ΟΣΟΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ (ΦΑΝΕΡΑ Η ΣΥΓΚΑΛΥΜΜΕΝΑ) ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ
ΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ, ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ
Ένας διάτρητος ισχυρισμός ο οποίος τελευταία τείνει να γίνει τροπάριο, από κάποιους σχολιογράφους που υπεραμύνονται των επιλογών της κυβέρνησης, είναι ότι δήθεν την περίοδο που στην διακυβέρνηση ήταν ο Δημήτρης Χριστόφιας, η ΠΕΟ είχε διαφορετικές θέσεις και διαφορετική στάση απέναντι στην Τρόικα και τις πολιτικές της.
Γι’ αυτό, λίγο – πολύ, δεν δικαιούμαστε (και προφανώς δεν πρέπει) σήμερα ούτε να μιλούμε, ούτε να αντιδρούμε στις πολιτικές της Τρόικας και της κυβέρνησης που ευθυγραμμίζεται μαζί της.
Αν όμως έψαχναν λίγο εκείνη τη περίοδο, θα διαπίστωναν ότι άλλα νομίζουν ότι έλεγε η ΠΕΟ και ο Γενικός της Γραμματέας, άλλη νομίζουν ότι ήταν η στάση και η συμπεριφορά μας και άλλη, εντελώς διαφορετική ήταν η στάση μας στην πραγματικότητα.
Άλλα βέβαια ήταν και τα δεδομένα στην περίοδο της διακυβέρνησης του Δημήτρη Χριστόφια.
Θέλω να υπενθυμίσω ότι για το μεγαλύτερο διάστημα της πενταετίας Χριστόφια, η κύρια αιχμή των επιθέσεων ενάντια στην κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης, ήταν ότι υποκύπτει στις πιέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, ότι ασκεί κοινωνική πολιτική υπέρ του δέοντος γενναιόδωρη, με πιο ακραίο παράδειγμα, την επίθεση του Αβέρωφ Νεοφύτου στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι αποφασίζει την οικονομική πολιτική του κράτους πίνοντας καφέ με τον Κυρίτση και τον Μωυσέως, ενώ έχουμε τόσους αξιόλογους τραπεζίτες. Θα ήταν πολιτική εντιμότητα, αν κάποιος που δεν συμπαθεί το ΑΚΕΛ, παραδεχτεί ότι ο Χριστόφιας στο θέμα του χειρισμού των εργασιακών και κοινωνικών θεμάτων έκαμνε χειρισμούς πολύ διαφορετικούς από τους σημερινούς, οι οποίοι καί προκαλούσαν τότε την μήνιν όλης της τότε νεοφιλελεύθερης χορωδίας.
Όσο αφορά την ΠΕΟ, και τότε όπως και σήμερα , είχε μια διεκδικητική, αλλά ταυτόχρονα δημιουργική και υπεύθυνη στάση. Εστήριζε τον κοινωνικό διάλογο, διεκδικούσε με συνέπεια τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων όπως το Πασχαλινό επίδομα, την έκτακτη χορηγία των συνταξιούχων, την φοιτητική πρόνοια, την αύξηση του κατώτατου μισθού και πολλά άλλα για να μην τα απαριθμήσω. Σε πολλές περιπτώσεις, σε συνεργασία με το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα, αντέδρασε και διαμαρτυρήθηκε.
Υπενθυμίζω ως παράδειγμα την μεγάλη συγκέντρωση έξω από την Βουλή στις 13 Δεκεμβρίου 2011, για τα μέτρα που είχαν συμφωνηθεί από την κυβέρνηση και όλα τα κόμματα, κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη της Τρόικας.
Όταν εμφανίστηκαν τα τεράστια προβλήματα του τραπεζικού συστήματος, μετά το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων και ξεκίνησαν οι εκβιασμοί για την επερχόμενη κατάρρευση των τραπεζών με αποτέλεσμα την προσφυγή στην Τρόικα, οργανώσαμε και τότε, διαδηλώσεις διαμαρτυρίας έξω από τα Γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα με την παρουσία και εκπροσώπων της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας.
