια μοναδική ευκαιρία δράσης, απόδειξης σε όλους αυτούς ότι δεν χωράει στην Κύπρο ξανά η εθνοκάθαρση. Την Κυριακή δίνεται σε όλους εμάς μια μοναδική ευκαιρία να αποδείξουμε σε ντόπιους και ξένους ότι ο αγώνας για την επανένωση φουντώνει και κλιμακώνεται.
Την Κυριακή στο Δάλι, στην πορεία προς τιμή των Καβάζογλου – Μισιαούλη, που σκότωσαν τα βόλια του φασισμού της ΤΜΤ, δεν χωράει δικαιολογία απουσίας στη δική μου αντίληψη. Δεν χωράει δικαιολογία γιατί, «αν δε καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ πως θες να γίνουν τα σκοτάδια φως;» Δε χωράει δικαιολογία γιατί, «το φασισμό βαθιά κατάλαβε τον δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισε τον.» Δε χωράει δικαιολογία γιατί «Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσει ένας αέρας στουν τον τόπον πο `ν καμένος τζι’ εν θωρεί ποτέ δροσιάν». Δε χωράει δικαιολογία γιατί «μες στα σταυρωμένα χέρια τους κρατάνε της καμπάνας το σκοινί και προσμένουνε την ώρα να σημάνουν την ανάσταση».
Ε λοιπόν; Ιδού η Ρόδος. Και πραγματικά αν είμαστε άνθρωποι που κοιτάζουμε την ουσία και όχι την ταμπέλα, δεν θα μας απασχολήσει λεπτό αν την εκδήλωση την διοργανώνει το ΑΚΕΛ και η ΕΔΟΝ. Θα ψάξουμε την ουσία που δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι: Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μαζί πρέπει να ριχθούμε στον αγώνα για τερματισμό της κατοχής κόντρα στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό. Αν το ΑΚΕΛ αξιώθηκε να έχει έτσι τέκνα να το πιστώσουμε απλά στη συνείδηση μας βάζοντας του ένα μεγάλο συν. Η πορεία δε γίνεται για να μετρήσουμε ΑΚΕΛΙΣΤΕΣ, γίνεται για τον τόπο, για το λαό μας και αν συμφωνούμε στη φιλοσοφία δεν έχουμε παρά να είμαστε παρών.
Καλή αντάμωση αυτή την Κυριακή με την Κυπριακή σημαία ψηλά, τη σημαία που τόσο πολεμά η Τουρκία.
*Μέλος Κ.Σ. ΕΔΟΝ