Πριν να οργανώσουμε όμως μόνοι εκείνες τις κινητοποιήσεις, προηγήθηκε Πανσυνδικαλιστική Σύσκεψη η οποία πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της ΣΕΚ στην οποία εμείς είχαμε προτείνει ως πρώτη αντίδραση την διοργάνωση παγκύπριας 24ωρης απεργίας και πανσυνδικαλιστικού συλλαλητηρίου ενάντια στην Τρόικα και τις πολιτικές της. Αυτά τον Ιούλιο του 2012 επί διακυβέρνησης Δ. Χριστόφια. Η εισήγηση μας όμως ,όχι μόνο δεν υιοθετήθηκε αλλά ούτε άλλη απόφαση πάρθηκε για δυναμική αντίδραση. Προφανώς όχι με δική μας υπαιτιότητα.
Επειδή λοιπόν διάφοροι δημοσιογράφοι και αναλυτές που φαίνεται ότι τους στενοχωρεί πολύ ο δυναμισμός, η μαζικότητα και η μαχητικότητα που χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις του τελευταίου χρονικού διαστήματος βάζουν ερωτήματα, να μου επιτραπεί να απευθύνω και εγώ κάποια ερωτήματα σε αυτούς που μας ρωτούν.
– Μπορείτε να μου αναφέρετε έστω και μια κινητοποίηση που αφορούσε εργαζόμενους και ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, που έγινε την περίοδο της διακυβέρνησης Χριστόφια , στην οποία δεν συμμετείχε ενεργά και η ΠΕΟ;
– Αν το υπονοούμενο είναι ότι ήμασταν ταυτισμένοι με την κυβέρνηση και δεν κάναμε την δουλειά μας, πέστε μας, αυτοί που δεν ήταν ταυτισμένοι με την κυβέρνηση τι έκαμαν από το οποίο εμείς υπολειπόμαστε;
– Ισχυρίζεστε δηλαδή στα σοβαρά, ότι η κατάσταση της κοινωνίας, της οικονομίας και των εργαζομένων το 2009, το 2010, το 2011 ακόμα και το 2012 ήταν η ίδια όπως είναι σήμερα; Αν δεν αντιλαμβάνεται κάποιος την διαφορά, αν δεν καταλαβαίνει γιατί βράζει σήμερα τόσο πολύ το καζάνι της κοινωνίας, τότε δεν έχει καταλάβει τίποτα για το πώς έχουν εξελιχθεί τα πράγματα στον τόπο μας και που θα φτάσουμε αν δεν αντιδράσει αποφασιστικά όλος ο λαός.
Η ΠΕΟ δεν έχει ανάγκη πιστοποιητικά έξωθεν καλής μαρτυρίας. Καμία σημαντική κατάκτηση των εργαζομένων σε αυτό τον τόπο, δεν έχει υλοποιηθεί, χωρίς την συμβολή και την συμμετοχή της ΠΕΟ.
Όσοι λοιπόν νιώθουν την ανάγκη να συστρατευτούν στον αγώνα ενάντια στη φτώχεια και την μιζέρια που θέλουν να μας χώσουν, υπάρχει τεράστιος χώρος για όλους μας. Όσοι είναι αδιάφοροι και προτιμούν τις αναλύσεις και την κριτική αφ’ υψηλού, δικαίωμα τους, αλλά να γνωρίζουν ότι όλοι κρινόμαστε. Όσοι δε, με οποιοδήποτε πρόσχημα ή δικαιολογία (φανερά ή συγκαλυμμένα) υπερασπίζονται την Τρόικα και τις πολιτικές της, όσοι θέλουν να χρησιμοποιηθεί η τρόικα για να επιβάλουν τις νεοφιλελεύθερες, αντιλαϊκές και αντικοινωνικές συνταγές τους πάνω στο κυπριακό λαό, θα μας βρουν απέναντι τους.
Καθαρά πράματα!
* Πάμπης ΚΥΡΙΤΣΗΣ, Γενικός Γραμματέας ΠΕΟ
